Herb Latowicza
Typ herbu | |
---|---|
Wprowadzony |
26 kwietnia 2012 |
Herb Latowicza – symbol miasta i gminy Latowicz, ustanowiony 26 kwietnia 2012[1].
Wygląd i symbolika
[edytuj | edytuj kod]Herb przedstawia na tarczy w polu błękitnym Baranka Bożego z chorągiewką; będącego symbolem Jana Chrzciciela[1]
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy dokument, na którym zachowała się wyciśnięta pieczęć z herbem pochodzi z 1536 roku. Najprawdopodobniej jednak istniał on już w XV wieku i został przyjęty jako symbol miasta w związku z lokalizacją na prawie chełmińskim. Pochodzenie herbu nie jest do końca jasne. Wśród hipotez wymienia się m.in.:
- fakt, iż patronem parafialnego kościoła jest Jan Chrzciciel zaś sama parafia istnieje już od XI wieku,
- to, że właścicielem Latowicza ok. roku 1238 był biskup płocki - Giedon[2].
Do najstarszych zachowanych przedstawień herbu zaliczamy jego wizerunki na następujących pieczęciach:
- Pieczęć na dokumencie z 1536 roku mająca 25 mm średnicy. Na pieczęci znajduje się napis SIGILLUM * LATOVIC. Dokument na którym się znajduje przechowywany jest w Muzeum Czapskich w Krakowie
- Pieczęć na dokumencie z 1777 roku mająca 38 mm średnicy. Na pieczęci znajduje się napis SIGILLUM CIVITATIS LATOV... oraz taki sam baranek jak na pieczęci z 1536, z tą różnicą, że pod nim zostały umieszczone dwie gałązki palmowe. Dokument na którym się znajduje przechowywany jest w Muzeum Czapskich w Krakowie
- Pieczęć na dokumencie wystawionym przez magistrat miasta Latowicza Wojciechowi Kurowskiemu z 1787. Pieczęć ta ma średnicę 36 mm. Jest na niej napis LATOVICENSIS SIGILLUM CIVITATIS * oraz baranek z chorągiewką o drzewcu zakończony krzyżem, zwróconym do tyłu i trójdzielnym proporcem skierowanym ku górze. baranek otoczony jest od tyłu i z boków liśćmi wawrzynu; ma lekko uniesioną i zgiętą prawą nogę. Dokument znajduje się w Archiwum Parafialnym w Latowiczu w "Liber Copulatorum" - Księdze zaślubin z lat 1755–1799, 1816–1822.
- Pieczęć sądowa na dokumencie z 1793 roku mająca średnicę 60 mm. Na pieczęci znajduje się napis SĄD ORDINARYINY PRIMAE JNSTANTIAE MIASTA LATOWICZA* oraz takie samo przedstawienie baranka. Dokument na którym się znajduje przechowywany jest w Muzeum Czapskich w Krakowie
- Pieczęć z 1 lutego 1797 roku na dokumencie, w którym Stanisław Rudnicki pochodzący z Sandomierza, od 10 lat mieszkający w Latowiczu oświadcza, że jest kawalerem. Znajdująca się tam pieczęć ma 58 mm średnicy. jest na niej napis SĄD ORDYNARYJNY PRIMAE INSTANCE MIASTA LATOWICZA* Baranek został ustawiony na podstawce, która stanowi drewniana kłoda; prawa noga lekko zgięta przytrzymuje drzewce chorągiewki skierowane ku tyłowi, z proporcem zwróconym ku górze. Pod spodem umieszczone zostały dwie skrzyżowane gałązki lauru. Dokument znajduje się w Archiwum Parafialnym w Latowiczu w "Liber Copulatorum" - Księdze zaślubin z lat 1755–1799, 1816–1822[2].
W latach porozbiorowych miasto posługiwało się pieczęcią z godłem narodowym. W 1847 Latowicz wysłał do zatwierdzenia herb miejski przedstawiający Baranka Bożego z chorągiewką bez gałązek. Do herbu zostały przez urzędnika opisującego wprowadzone zmiany - wprowadził on gwiazdę nad chorągiewką, która to została ostro zakończona[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Urząd Gminy Latowicz - Biuletyn Informacji Publicznej / 92/12 [online], archiwum.latowicz.samorzady.pl [dostęp 2022-11-30] .
- ↑ a b Dzieje Latowicza. latowicz.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-11)].
- ↑ Lilla Małgorzata Kłos , Marta Wąsowska , Powiat miński: przewodnik subiektywny, Warszawa: Mazowiecki Instytut Kultury, 2011, s. 43, ISBN 978-83-60623-86-2 (pol.).