Przejdź do zawartości

Husne Niżne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Husne Niżne
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

turczański

Wysokość

680 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


259

Nr kierunkowy

+ 380 3269

Kod pocztowy

82564

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Husne Niżne”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Husne Niżne”
Ziemia48°53′58″N 23°03′18″E/48,899444 23,055000

Husne Niżne (ukr. Нижнє Гусне) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie turczańskim nad Huśnikiem. Najniższą jednostką administracji, której podlega Husne Niżne, jest rada wiejska (silska rada) w Wysocku Niżnem. Liczy około 259 mieszkańców.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1556, kiedy to starosta samborski Jan Strzechowski w imieniu panującego króla Zygmunta Augusta wydał Staszkowi Telepianowi przywilej na założenie wsi Husne nad potokiem o tej samej nazwie. Zasadźca otrzymał trzy łany ziemi, kolejny łan wydzielono dla popa. Starosta zezwolił też na wybudowanie we wsi młyna i karczmy. Wieś należała do ekonomii samborskiej. W 1709 r. na terenach w górnej części wsi powstało Husne Wyżne[1]. W 1869 r. we wsi były 52 domy z 259 mieszkańcami. W 1881 r. było tu 220 grekokatolików i 19 żydów. Wieś po części zamieszkiwali Bojkowie, po części potomkowie dawnej ubogiej polskiej szlachty zagrodowej herbu Sas (m.in. rodziny Linickich, Telepianów, Seniuszkiewiczów, Czyczerskich, Sozańskich). Ludność, uboga, latem wędrowała do robót polowych na Węgry[2]. W 1921 r. wieś liczyła około 366 mieszkańców. Przed II wojną światową w granicach Polski, wchodziła w skład powiatu turczańskiego.

Ważniejsze obiekty

[edytuj | edytuj kod]
  • Cerkiew greckokatolicka

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jarosław T. Lesczyński: W Bieszczadach Wschodnich [w:] "Płaj. Almanach karpacki" T. 18, wiosna 1999 ISBN 83-85258-20-5, s. 45-54
  2. Husne Niżne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 226.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mapa WIG Pikuj Pas 53 Słup 36 Warszawa 1937
  • Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Warszawa 1928 s. 1516

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]