Przejdź do zawartości

Internalizacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Internalizacja (ang. internalization, z łac. internus – wewnętrzny; pow. z inter – między) – mechanizm występujący w wielu dziedzinach nauki.

Ekonomia i zarządzanie

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Internalizacja (ekonomia).

Internalizacja – ekonomiczna teoria laureata Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii R. Coase’a polegająca na dokonywaniu transakcji wewnętrznych w ramach tego samego przedsiębiorstwa[1], jest przeciwieństwem eksternalizacji (czyli jednej z form internacjonalizacji przedsiębiorstwa), warunkiem procesu internalizacji jest przejęcie kontroli nad dostawcą lub odbiorcą. Stosując internalizację dane przedsiębiorstwo może omijać rynek, który jest nieatrakcyjny[2]. Internalizacja częściowo pokrywa się z insourcingiem.

Finanse

[edytuj | edytuj kod]

W nauce o finansach internalizacja to realizacja zlecenia przez brokera w ramach własnych zapasów (ang. firms' own inventory) zamiast realizacji zlecenia na rynku. W efekcie internalizacji broker może zarabiać również na spreadach, co jest dla niego niewątpliwie korzystne[3].

Nauki społeczne

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Interioryzacja.

Internalizacja, uwewnętrznianie – mechanizm polegający na przyjmowaniu za własne narzucanych z zewnątrz postaw, poglądów, norm i wartości[4]. W socjologii fenomenologicznej Petera Bergera i Thomasa Luckmanna jest składową triady, na którą składają się także obiektywizacja i eksternalizacja. W psychologii jest rozumiana jako mechanizm obronny.

Na początku główną rolę w tym procesie pełnią rodzice dziecka (szczególnie gdy jest ono w wieku przedszkolnym i w pierwszych latach uczęszczania przez nie do szkoły), później wychowawcy oraz grupy rówieśnicze, a po osiągnięciu przez daną osobę wieku dorosłego grupy społeczne i jednostki, z którymi się ona identyfikuje i które są dla niej autorytetem[4].

W wyniku internalizacji normy heteronomiczne (ustanowione nie przez tych, których mają obowiązywać) przekształcają się w normy autonomiczne (ich przestrzeganie nie wymaga już kontroli z zewnątrz). Internalizacja jest więc jednym z najważniejszych mechanizmów socjalizacji i społecznego rozwoju człowieka.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J. Rymarczyk, Internacjonalizacja przedsiębiorstwa, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1996.
  2. M. Gorynia, B. Jankowska, Teorie internacjonalizacji, "Gospodarka Narodowa" 2007, nr 10.
  3. http://www.sec.gov/answers/internalization.htm Internalization, U.S. Securities and Exchange Commission www.sec.gov, March 20, 2000 (dostęp: 2011-04-15)
  4. a b Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak", 2001, s. 146. ISBN 83-88149-41-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Rymarczyk, Internacjonalizacja przedsiębiorstwa, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1996.
  • M. Gorynia, B. Jankowska, Teorie internacjonalizacji, „Gospodarka Narodowa” 2007, nr 10.