Iboga narkotyczna
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Iboga narkotyczna |
| Nazwa systematyczna | |
| Tabernanthe iboga Baill. Bull. Mens. Soc. Linn. Paris 1:783. 1889 | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Iboga narkotyczna[4] (Tabernanthe iboga Baill.) – gatunek krzewu należący do rodziny toinowatych (Apocynaceae). Rośnie w tropikalnych rejonach środkowej i zachodniej Afryki[5]. Skórka korzenia zawiera alkaloidy, głównie ibogainę. Stosowany jest on do zwalczania uczucia głodu i zmęczenia oraz jako afrodyzjak. W większych dawkach powoduje halucynacje i wykorzystywany jest (zwłaszcza przez szamanów) do nawiązywania kontaktu ze zmarłymi[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Krzew o wysokości do 1,5 m[4].
- Liście
- Naprzeciwległe, pojedyncze, o blaszce jajowato-lancetowatej, całobrzegiej, o wierzchołku zaostrzonym[4].
- Kwiaty
- Zebrane po kilka w baldachogrona wyrastające w kątach liści. Drobne, 5-krotne, z płatkami korony zrośniętymi, barwy różowej[4].
Legalność
[edytuj | edytuj kod]Na mocy ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadanie roślin żywych, suszu, nasion, wyciągów oraz ekstraktów z Tabernanthe iboga jest na terenie Polski nielegalne[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
- ↑ Tabernanthe iboga, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e Alicja i Jerzy Szweykowscy (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", 2003, s. 305. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ Taxon: Tabernanthe iboga Baill.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. [dostęp 2020-01-11].
- ↑ Dz.U. z 2009 r. nr 63, poz. 520
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Popik: Hamowanie uzależnień przez antagonistów receptora NMDA: historia odkrycia i mechanizm działania ibogainy. if-pan.krakow.pl. [dostęp 2017-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-12-04)].