Józef Balcar
Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia] 1922 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 czerwca 2015 |
Zawód, zajęcie |
nauczyciel |
Odznaczenia | |
Józef Balcar (ur. 19 stycznia 1922 w Nierodzimiu, zm. 10 czerwca 2015 w Ustroniu) – polski nauczyciel i działacz społeczny.
Urodził się jako najmłodszy syn Jana i Jadwigi z domu Sikora[1]. Miał pięć sióstr i czterech braci[1].
W 1939 roku zdał egzaminy do Seminarium Nauczycielskiego w Cieszynie[1]. W 1940 roku wyjechał na przymusowe roboty do Niemiec[1]. Dzięki znajomości języka niemieckiego został tłumaczem poleceń przełożonych[1].
Pierwotnie pracował w szkole w Jaworzynce-Zapasiekach[1]. Od 1946 roku pracował jako nauczyciel w Lipowcu[1]. Wówczas założył przy szkole zespół regionalny[2] Przez lata współorganizował wraz z zespołem regionalnym tradycyjne ustrońskie dożynki[2]. Od 1951 do 1981 roku pełnił funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej nr 5[2]. Jednocześnie został inicjatorem powołania Społecznego Komitetu Budowy Szkoły w Lipowcu[1] W późniejszym okresie był także Miejskim Dyrektorem Szkół w Ustroniu[2]. W latach 1973–1988 był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Ustroniu i przewodniczył Komisji Kultury, Oświaty i Spraw Socjalnych[2]. Wcześniej był dodatkowo radnym Gromadzkiej Rady Narodowej w Nierodzim[1]. Był także długoletnim przewodniczącym miejscowego Ogniska Związku Nauczycielstwa Polskiego[1]. Przez wiele lat był druhem w lipowskiej Ochotniczej Straży Pożarnej[1]. Jako działacz tworzył drużyny młodzieżowe[2]. Został także członkiem Komitetu Budowy Strażnicy[1]. Dodatkowo był wiceprzewodniczącym Oddziału Miejskiego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Ustroniu[2]. Wtedy został organizatorem Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy Pożarniczej[1]. Na emeryturze został członkiem Rady Nadzorczej Gminnej Spółdzielni w Skoczowie oraz Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego w Ustroniu[1]. Za długoletnią pracę zawodową i społeczną otrzymał odznaczenia państwowe[2]. Spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu w Nierodzimiu[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W 1945 roku jego zoną została Janina Resler[1]. Z tego związku przyszły na świat trzy córki[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Złota Odznaka za Zasługi dla Woj. Katowickiego[2]
- Złota Odznaka za Zasługi dla Woj. Bielskiego[2]
- Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa”[2]
- Złota Odznaka ZNP[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Elżbieta Sikora , Wspomnienie o Józefie Balcarze, Wojsław Suchta (red.), „Gazeta Ustrońska”, 26 (1277), Ustroń: Gazeta Ustrońska, 2016, s. 14, ISSN 1231-9651, OCLC 839196968 .
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Monika Niemiec , Pożegnanie Józefa Balcara, Wojsław Suchta (red.), „Gazeta Ustrońska”, 24 (1224), Ustroń: Gazeta Ustrońska, 2015, s. 6, ISSN 1231-9651, OCLC 839196968 .
- Deportowani na roboty przymusowe przez nazistowskie Niemcy w Polsce 1939–1945
- Działacze spółdzielni „Samopomoc Chłopska”
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Złotą Odznaką ZNP
- Odznaczeni Złotym Medalem Za Zasługi dla Pożarnictwa
- Pochowani w Ustroniu
- Polscy nauczyciele
- Polscy działacze oświatowi
- Polscy działacze pożarniczy
- Urodzeni w 1922
- Zmarli w 2015