Przejdź do zawartości

Józef Maria de Yermo y Parres

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Józef Maria de Yermo y Parres
José Maria de Yermo y Parres
prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1851
posiadłość Jalmolonga, Malinalco (Meksyk)

Data i miejsce śmierci

20 września 1904
Puebla

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

6 maja 1990
Meksyk
przez Jana Pawła II

Kanonizacja

21 sierpnia 2000
Watykan, Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

20 września

Józef Maria de Yermo y Parres, José Maria de Yermo y Parres (ur. 10 listopada 1851 w Jalmolonga, zm. 20 września 1904 w Puebla de los Angeles) – meksykański ksiądz, założyciel Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusa i Ubogich, święty Kościoła katolickiego.

Jego matka zmarła kilka dni po jego narodzinach. Mając 16 lat wstąpił do Zgromadzenia Misyjnego w stolicy Meksyku, po czym po krótkim tam pobycie przeniósł się do diecezji León w Guanajuato[1]. Święcenia kapłańskie otrzymał w dniu 24 sierpnia 1879 roku i powierzono mu dwie małe parafie na peryferiach miasta: El Calvario i Santo Nińo.

13 grudnia 1885 założył zgromadzenie zakonne Służebnic Najświętszego Serca Jezusa i Ubogich. Znany był z tego, że zakładał szpitalne domy dziecka, szkoły, przytułki dla starców, sierot i samotnych kobiet.

Pod koniec życia, wraz ze swym zgromadzeniem, przeprowadził misję wśród indiańskiego szczepu Tarahumara, zamieszkującego północne tereny Meksyku.

Józef Maria został beatyfikowany 6 maja 1990 w Meksyku a kanonizowany 21 sierpnia 2000 w Watykanie. Obu aktów dokonał papież Jan Paweł II.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Saint Jose Maria de Yermo y Parres. Saints.SQPN.com. [dostęp 2012-03-03]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]