Józef Pazdur
| Biskup tytularny Ulcinium | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1924 | |
| Data i miejsce śmierci |
7 maja 2015 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup pomocniczy wrocławski | ||
| Okres sprawowania |
1985–2000 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Diakonat |
3 czerwca 1950 | |
| Prezbiterat |
23 grudnia 1951 | |
| Nominacja biskupia |
18 grudnia 1984 | |
| Sakra biskupia |
12 stycznia 1985 | |
| Data konsekracji |
12 stycznia 1985 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Wrocław | ||||||
| Miejsce | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
Józef Pazdur (ur. 22 listopada 1924 w Woli Skrzydlańskiej, zm. 7 maja 2015 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy wrocławski w latach 1985–2000, od 2000 biskup pomocniczy senior archidiecezji wrocławskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 22 listopada 1924 w Woli Skrzydlańskiej. Od 1927 do 1934 dorastał we Francji, dokąd wyemigrowali jego rodzice. W latach 1937–1939 ukończył dwie klasy w I Gimnazjum im. Jana Długosza w Nowym Sączu. Podczas wojny kształcił się w Górskiej Szkole Rolniczej w Łososinie Górnej (1940–1942) oraz na tajnych kompletach gimnazjalnych, gdzie ukończył 3 i 4 klasę i uzyskał konspiracyjną małą maturę (1942–1944), następnie pomagał w pracach w rodzinnym gospodarstwie rolnym. W latach 1945–1946 uczył się w Gimnazjum i Liceum Ojców Cystersów w Szczyrzycu, uzyskując w 1946 świadectwo dojrzałości. W międzyczasie był nauczycielem w Gminnej Szkole Rolniczej w Słupi[1].
W 1946 podjął studia agronomiczne na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Wrocławskiego i Politechniki Wrocławskiej. W latach 1947–1952 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu. Święcenia subdiakonatu otrzymał przez posługę arcybiskupa metropolity poznańskiego Walentego Dymka, natomiast na diakona wyświęcił go 3 czerwca 1950 biskup pomocniczy kielecki Franciszek Sonik. Święceń prezbiteratu udzielił mu 23 grudnia 1951 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu prymas Polski Stefan Wyszyński. Studiował teologię życia wewnętrznego na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Dalsze studia odbywał od 1959 w Rzymie, w Instytucie Życia Wewnętrznego przy Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i w Papieskim Instytucie Duchowości Teresianum. W 1965 na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim otrzymał licencjat z teologii dogmatycznej[1].
Pracował jako wikariusz w parafiach św. Jana Ewangelisty w Oleśnicy (1952) i św. Józefa w Świdnicy (1971–1972). W latach 1972–1974 był proboszczem parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Chojnowie. W latach 1952–1953 administrował majątkami kościelnymi w Trestnej i Wojszycach. Od 1953 do 1956 pełnił funkcję wychowawcy Scholi Cantorum przy archikatedrze wrocławskiej. Był także katechetą w szkole muzycznej we Wrocławiu. W 1971 otrzymał godność kapelana honorowego Jego Świątobliwości[1].
W latach 1955–1956 był pomocnikiem ojca duchownego, a w latach 1965–1971 i 1974–1985 ojcem duchownym we wrocławskim seminarium duchownym. Podjął w nim wykłady z teologii życia wewnętrznego. Na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu został mianowany starszym wykładowcą i również objął wykłady z teologii życia wewnętrznego[1].
18 grudnia 1984 decyzją papieża Jana Pawła II został prekonizowany biskupem pomocniczym archidiecezji wrocławskiej ze stolicą tytularną Ulcinium. Święcenia biskupie otrzymał 12 stycznia 1985 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. Udzielił mu ich Henryk Gulbinowicz, arcybiskup metropolita wrocławski, któremu asystowali Jerzy Ablewicz, biskup diecezjalny tarnowski, i Tadeusz Rybak, biskup pomocniczy wrocławski[1]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa z Listu św. Pawła do Galatów: „Unxit et misit” (Namaścił i posłał)[2][3]. Objął urząd wikariusza generalnego archidiecezji. W kurii metropolitalnej został opiekunem Duszpasterstwa Duszpasterzy i przewodniczącym Referatu ds. Życia Konsekrowanego. Wszedł w skład Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów. W 1985 zostały mu powierzone obowiązki dyrektora Archiwum Archidiecezjalnego, Biblioteki Kapitulnej i Muzeum Archidiecezjalnego[1]. Został mianowany kanonikiem gremialnym wrocławskiej kapituły archikatedralnej, w której w latach 1992–2000 pełnił funkcję prepozyta[1][4]. 16 listopada 2000 Jan Paweł II przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego archidiecezji wrocławskiej[5].
W ramach prac Episkopatu Polski został członkiem Komisji ds. Duchowieństwa i Komisji ds. Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Wszedł w skład Zarządu Towarzystwa Pomocy im. Brata Alberta[1]. W latach 1997–2003 przez dwie kadencje był prezydentem Dortmundzko-Wrocławskiej Fundacji Partnerstwa Międzyparafialnego im. św. Jadwigi Śląskiej, po czym objął funkcję honorowego prezydenta fundacji[1][6]. Ufundował i wzniósł sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady i Mądrości Serca w Sulistrowiczkach[3].
Był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego wrocławskiego Jana Tyrawy (1988)[7] i biskupa diecezjalnego świdnickiego Ignacego Deca (2004)[8].
Zmarł 7 maja 2015 we Wrocławiu[9]. Pochowany został 11 maja 2015 w grobowcu biskupów wrocławskich na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu[10].
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2006 otrzymał honorowe obywatelstwo Sobótki[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i K.R. Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1998, s. 112–113. ISBN 83-7052-900-3.
- ↑ Józef Pazdur na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2016-12-27].
- ↑ a b Wrocław: 25-lecie sakry bp. Józefa Pazdura. ekai.pl (arch.), 2010-01-12. [dostęp 2014-08-09].
- ↑ Wrocław: bp Tyrawa nowym prepozytem wrocławskiej kapituły katedralnej. ekai.pl (arch.), 2001-01-23. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Rinuncia dell’Ausiliare di Wrocław (Polonia). press.vatican.va, 2000-11-16. [dostęp 2014-08-09]. (wł.).
- ↑ Nowy prezydent Dortmundzko-Wrocławskiej Fundacji Partnerstwa Międzyparafialnego. ekai.pl (arch.), 2003-05-06. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ K.R. Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1998, s. 152. ISBN 83-7052-900-3.
- ↑ Józef Pazdur. catholic-hierarchy.org, 2014-08-09. (ang.).
- ↑ Zmarł bp Józef Pazdur (1924–2015). episkopat.pl (arch.), 2015-05-07. [dostęp 2016-12-27].
- ↑ Pogrzeb śp. biskupa Józefa Pazdura. ekai.pl (arch.), 2015-05-11. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Uchwała Nr XLVIII/340/06 Rady Miejskiej w Sobótce. bip.sobotka.pl, 2006-10-26. [dostęp 2014-08-09].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Józef Pazdur na stronie Konferencji Episkopatu Polski (arch.) [dostęp 2016-12-27].
- Józef Pazdur [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-26] (ang.).
- Józef Pazdur, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-08-09].