Język magadhi
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
21 mln (2011) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
język urzędowy | Indie | ||
Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-2 | mag | ||
ISO 639-3 | mag | ||
IETF | mag | ||
Glottolog | maga1260 | ||
Ethnologue | mag | ||
GOST 7.75–97 | маг 410 | ||
WALS | mgh | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język magadhi (dewanagari: मागधी), magahi (मगही)[1] – język używany w indyjskim stanie Bihar, jeden z języków bihari. Według danych z 2011 r. posługuje się nim blisko 21 mln ludzi[2].
W przeszłości był traktowany jako jeden ze wschodnich dialektów hindi, zwłaszcza że większość użytkowników uczy się literackiego hindi w szkołach i jest on językiem urzędowym w Biharze. Z tego powodu wielu użytkowników magadhi określa go po prostu jako hindi. Nowsze badania wykazały jednak, że magadhi genetycznie należy zaliczyć do wschodniej grupy języków indoaryjskich, wraz z językiem bengalskim i asamskim.
Dzieli się na dialekty: północny, centralny, południowy i khortha (khotta)[2]. W użyciu jest też język hindi[2].
Jest zapisywany pismem dewanagari[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Saryoo Prasad , Magahī Phonology: A Descriptive Study, New Delhi: Concept Publishing Company, 2008, s. 4, ISBN 978-81-8069-525-4 [dostęp 2023-09-26] (ang.).
- ↑ a b c d David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Magahi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Magahi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2023-09-26] (ang.).