Johann Kaspar Kerll

Johann Kaspar Kerll
Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1627 ; Adorf
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	13 lutego 1693 ; Monachium
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa
Zawód	kompozytor, organista
	Multimedia w Wikimedia Commons

Johann Kaspar Kerll, także Kerl, Kherl, Cherl, Gherl^[1] (ur. 9 kwietnia 1627 w Adorf, zm. 13 lutego 1693 w Monachium^[1]^[2]^[3]^[4]) – niemiecki kompozytor i organista.

Życiorys

Podstawy edukacji muzycznej odebrał u ojca, Kaspara Kerlla^[1]. Studiował w Wiedniu u kapelmistrza dworu cesarskiego, Giovanniego Valentiniego^[1]^[2]. Był organistą w kapeli dworskiej arcyksięcia Leopolda Wilhelma w Brukseli, który ufundował mu dalsze studia w Rzymie u Giacomo Carissimiego^[1]^[4]. Być może uczył się też u Girolamo Frescobaldiego^[1]^[3]. W lutym 1656 roku otrzymał posadę wicekapelmistrza, a we wrześniu tego samego roku kapelmistrza na dworze elektora bawarskiego Ferdynanda Marii^[1]^[2]. Jego opera L’Oronte została wystawiona na otwarcie teatru operowego w Monachium w 1657 roku^[1]^[2]. Brał udział w pracach nad reformą muzyki kościelnej na dworze bawarskim^[2]. Skomponował mszę na uroczystość koronacji cesarskiej Leopolda I we Frankfurcie nad Menem w 1658 roku, w trakcie której improwizował też na organach^[1]. W 1664 roku został nobilitowany^[2].

Był przeciwnikiem italianizacji muzyki na dworze bawarskim i popadł z tego powodu w konflikt z muzykami kapeli, w konsekwencji czego w 1673 roku złożył rezygnację^[1]^[2]^[4]. W latach 1674–1677 był organistą katedry św. Szczepana w Wiedniu^[1]^[2]^[3]. Od 1677 roku był organistą dworu cesarskiego^[1]^[2]^[3]. Pod koniec życia przeniósł się do Monachium^[2]^[4]. Jego uczniami byli Johann Pachelbel, Agostino Steffani i Franz Xaver Murschhauser^[2].

Twórczość

Pisał głównie muzykę religijną^[1]. Był jednym z pierwszych niemieckich kompozytorów tworzących sonaty jako utwory samodzielne^[2]. Wywarł wpływ na twórczość J.G. Harrera, J.S. Bacha oraz G.F. Händla, który w swoich utworach wykorzystywał fragmenty kompozycji Kerlla^[2]. Skomponował 14 kompletnych mszy, trzy pary Gloria-Kyrie i jedno Sanctus na 4, 5 lub 6 głosów, utrzymanych w stylu koncertującym^[1]. Ponadto był autorem m.in. Delectus sacrarum cantionum na 2–5 głosów, 2 skrzypiec i basso continuo, religijne utwory wokalno-instrumentalne w językach łacińskim i niemieckim, utwory na instrumenty klawiszowe^[1]. Zaginęło 11 jego oper, powstałych w okresie monachijskim^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1857. ISBN 978-0-02-865528-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 69–70. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 444. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 234. ISBN 978-0-8108-5751-3.

Linki zewnętrzne

Johann Kaspar Kerll – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[baker-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1857. ISBN 978-0-02-865528-4.

[encmuz-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 69–70. ISBN 978-83-224-3303-4.

[harvard-3] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 444. ISBN 0-674-37299-9.

[choral-4] Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 234. ISBN 978-0-8108-5751-3.

[1]

[2]

[3]

[4]