Przejdź do zawartości

Jonathan Ive

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jonathan Ive
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1967
Londyn (Anglia)

Zawód, zajęcie

CEO - (LoveFrom)

Odznaczenia
Kawaler Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jonathan Paul „Jony” Ive (ur. 27 lutego 1967[1] w Londynie) – brytyjski projektant i Główny Projektant (CDO) Apple Inc. Jest odpowiedzialny za projektowanie produktów, a także interfejs urządzeń[2]. Jest głównym projektantem wielu produktów Apple’a, m.in.: MacBooka Pro, iMaca, MacBooka Air, iPoda, iPoda touch, iPhone’a, iPada, iPada mini, systemu iOS 7 oraz słuchawek AirPods. W 2019 roku odszedł z Apple na rzecz swojego własnego studia projektanckiego LoveFrom[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jonathan Ive urodził się w Chingford w Londynie. Jego ojciec był złotnikiem, który uczył w miejscowym college’u. „Jest doskonałym rzemieślnikiem. Pewnego razu jego prezentem świątecznym było zabranie mnie do jego pracowni w college’u. Tam pomagał mi zrobić wszystko, co sobie tylko wymyśliłem”[4].

Ive uczęszczał do Chingford Foundation School, później do Walton High School w Stafford. Kiedy wybrał Walton, stało się jasne, że odziedziczył po ojcu wiele technicznych i plastycznych zdolności. Po ukończeniu Walton, Ive studiował wzornictwo przemysłowe na Newcastle Polytechnic (obecnie Northumbria University).

Jonathana „rysowanie i robienie rzeczy” interesowało od 14. roku życia. Od zawsze myślał o projektowaniu, ale nie był pewien, czego konkretnie, ponieważ jego zainteresowania były bardzo wszechstronne – od mebli i biżuterii po statki i samochody. Jednak po spotkaniu różnych ekspertów w zakresie projektowania, Ive skupił się na projektowaniu produktów[5].

Odkrycie Macintosha firmy Apple po „poważnych problemach z komputerami” w późniejszych latach studiów było, jego zdaniem, punktem zwrotnym. Bojąc się bycia „technologicznym fajtłapą”, czuł, że doświadczenia użytkownika Apple’a były odstępstwem przy projektowaniu komputerów[6].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu Newcastle Polytechnic, Ive stał się współzałożycielem agencji designu Tangerine. W 1992 został zatrudniony przez ówczesnego prezesa ds. wzornictwa przemysłowego Roberta Brunnera jako konsultant, a później na pełny etat[7]. Zaprojektował drugą generację Newtona – MessagePad110. Starszym wiceprezesem ds. wzornictwa przemysłowego stał się w 1997 – po powrocie Steve’a Jobsa, a później kierował zespołem projektantów przemysłowych, spod których ręki wyszły najbardziej znaczące dla firmy urządzenia[8]. Pierwszym przydzielonym Ive’owi projektem był iMac. Pomógł on utorować drogę dla innych projektów, np. iPoda czy później iPhone’a i iPada[9]. Gdy strategią Jobsa stało się kładzenie dużego nacisku na wzornictwo, Ive podjął działania, by wysunąć Apple na prowadzenie tworząc serie produktów funkcjonalnie schludnych, przyjemnych dla oka i niepomiernie popularnych[10].

Prace i zasady Dietera Ramsa, głównego projektanta w firmie Braun w latach 1961–1995, były natchnieniem Ive’a. W filmie dokumentalnym Gary’ego Hustwita z 2009 roku pt. „Objectified”, Rams stwierdza, iż Apple to jedna z bardzo niewielu firm, której produkty są kierowane dziesięcioma zasadami dobrego designu Ramsa[11][12].

Ive posiada własne laboratorium z zatrudnionym przez siebie zespołem projektantów. Pracują oni przy muzyce DJ-a Johna Digweeda, bliskiego przyjaciela Jonathana[5]. Większość pracowników Apple nie ma wstępu do laboratorium. Zgodnie z relacją zawartą w biografii Steve’a Jobsa, studio Ive’a wyposażone było w narzędzia do obróbki styropianu i urządzenia do drukowania, a okna były przyciemnione. Jobs powiedział Isaacsonowi: „Ma większe uprawnienia niż jakakolwiek inna osoba w Apple, z wyjątkiem mnie samego”[13]. 29 października 2012, Apple ogłosiło, że „Jony Ive, obecnie lider działu Industrial Design będzie pełnił dodatkowo rolę dyrektora komórki Human Interface”[2]. Podczas konferencji WWDC13, gdy zaprezentowano iOS7, Ive został ogłoszony głównym twórcą, a w Apple Press Info (zakładka „Informacje dla prasy” na polskojęzycznej stronie internetowej Apple’a) zaktualizowało nazwę jego stanowiska.

Steve Jobs powiedział o Ive’ie: „Jeśli miałbym wskazać mojego duchowego partnera w Apple, byłby nim Jony”[13].

Wyróżnienia i zaszczyty

[edytuj | edytuj kod]
Piąta generacja iPoda, jednego z najbardziej rozpoznawalnych projektów Ive’a.

W 1999 Ive został umieszczony na liście TR35 czasopisma „Technology Review” wydawanego przez Massachusetts Institute of Technology jako jeden ze 100 najważniejszych innowatorów poniżej 35. roku życia[14].

W 2003 został zwycięzcą Designer of the Year Award (Nagrody Projektanta Roku) fundowanej po raz pierwszy przez Design Museum w Londynie[7].

W 2004 został przez BBC nazwany „Najbardziej wpływową osobą w kulturze brytyjskiej”[15].

27 listopada 2005 „The Sunday Times” nazwał Ive’a jednym z najbardziej wpływowych Brytyjczyków mieszkających poza granicami Wielkiej Brytanii: „Ive może nie jest najbogatszą czy najważniejszą postacią na tej liście, ale bez wątpienia jedną z najbardziej wpływowych, jako że jest projektantem iPoda”.

W wydaniu z 2006 roku miesięcznik Macworld umieścił zatrudnienie Ive’a w 1992 w Apple’u jako szóste na liście najważniejszych wydarzeń w historii tej firmy. W tym samym czasie Dan Moren, jeden z autorów magazynu MacUser, w marcu 2006 stwierdził, że w razie odejścia ze stanowiska dyrektora generalnego Apple’a Steve’a Jobsa Jonathan Ive byłby doskonałym kandydatem, by go zastąpić. Tłumaczył on, iż Ive „ucieleśnia to, za co Apple jest chyba najbardziej znane: design”[16]. Mimo to Jobsa zastąpił Tim Cook, dotychczasowy dyrektor ds. operacyjnych[17].

W 2007, brytyjska edycja magazynu GQ nazwała Ive’a „Projektantem przemysłowym roku”[18]. W tymże roku Jonathan Ive otrzymał również nagrodę National Design Award w kategorii wzór produktu za jego pracę przy projekcie iPhone’a[19].

W 2008 dziennik „The Daily Telegraph” umieścił go na 1. miejscu na liście „Najbardziej Wpływowych Brytyjczyków w Ameryce”[20]. „Creativity Online” zawarł Ive’a na swojej liście „Creativity 50”[21]. W tym samym roku otrzymał nagrodę MDA Personal Achievement Award za projekt iPhone’a[22].

W 2009 Ive otrzymał doktorat honoris causa college’u Rhode Island School of Design[23] i uniwersytetu Royal College of Art[24]. W tym roku również zajął 1. miejsce na liście „100 Most Creative People in Business” (100 Najbardziej kreatywnych osób w businessie) witryny Fast Company[25], The Daily Telegraph nazwał go drugim „Najbardziej wpływowym Brytyjczykiem w technice”[26], magazyn Forbes notował go jako drugiego „Najbardziej potężnego człowieka w technice”[27], a The Guardian nazwał go „wynalazcą dekady”[28].

W 2010 „Bloomberg BusinessWeek” zapisał go na liście „Najbardziej wpływowych designerów na świecie”[29], CNN Money nazwał go „najmądrzejszym projektantem” w swoim artykule „Najmądrzejsi ludzie techniki”[30]. Ive’a notowano jako 18. na liście „The Vanity Fair 100”[31] i jako 5. na liście „Najważniejszych naukowców brytyjskich” dodatku The Times Eureka[32], a magazyn Fortune uznał go za „Najbystrzejszego designera na świecie” przez jego pracę nad produktami Apple’a[33].

W 2011 „Daily Mail” scharakteryzował Ive’a okrzykując go „geniuszem designu”[34]. Był również nominowany do nagrody British Inspiration Award.

W 2012 „Vanity Fair” umieściło go wraz z dyrektorem generalnym Apple’a Timem Cookiem na swojej dorocznej liście „New Establishment”[35].

W 2013 przyznano mu złote odznaczenie Blue Petera[36] i został przez muzyka i aktywistę Bono wpisany na doroczną listę „The 2013 Time 100” magazynu „Time”[37].

Ive został odznaczony Komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE) podczas 2006 New Year Honours za zasługi we wzornictwie przemysłowym. Podczas 2012 New Year Honours ranga tego odznaczenia została podniesiona do Kawalera Komandora (KBE) za „zasługi w projektowaniu i rzutkość”[38]. Był pasowany przez księżniczkę Annę w Pałacu Buckingham podczas ceremonii w maju 2012[39]. Ten zaszczyt opisał jako „absolutnie przyprawiające o dreszczyk emocji”. Stwierdził również, że był „i uniżony, i szczerze wdzięczny”[40][41].

W 2011 Jonathan Ive był spisanym wynalazcą 596 użytkowych i wzorniczych patentów[42][43].

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Jonathan Ive spotkał swoją żonę, Heather Pegg, w szkole średniej. Pobrali się w 1987; mają dwóch synów; aktualnie żyją w San Francisco[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jonathan Ive Facts – Bio, Family, Birthday | Famous Birthdays. [dostęp 2013-07-07]. (ang.).
  2. ↑ a b Apple ogłasza zmiany, które wpłyną na zacieśnienie współpracy między działami odpowiedzialnymi za rozwój produktów, oprogramowania i usług.. [dostęp 2012-11-01].
  3. ↑ I’m leaving Apple — LoveFrom Jony Ive
  4. ↑ The art of keeping it simple. [dostęp 2012-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)]. (ang.).
  5. ↑ a b c Rob Waugh. How did a British polytechnic graduate become the design genius behind £200billion Apple?. „Daily Mail”, 2011-03-20. Londyn. [dostęp 2012-01-02]. (ang.). 
  6. ↑ Jonathan Ive. Design Museum. [dostęp 2012-01-02]. (ang.).
  7. ↑ a b Jonathan Ive. Mahalo.com. [dostęp 2012-01-02]. (ang.).
  8. ↑ Rachel Metz. Meet Jonathan Ive, The Designer Behind Apple’s Gorgeous Products. „Huffington Post”, 2011-08-29. [dostęp 2012-01-02]. (ang.). 
  9. ↑ Kevin Ohannessian: 100 Most Creative People in Business: No. 1 – Jonathan Ive. Fast Company, 2009-05-18. [dostęp 2012-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-27)]. (ang.).
  10. ↑ Global Players: Jonathan Ive | Thomas White International. Thomaswhite.com, 2011-10-11. [dostęp 2013-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. (ang.).
  11. ↑ Design evolution. Braun GmbH, 2009. [dostęp 2011-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-12)]. Cytat: Designer: Dieter Rams and Dietrich Lubs (ang.).
  12. ↑ The Future of Apple Is in 1960s Braun: 1960s Braun Products Hold the Secrets to Apple’s Future. gizmodo.com (Gawker Media), 2008-01-14. [dostęp 2010-06-30]. (ang.).
  13. ↑ a b Walter Isaacson: Steve Jobs. Przemysław Bieliński, Michał Strąkow (tłum.).
  14. ↑ 1999 Young Innovators Under 35: Jonathan Ive, 32. Technology Review, 1999. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  15. ↑ iPod designer leads culture list, BBC News, 12 lutego 2004 [dostęp 2012-01-12] (ang.).
  16. ↑ Life After Steve?. MacUser, 2006-03-24. [dostęp 2011-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-29)]. (ang.).
  17. ↑ Peter Burrows, Adam Satariano. Can Jobs’ Deputies Extend Apple’s Success?. „Bloomberg”, 2011-08-25. [dostęp 2011-08-25]. (ang.). 
  18. ↑ Jonathan Ive wins GQ’s Product Designer of the Year, GQ, wrzesień 2007 [dostęp 2012-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-27] (ang.).
  19. ↑ Jacqueline Trescott. National Design Awards Presented at White House. „The Washington Post”, 2007-07-19. [dostęp 2010-05-07]. (ang.). 
  20. ↑ The top ten most influential Britons in America. „Daily Telegraph”, 2008-01-08. Londyn. [dostęp 2012-01-26]. (ang.). 
  21. ↑ Creativity-Online, Creativity-Online, 19 lutego 2008 [dostęp 2012-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-31] (ang.).
  22. ↑ Chris Foresman: Jonathan Ive takes home MDA award for iconic iPhone design. Arstechnica.com, 2008-07-02. [dostęp 2011-02-28]. (ang.).
  23. ↑ Jony Ive, główny projektant Apple [online] [dostęp 2019-09-02] (pol.).
  24. ↑ List of Honorary Doctors of the Royal College of Art. Rca.ac.uk, 2007-08-18. [dostęp 2011-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-11)]. (ang.).
  25. ↑ 100 Most Creative People in Business, Fast Company, 18 maja 2009 [dostęp 2012-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-12-27] (ang.).
  26. ↑ The 50 most influential Britons in technology. „Daily Telegraph”, 2009-09-24. Londyn. [dostęp 2012-01-26]. (ang.). 
  27. ↑ Kevin Rose. The 7 Most Powerful People in Technology. „Forbes”, 2009. [dostęp 2012-01-26]. (ang.). 
  28. ↑ Sheryl Garratt, Jonathan Ive: Inventor of the decade, Londyn: UK Guardian, 28 listopada 2009 [dostęp 2012-01-26] (ang.).
  29. ↑ World’s Most Influential Designers. „Bloomberg BusinessWeek”, 2010-02-01. [dostęp 2012-01-26]. (ang.). 
  30. ↑ The Smartest People in Tech, CNN Money, 2010 [dostęp 2012-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-13] (ang.).
  31. ↑ The Vanity Fair 100, Vanity Fair, październik 2010 [dostęp 2012-01-26] (ang.).
  32. ↑ Andrew Hough, Britain’s most important scientists, Londyn: Eureka!, 7 października 2010 [dostęp 2012-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-02] (ang.).
  33. ↑ The smartest people in tech – Smartest designer: Jonathan Ive. „Fortune”, 9 lipca 2010. [dostęp 2010-07-10]. (ang.). 
  34. ↑ Rob Waugh. How did a British polytechnic graduate become the design genius behind £200billion Apple?. „Daily Mail”, 2011-03-20. Londyn. [dostęp 2012-01-26]. (ang.). 
  35. ↑ Vanity Fair’s „New Establishment” List: Tim Cook and Jonathan Ive #1. „Vanity Fair”, 2012-09-06. [dostęp 2012-09-06]. (ang.). 
  36. ↑ Sir Jonathan Ive honoured with exclusive gold Blue Peter Badge [online], 15 lutego 2013 [dostęp 2013-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-29] (ang.).
  37. ↑ Jonathan Ive | TIME 100: The 100 Most Influential People in the World | TIME.com. time.com. [dostęp 2013-07-06]. (ang.).
  38. ↑ Apple creative guru and Walton High School alumni knighted for services to design. „Staffordshire Newsletter”, 2012-05-30. Stafford. [dostęp 2012-05-30]. (ang.). 
  39. ↑ Apple design chief Jonathan Ive is knighted. „BBC”, 2012-05-23. Londyn. [dostęp 2012-05-23]. (ang.). 
  40. ↑ „The London Gazette” (60009), supplement No. 1, 31 grudnia 2011, s. 24 (ang.).
  41. ↑ Apple’s Jonathan Ive gets knighthood in honours list, BBC News, 31 grudnia 2011 (ang.).
  42. ↑ Jonathan Ive’s list of design patents. Ipexl.com. [dostęp 2011-02-28]. (ang.).
  43. ↑ Making Jony Ive a Knight sends UK Gov signal – 2012 is the year of tech. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Biografia
Opis działalności
Wywiady
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jonathan_Ive&oldid=71755465”