Przejdź do zawartości

José Calderón

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy hiszpańskiego koszykarza. Zobacz też: José Calderón – panamski piłkarz.
José Calderón
Ilustracja
rozgrywający
Pełne imię i nazwisko

José Manuel Calderón Borrallo

Pseudonim

Calde, Mister Catering

Data i miejsce urodzenia

28 września 1981
Villanueva de la Serena

Wzrost

191[1] cm

Masa ciała

91[1] kg

Kariera
Aktywność

1999-2019

Draft

2003
niewybrany

  1. ↑ Mecze w lidze aktualne na 30 marca 2020[2][3].
  2. ↑ Mecze w reprezentacji aktualne na 30 marca 2020[2].
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

José Manuel Calderón Borrallo (ur. 28 września 1981 w Villanueva de la Serena) – hiszpański koszykarz, występujący na pozycji rozgrywającego. Trzykrotny medalista olimpijski (srebrny w 2008 i 2012, brązowy w 2016), mistrz świata (2006) oraz Europy (2011). W 2018 był członkiem zespołu Cleveland Cavaliers, który dotarł do finałów NBA (tam porażka 4:0 z Golden State Warriors).

W trwającej dwadzieścia lat zawodowej karierze przez szesnaście sezonów występował w lidze NBA, w tym połowę z nich spędził w barwach Toronto Raptors. Z klubem tym dwukrotnie docierał do fazy play-off. Po odejściu z Raptors do Detroit Pistons w trakcie sezonu 2012/2013 zmieniał zespół jeszcze sześciokrotnie. W tym czasie tylko raz pozostawał zawodnikiem tego samego klubu w dwóch kolejnych sezonach (New York Knicks w sezonach 2014/2015 i 2015/2016). Przed występami w NBA przez pięć sezonów był zawodnikiem drużyn występujących w Lidze ACB. 4 listopada 2019 zakończył karierę koszykarską.

W czasie jej trwania wielokrotnie angażował się w działalność UNICEF. Jest też jednym z kilku koszykarzy, którzy uzyskali tytuł ambasadora dobrej woli tej organizacji. Po zakończeniu kariery podjął pracę jako specjalny asystent dyrektora wykonawczego Związku Zawodowego Koszykarzy NBA.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

José Manuel Calderón Borrallo[4] urodził się 28 września 1981 w Villanueva de la Serena[5] jako syn koszykarza José Calderóna (występował m.in. w Doncel C.P. La Serena w drugiej lidze hiszpańskiej)[6] i Loli Borrallo[7]. Treningi koszykarskie rozpoczynał w Doncel C.P. La Serena – tym samym, w którym występował jego ojciec[6]. W wieku 13 lat dołączył do szkółki koszykarskiej Saski Baskonia, wyprowadzając się z rodzinnego domu do Vitorii[6]. W klubie tym pozostał do końca etapu juniorskiego[5]. W 1998 był członkiem reprezentacji Hiszpanii[8], która zdobyła mistrzostwo Europy do lat 18[9]. Wystąpił w 7 z 8 spotkań (zabrakło go w składzie na finał z reprezentacją Chorwacji), jednak przez cały turniej rozegrał tylko 79 minut, nie odgrywając bardziej znaczącej roli[8].

Rok później rozpoczynał zawodową karierę w barwach drugoligowego klubu CB Lucentum Alicante[10], z którym awansował do Ligi ACB[11]. W 2000 zdobył wraz z reprezentacją Hiszpanii brązowy medal mistrzostw Europy do lat 20[5]. W ciągu całego turnieju zanotował w 8 meczach 39 punktów, 4 asysty i 8 przechwytów, ale też 10 strat i 22 faule[12].

W swoim pierwszym sezonie w Lidze ACB wystąpił w 34 meczach, w których średnio występował przez 25,3 minuty oraz zdobywał 8,6 punktu na mecz[2]. Drużyna z Alicante zajęła jednak przedostatnie miejsce w tabeli i tym samym, po roku gry w najwyższej klasie rozgrywek koszykarskich w Hiszpanii, spadła do II ligi[13].

W kolejnym sezonie, tj. 2001/2002, Calderón został zawodnikiem występującego w Lidze ACB klubu Baloncesto Fuenlabrada, z którym po raz pierwszy w karierze awansował do fazy play-off[14]. Odpadli jednak w pierwszej rundzie po trzech porażkach z zespołem Baloncesto Málaga[15]. W pierwszym meczu serii rozgrywanym 14 maja 2002[16] Calderón zdobył 24 punkty[17], ustanawiając rekord swojej kariery w liczbie zdobytych punktów w jednym meczu fazy play-off[2], który pobił dopiero 1 maja 2007 w wygranym przez Toronto Raptors meczu pierwszej rundy play-off przeciwko New Jersey Nets (zdobył wówczas 25 punktów)[18].

2002–2005

[edytuj | edytuj kod]

W 2002 został powołany do seniorskiej reprezentacji Hiszpanii na Mistrzostwa Świata w Stanach Zjednoczonych[19]. Wystąpił w 6 z 8 meczów, rozgrywając łącznie tylko 39 minut[20]. Hiszpanie zajęli zaś 5. miejsce[19], pokonując w rywalizacji o nie reprezentację Stanów Zjednoczonych 81:75[21].

W tym samym roku powrócił do klubu Saski Baskonia[2]. W sezonie zasadniczym Ligi ACB 2002/2003 wystąpił w 32 meczach, w których rozgrywał średnio 19,5 minuty na mecz[22], a w fazie play-off w 5 meczach, ze średnimi 13 punktów na mecz i 29 minut na boisku[14]. Zadebiutował wówczas także w Eurolidze, gdzie wystąpił w 17 spotkaniach[14]. Po zakończeniu sezonu zgłosił się do draftu NBA, w którym jednak nie został wybrany[23].

We wrześniu 2003 zdobył z reprezentacją Hiszpanii srebrny medal mistrzostw Europy[5], po tym jak przegrali w finale z reprezentacją Litwy 93:84[24]. Calderón zaś był piątym najlepszym punktującym i drugim najlepszym asystującym wicemistrzów Europy[25].

W kolejnym sezonie Ligi ACB wystąpił w 33 meczach sezonu regularnego, który Saski Baskonia zakończyła na pierwszym miejscu w tabeli[26], a także w 8 fazy play-off[14]. W fazie tej zespół Calderóna odpadł jednak w półfinale z CB Estudiantes[27]. Triumfowali zaś w Pucharze Króla, po tym jak pokonali w finale Joventut Badalona 81:77[28]. W Eurolidze natomiast dotarli do fazy Top 16, gdzie odpadli po zajęciu 2 miejsca w grupie[29]. W rozgrywkach tych Calderón wystąpił w 19 meczach, w których zdobywał średnio 7,2 punktu na mecz[14].

Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004 pełnił on funkcję kapitana reprezentacji Hiszpanii[30], która, po tym jak przegrała w ćwierćfinale z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, zajęła ostatecznie 7. miejsce[31]. Calderón wystąpił we wszystkich spotkaniach, trzykrotnie zdobywając 15 lub więcej punktów[32].

Sezon regularny 2004/2005 był najlepszym pod względem statystycznym w karierze Calderóna w Lidze ACB[2]. Wystąpił on w 31 meczach, w których zdobywał średnio 13,3 punktu oraz 3,1 asysty na mecz[33]. W fazie play-off Saski Baskonia dotarli do finału, w którym przegrali po pięciu meczach z Realem Madryt[34]. W rozgrywkach Euroligi drużyna Calderóna również awansowała do finału, po tym jak sprawili niespodziankę pokonując w półfinale CSKA Moskwa[35]. W finale ulegli oni jednak broniącej tytułu drużynie Maccabi Tel Awiw[36]. Calderón zdobył wówczas 16 punktów, trafiając 6 z 12 rzutów z gry, oraz miał 4 zbiórki[37]. W całych rozgrywkach wystąpił zaś w 22 spotkaniach, w których notował średnio 11,6 punktu oraz 3,4 asysty na mecz[14].

2005–2013

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kontrakt w NBA (2005–2008)

[edytuj | edytuj kod]

W letniej przerwie przed sezonem 2005/2006 Calderón trafił do NBA. 3 sierpnia 2005[38] podpisał on bowiem trzyletnią umowę z Toronto Raptors opiewającą na niemal 7 milionów dolarów[39]. W swych debiutanckich rozgrywkach wystąpił w 64 meczach, z czego w 11 w pierwszej piątce[40]. Wchodząc głównie z ławki rezerwowych zdobywał średnio 5,5 punktu, 2,2 zbiórki oraz 4,5 asysty na mecz, co czyniło go drugim najlepszym zawodnikiem zespołu w tej kategorii statystycznej (po pierwszym rozgrywającym Mike'u Jamesie)[40]. Raptors zakończyli zaś sezon na 12. miejscu w Konferencji Wschodniej i w rezultacie nie zakwalifikowali się do fazy play-off[41].

Po zakończeniu sezonu Calderón był członkiem reprezentacji Hiszpanii na rozgrywane w dniach 19 sierpnia–3 września 2006 mistrzostwa świata w Japonii[42]. W fazie grupowej wygrali oni wszystkie spotkania, awansując tym samym z pierwszego miejsca do 1/8 finału[43]. W meczu fazy grupowej wygranym przez Hiszpanię 92–71, Calderón zaliczył swój najlepszy występ turnieju[44]. Zdobył wtedy bowiem 20 punktów (trafiając 8/9 rzutów z gry, w tym 2/3 za trzy, oraz 2/2 rzutów wolnych) oraz miał 6 asyst, będąc jednocześnie najlepszym punktującym i asystującym zarówno zespołu, jak i całego spotkania[45]. W 1/8 finału Hiszpanie pokonali reprezentację Serbii i Czarnogóry 87:75, a Calderón ponownie był najlepszym asystującym zespołu oraz meczu[46]. W kolejnych meczach hiszpańska drużyna narodowa zwyciężała odpowiednio z Litwą (89:67)[47], i Argentyną (75:74)[48], po czym awansowała do finału[49]. W finale Calderón trafił tylko 2 z 7 rzutów z gry, jednak Hiszpanie wygrali 70:47[50], zdobywając tym samym tytuł mistrzów świata[51].

Calderón (na środku) podczas meczu z Boston Celtics w 2007

W sezonie 2006/2007 – swoim drugim w NBA – Calderón pełnił rolę zmiennika T.J.'a Forda[52], którego Raptors pozyskali na mocy wymiany dokonanej po zakończeniu poprzednich rozgrywek z Milwaukee Bucks[53]. Na skutek tego tylko 11 spośród wszystkich 77 rozegranych przez niego meczów rozpoczynał w pierwszej piątce zespołu. Średnio zaś zdobywał 8,7 punktu oraz 5 asyst na mecz, ponownie będąc drugim najlepszym asystującym zespołu (tym razem za wspomnianym Fordem)[54]. Raptors zaś zajęli pierwsze miejsce w Dywizji Atlantyckiej i zarazem trzecie w Konferencji Wschodniej, dzięki czemu awansowali do fazy play-off[55]. Odpadli jednak w jej pierwszej rundzie, ulegając New Jersey Nets 4–2 w meczach[56]. Calderón wystąpił we wszystkich spotkaniach serii, w której, zdobywając średnio 13 punktów i 5,3 asysty na mecz, był czwartym najlepszym punktującym i najlepszym asystującym zespołu[56].

Latem 2007 Calderón jako członek reprezentacji Hiszpanii brał udział w rozgrywanych w Hiszpanii mistrzostwach Europy[57]. Wystąpił wówczas we wszystkich spotkaniach rozgrywanych przez swój zespół, będąc jego drugim najlepszym punktującym i najlepszym asystującym ze średnimi 12,3 punktu i 2,6 asysty na mecz[57]. W rozgrywkach tych drużyna narodowa Hiszpanii dotarła do finału, gdzie przegrała jednak z Rosją 60:59[58].

Na początku sezonu regularnego 2007/2008 Calderón ponownie był rezerwowym[59]. Sytuacja ta zmieniła się kiedy w meczu z Dallas Mavericks T.J. Ford doznał kontuzji[60]. W ośmiu kolejnych spotkaniach to Calderón zaczynał mecz w pierwszej piątce, w czterech z nich notując przy tym double-double[59]. Ford wrócił do pierwszego składu[61] w przegranym przez Raptors 112:84 meczu z Boston Celtics[62], jednak tylko na 3 spotkania. W starciu z Atlantą Hawks bowiem ponownie doznał kontuzji[63], na skutek czego Calderón stał się pierwszym rozgrywającym Raptors na kolejne 46 spotkań[59]. Ford powrócił do gry na początku lutego, będącym jednak rezerwowym przez prawie dwa kolejne miesiące[61]. Rozdzielenie roli obu zawodników stało się wówczas problematyczne, gdyż obaj liczyli na miejsce w pierwszej piątce[64][65]. W maju 2008 pojawiły się informacje medialne, że Raptors zamierzają dokonać wymiany z udziałem Forda[66]. Do wymiany tej doszło ostatecznie po zakończeniu sezonu[67].

Sezon regularny Raptors zakończyli na 2. miejscu w Dywizji Atlantyckiej i 6 w Konferencji Wschodniej, awansując tym samym do fazy play-off[68]. W owym sezonie Calderón wystąpił we wszystkich 82 meczach, zdobywając średnio 11,3 punktu, 8,3 asysty oraz 1,1 przechwytu na mecz[69]. Był przy tym piątym najlepszym asystującym ligi[70], a także najlepszym zawodnikiem w statystyce asyst do strat[71]. Zanotował także średnie skuteczności trafionych rzutów powyżej 50% z gry, 40% za trzy punkty i 90% rzutów wolnych[69], jednak nie został zaliczony do 50-40-90 Club ze względu na zbyt małą liczbę oddanych rzutów wolnych[72].

Z fazy play-off Raptors odpadli już w pierwszej rundzie, po tym jak przegrali z Orlando Magic 4–1 w meczach[73]. Calderón wystąpił we wszystkich meczach serii, za każdym razem wchodząc jednak z ławki rezerwowych[74].

Wicemistrzostwo olimpijskie i sezony bez awansu do fazy play-off (2008–2010)

[edytuj | edytuj kod]
Calderón w 2009

Po zakończeniu sezonu 2007/2008 umowa Calderóna wygasła i stał się on zastrzeżonym wolnym agentem[75]. 9 lipca 2008 Raptors ogłosili, że zawarli z nim nową umowę[75], na mocy której zarobił łącznie 45 milionów dolarów w pięciu kolejnych sezonach[76]. Tego samego dnia wymienili oni także T.J.'a Forda do Indiany Pacers[77].

W sierpniu zaś był członkiem reprezentacji Hiszpanii na rozgrywanych w Pekinie Letnich Igrzyskach Olimpijskich[78]. Calderón wystąpił w 6 pierwszych meczach swojej drużyny, nie grał zaś w meczu półfinałowym i w finale[79]. Ostatecznie Hiszpanie zdobyli srebrny medal[80], po tym jak przegrali w meczu o mistrzostwo olimpijskie z reprezentacją Stanów Zjednoczonych 118:107[79].

Sezon 2008/2009 Calderón rozpoczął już jako zawodnik pierwszej piątki (wyszedł w niej we wszystkich spotkaniach sezonu)[81]. Do 17 meczu rozgrywek (przeciwko Denver Nuggets) Raptors przystępowali z bilansem 8 zwycięstw i 8 porażek[82]. Spotkanie to przegrali 39 punktami (132:93), czego skutkiem było zwolnienie głównego trenera drużyny – Sama Mitchella. Zastąpił go jego dotychczasowy asystent – Jay Triano, który stał się tym samym pierwszym kanadyjskim trenerem w historii NBA[83]. Na początku drugiej kwarty rozgrywanego 2 stycznia 2009 meczu pomiędzy Raptors a Houston Rockets Calderón doznał kontuzji[84]. Na jej skutek opuścił on 10 z 11 kolejnych spotkań, wracając ostatecznie do gry dopiero 23 stycznia[85]. W wygranym wówczas przez Raptors 114:94 meczu przeciwko Chicago Bulls Calderón zdobył on 23 punkty (trafił 9 z 10 rzutów z gry) i miał 10 asyst[85]. Trafił także wszystkie 4 oddawane rzuty wolne, przedłużając swoją serię bez niecelnego rzutu do 84[85]. Zakończyła się ona na 87 trafionych z rzędu rzutach wolnych, po tym jak spudłował jeden z rzutów w meczu z Milwaukee Bucks[86]. Seria ta była drugą najdłuższą w historii NBA[86].

W rozgrywanym 13 marca 2009 spotkaniu z Detroit Pistons zanotował 8 kończących podań, stając się tym samym – z liczbą 1795 – rekordzistą w liczbie asyst w historii Toronto Raptors (wyprzedził Alvina Williamsa)[87]. 29 marca Calderón zaś zanotował 19 asyst, wyrównując tym samym rekord Raptors w ich liczbie w jednym meczu[88].

Raptors, kończąc sezon z bilansem 33–49, zajęli 13. miejsce w Konferencji Wschodniej i nie awansowali do fazy play-off[89]. Dla Calderóna był to jednak najlepszy sezon w karierze pod względem statystycznym[2]. Zdobywał on wówczas średnio 12,8 punktu, 8,9 asysty, 2,9 zbiórki, a także 1,1 przechwytu na mecz[2], trafiając przy tym 98,1 procenta rzutów wolnych[2]. W tej statystyce ustanowił on wówczas rekord NBA (przez cały sezon trafił 151 ze 154 rzutów wolnych)[90]. Oprócz liderowania w lidze w skuteczności na linii osobistych, Calderóna był wówczas także najlepszym asystującym Konferencji Wschodniej[91] oraz drugim najlepszym zawodnikiem w całej lidze we wskaźniku asyst do strat[92]. Po zakończeniu rozgrywek z powodu kontuzji nie wziął on udziału w mistrzostwach Europy 2009[93].

W czasie trwania wolnej agentury przed sezonem 2009/2010 Raptors podpisali umowę z rozgrywającym Jarrettem Jackiem, który w poprzednich rozgrywkach występował w Indianie Pacers[94]. Tam też wygrał rywalizację o miejsce w pierwszej piątce z T.J.em Fordem[95], jednak w Raptors miał on pełnić funkcję zmiennika Calderóna[96]. Tak też było na początku sezonu. W pierwszych 22 meczach sezonu to Calderón wychodził w pierwszym składzie[97]. Sytuacja ta zmieniła się jednak kiedy w rozgrywanym 5 grudnia 2009 meczu z Chicago Bulls, w którym z powodu urazu rozegrał on tylko 18 minut[98]. Do gry wrócił 11 grudnia w meczu z Atlantą Hawks[99]. Rozegrawszy wówczas tylko 7 minut był on jednak zmuszony opuścić boisko, gdyż doznana kilka dni wcześniej kontuzja tylko się nasiliła[99]. Po wyleczeniu kontuzji, Calderón powrócił do gry 6 stycznia 2010, występując w meczu z Orlando Magic[100]. Utracił on wówczas miejsce w pierwszej piątce na rzecz Jacka, odzyskawszy je jednak w połowie marca[97]. Od tego czasu, w ostatnich 16 meczach rozgrywek to Calderón był ponownie pierwszym rozgrywającym Raptors[97]. W końcówce sezonu klub z Toronto rywalizował z Chicago Bulls o 8. miejsce w Konferencji Wschodniej (ostatnie dające awans do fazy play-off)[101]. Raptors przegrali jednak pięć z ośmiu ostatnich meczów[102]. Zakończyli tym samym rozgrywki z bilansem 40 zwycięstw i 42 porażek, na skutek czego nie awansowali do fazy play-off (Bulls mieli bilans 41–41)[103]. Dla Calderóna pod względem statystycznym był to sezon gorszy od poprzednich dwóch[104]. Zdobywał średnio 10,3 punktu oraz 5,3 asysty na mecz, trafiając przy tym 79,3 procenta rzutów wolnych[104].

Pierwszy rozgrywający przebudowujących się Raptors (2010–2013)

[edytuj | edytuj kod]
Calderón (z prawej) wraz z Pau Gasolem (z lewej)

Przed sezonem 2010/2011 Raptors rozpoczęli przebudowę[105]. Z klubu do Miami Heat zw wykorzystaniem transakcji sign and trade wymieniono za dwa wybory w pierwszej rundzie draftu 2011 Chrisa Bosha[106][107]. Kilka dni później do Phoenix Suns trafił także Hedo Türkoğlu[108]. Na początku sezonu Calderón stracił miejsce w pierwszej piątce na rzecz Jarretta Jacka[109], jednak pod koniec listopada 2010 Raptors wymienili go do New Orleans Hornets[110]. Od tego momentu to Calderón był pierwszym rozgrywającym Raptors we wszystkich meczach, w których w sezonie tym występował[109]. Z bilansem 22 zwycięstw i 60 porażek drużyna z Toronto zakończyła jednak sezon na ostatnim miejscu w Dywizji Atlantyckiej i na przedostatnim w Konferencji Wschodniej[111]. Calderón przez cały sezon dwadzieścia pięć razy notował 10 i więcej asyst, wyrównując ostatecznie swoją najlepszą średnią w liczbie kończących podań na mecz (8,9)[104]. Był przy tym piątym najlepszym asystującym ligi[112]. W czerwcu 2011 zaś doszło w Raptors do zmiany na stanowisku trenera – Jaya Triano zastąpił Dwane Casey[113].

Po zakończeniu sezonu Calderón był członkiem reprezentacji Hiszpanii zdobyła odbywających się na przełomie sierpnia i września mistrzostwach Europy. W przeciągu całego turnieju wystąpił we wszystkich spotkaniach swojej drużyny, zdobywając średnio 5,9 punktu, 3,2 zbiórki i 2,7 asysty[114]. Hiszpanie zaś zdobyli tytuł mistrzowski, po tym jak pokonali w finale reprezentację Francji 98:85[115]. W spotkaniu tym Calderón zdobył 17 punktów, będąc drugim najlepszym punktującym reprezentacji Hiszpanii[116].

W sezonie regularnym NBA 2011/2012 Calderón ponownie był podstawowym rozgrywającym Raptors[117]. W odbywającym się 12 lutego 2012 meczu przeciwko Los Angeles Lakers Calderón trafił 13 z 18 rzutów z gry i wszystkie 4 z linii rzutów wolnych[118], zdobywając najwięcej punktów przeciągu całej kariery – 30[119]. W całym sezonie 22 razy notował on 10 lub więcej asyst[117], zajmując też czwarte miejsce w klasyfikacji statystycznej średniej asyst na mecz[120]. Był także najlepszym zawodnikiem ligi we współczynniku asyst do strat[121]. Raptors zaś rozpoczęli sezon od 14 porażek w pierwszych 20 meczach[122], kończąc skrócone z powodu lokautu rozgrywki z bilansem 23–43, na 11. miejscu w Konferencji Wschodniej[123].

Calderón w barwach reprezentacji Hiszpanii w 2012

W okresie wolnej agentury 2012, a dokładniej 11 lipca, Raptors pozyskali z Houston Rockets rozgrywającego Kyle'a Lowry'ego, dla którego Calderón w nadchodzącym sezonie miał być zmiennikiem[124].

Na przełomie lipca i sierpnia 2012 Calderón wziął udział jako reprezentant Hiszpanii w rozgrywanych w Londynie Letnich Igrzyskach Olimpijskich[125]. Wystąpił we wszystkich spotkaniach swojej drużyny narodowej, zdobywając średnio 7 punktów, 2,1 zbiórki oraz 2,5 asysty na mecz[126]. Hiszpanie zaś zdobyli wicemistrzostwo olimpijskie, po tym jak przegrali w finale z reprezentacją Stanów Zjednoczonych 107:100[127].

Sezon 2012/2013 Calderón zaczął jako rezerwowy[128]. W rozgrywanym 7 listopada 2012 meczu z Oklahomą City Thunder Lowry doznał jednak kontuzji[129], na skutego czego powrócił on do pierwszego składu Raptors już w piątym meczu sezonu[128]. Kilka dni później, w meczu z Indianą Pacers, Calderón zdobył 13 punktów, 10 asyst i 10 zbiórek, notując pierwsze w karierze triple-double[130]. Lowry wrócił do gry pod koniec listopada, stając się ponownie pierwszym rozgrywającym Raptors[131]. 10 grudnia znów doznał on kontuzji[132], na skutek czego Calderón powrócił do pierwszej piątki zespołu na kolejne 23 spotkania[128], notując w meczu przeciwko Houston Rockets drugie w karierze triple-double (16 punktów, 14 asyst i 10 zbiórek)[133]. Rozgrywany 28 stycznia 2013 mecz z Golden State Warriors był jego ostatnim w barwach Raptors[128], gdyż dwa dni później trafił w ramach trójstronnej wymiany do Detroit Pistons[134].

2013–2019

[edytuj | edytuj kod]

W barwach Pistons zadebiutował 4 lutego w spotkaniu z New York Knicks, zdobywając 15 punktów, trafiając 7 z 12 rzutów z gry, i notując trzy asysty[135].

Calderón w sezonie przewodził w całej lidze pod względem celności rzutów za trzy punkty (46,1%)[136] i drugi pod względem wskaźnika asyst do strat (4,1)[137].

Calderón w 2017

11 lipca 2013, Calderón podpisał czteroletni, opiewający na 29 milionów dolarów, kontrakt z Dallas Mavericks[138].

Podczas Mistrzostw Europy 2013 Hiszpania z Calderónem w składzie zajęła trzecie miejsce[139].

25 czerwca 2014, wraz z Wayne’em Ellingtonem, Shane’em Larkinem, Samuelem Dalembertem i dwoma wyborami w drugiej rundzie draftu 2014, trafił do New York Knicks w zamian za Tysona Chandlera i Raymonda Feltona[140].

22 czerwca 2016 wraz z Robinem Lopezem oraz Jerianem Grantem trafił w ramach wymiany do Chicago Bulls, w zamian za Derricka Rose’a, Justina Holiday oraz wybór w drugiej rundzie draftu 2017[141]. 7 lipca 2016 ponownie wziął udział w wymianie i trafił do wraz z dwoma wyborami w drugiej rundzie draftu trafił do Los Angeles Lakers, w zamian za prawa do Atera Majoka[142]. 27 lutego 2017 został zwolniony przez klub[143].

1 marca 2017 podpisał umowę z Golden State Warriors do końca sezonu[144], po czym został zwolniony następnego dnia[145]. 4 marca 2017 został powołany z listy zwolnionych przez klub Atlanty Hawks[146].

10 lipca 2017 został zawodnikiem Cleveland Cavaliers[147].

7 lipa 2018 zawarł po raz drugi w karierze kontrakt z Detroit Pistons[148].

4 listopada 2019 zakończył trwającą dwadzieścia lat karierę koszykarską[149][150]. Po jej zakończeniu podjął pracę jako specjalny asystent dyrektora wykonawczego Związku Zawodowego Koszykarzy NBA[151].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 7 sierpnia 2019, na podstawie[152], o ile nie zaznaczono inaczej.

Drużynowe

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • MVP kolejki ACB (12 – 2000/01, 16 – 2003/04, 2,3 – 2004/05)
  • Zaliczony do I składu Ligi ACB (2005)
  • Lider:
  • Rekordzista wszech czasów NBA w skuteczności z rzutów wolnych (98,05%), uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu (2009).
  • Debiutant Roku ACB (2001 według magazynu Gigantes del Basket)
  • Największy Postęp ACB (2002 według magazynu Gigantes del Basket)
  • Najlepszy rezerwowy ACB (2004 według magazynu Gigantes del Basket)
  • Pierwszy hiszpański zawodnik w historii, który wygrał mecz play-off NBA

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
M Mecze S5 Pierwsza piątka MPG Minuty na mecz
FG% Celność rzutów z pola 3P% Celność rzutów „za 3” FT% Celność rzutów wolnych
RPG Zbiórki na mecz APG Asysty na mecz SPG Przechwyty na mecz
BPG Bloki na mecz PPG Punkty na mecz

Statystyki w Lidze ACB

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[14].

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2000/01 Lucentum Alicante 34 – 25,3 46,6% 35,8% 64,9% 2,3 1,4 1,3 0,3 8,6
2001/02 Baloncesto Fuenlabrada 32 – 18,3 42,0% 34,8% 83,7% 1,5 1,6 1,2 0,2 9,6
2002/03 Saski Baskonia 32 – 19,5 43,3% 36,5% 86,6% 1,8 1,8 1,1 0,1 6,0
2003/04 Baskonia 33 – 20,5 53,0% 36,2% 82,5% 2,8 2,2 1,3 0,2 7,6
2004/05 Baskonia 32 – 29,9 53,6% 46,1% 81,1% 2,7 3,1 1,5 0,0 13,3

Faza play-off

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2001/02 Baloncesto Fuenlabrada 3 – 21,7 45,0% 40,0% 80,0% 1,7 2,7 1,2 0,0 10,7
2002/03 Saski Baskonia 5 – 29,4 52,4% 41,2% 82,4% 3,6 2,6 0,2 0,0 13,0
2003/04 Baskonia 8 – 22,0 49,2% 34,8% 75,0% 1,6 1,5 1,3 0,1 9,4
2004/05 Baskonia 8 – 23,1 47,9% 42,1% 89,5% 2,1 2,5 1,3 0,0 8,9

Statystyki w Eurolidze

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[14].

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2002/03 Saski Baskonia 17 – 21,5 47,8% 40,6% 87,5% 2,4 1,4 1,1 0,1 7,5
2003/04 Baskonia 19 – 21,6 47,0% 40,5% 83,0% 1,4 2,0 1,1 0,2 7,2
2004/05 Baskonia 22 – 26,8 49,4% 42,1% 84,1% 3,4 2,6 1,5 0,0 11,6

Statystyki w NBA

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[104].

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2005/06 Toronto 64 11 23,2 42,3% 16,3% 84,8% 2,2 4,5 0,7 0,1 5,5
2006/07 Toronto 77 11 21,0 52,1% 33,3% 81,8% 1,7 5,0 0,8 0,1 8,7
2007/08 Toronto 82 56 30,3 51,9% 42,9% 90,8% 2,9 8,3 1,1 0,1 11,2
2008/09 Toronto 68 68 34,3 49,7% 40,6% 98,1% 2,9 8,9 1,1 0,1 12,8
2009/10 Toronto 68 39 26,7 48,2% 39,8% 79,8% 2,1 5,9 0,7 0,1 10,3
2010/11 Toronto 68 55 30,9 44,0% 36,5% 85,4% 3,0 8,9 1,2 0,1 9,8
2011/12 Toronto 53 53 33,9 45,7% 37,1% 88,2% 3,0 8,8 0,9 0,1 10,5
2012/13 Toronto 45 30 28,3 47,0% 42,9% 90,4% 2,4 7,4 0,6 0,1 11,1
2012/13 Detroit 28 28 31,7 52,7% 52,0% 89,3% 2,5 6,6 1,1 0,1 11,6
2013/14 Dallas 81 81 30,5 45,6% 44,9% 82,5% 2,4 4,7 0,9 0,1 11,4
2014/15 New York 42 42 30,2 41,5% 41,5% 90,6% 3,0 4,7 0,7 0,0 9,1
2015/16 New York 72 72 28,1 45,9% 41,4% 87,5% 3,2 4,1 0,9 0,1 7,6
2016/17 L.A. Lakers 24 11 12,2 41,6% 35,3% 100% 1,8 2,1 0,3 0,0 3,3
2016/17 Atlanta 17 2 14,5 40,4% 26,7% 87,5% 1,9 2,2 0,2 0,0 3,6
2017/18 Cleveland 57 32 16,0 50,3% 46,4% 80,0% 1,5 2,1 0,5 0,0 4,5
2018/19 Detroit 49 0 12,9 37,5% 24,6% 81,8% 1,2 2,3 0,3 0,1 2,3
Razem 895 591 26,4 47,2% 40,7% 87,3% 2,4 5,8 0,8 0,1 8,9

Faza play-off

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2007 Toronto 6 1 24,3 50,7% 25,0% 83,3% 1,7 5,3 0,8 0,0 13,0
2008 Toronto 5 0 24,0 44,0% 47,6% 100% 3,6 7,0 0,2 0,0 11,8
2014 Dallas 7 7 27,3 46,2% 47,8% 100% 1,3 4,4 0,1 0,0 10,3
2017 Atlanta 6 0 12,5 47,8% 33,3% – 1,3 2,2 0,3 0,2 4,3
2018 Cleveland 13 3 8,0 34,6% 22,2% 100% 0,8 0,7 0,4 0,0 1,8
2019 Detroit 3 0 3,3 – – – 0,0 1,7 0,3 0,0 0,0
Razem 40 11 16,2 45,9% 37,2% 92,9% 1,4 3,1 0,4 0,0 6,5

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2003[154] w Villanueva de la Serena wziął ślub ze swoją długoletnią partnerką Aną Hurtado[155]. Małżonkowie mają trzech synów[93]: Manuela (ur. 23 maja 2010)[156], Jaime (ur. w 2012)[93] oraz Gonzalo (ur. 20 maja 2014)[157]. Mieszka w Nowym Jorku[93].

W 2009 współprowadził działalność gospodarczą zajmującą się handlem organicznym mięsem[158].

W trakcie kariery koszykarskiej wielokrotnie angażował się w działalność UNICEF[159], uzyskując jako jeden z kilku koszykarzy tytuł ambasadora dobrej woli tej organizacji[159]. Jest także ambasadorem organizacji Right to Play zajmującej się ochroną praw dzieci, przeciwdziałaniu chorobom jak AIDS, działaniami na rzecz równości płci[160] oraz promowaniem zdrowego stylu życia, wykorzystując do tego w szczególności zajęcia sportowe[75].

Popularnie określany jest jako „Calde”[161][162] lub „Mister Catering”[163][164].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Jose Calderon Player Profile, Detroit Pistons, News, Rumors, NBA Stats, International Stats, Events Stats, Game Logs, Bests, Awards - RealGM [online], basketball.realgm.com [dostęp 2020-03-30].
  2. ↑ a b c d e f g h i Proballers, Jose Manuel Calderon, Basketball player [online], Proballers [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  3. ↑ Federación Española de Baloncesto - Competiciones FEB [online], competiciones.feb.es [dostęp 2020-03-30].
  4. ↑ Packey, Meet Jose Calderón, the Pistons' new point guard [online], Detroit Bad Boys, 31 stycznia 2013 [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  5. ↑ a b c d José Manuel Calderón [online], Fundación José Manuel Calderón [dostęp 2020-03-30] (hiszp.).
  6. ↑ a b c After a career full of sacrifice, Jose Calderon is proud of all that he has achieved [online], GiveMeSport, 15 kwietnia 2018 [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  7. ↑ El Periódico Extremadura, "Mi hijo está encantado" [online], El Periódico Extremadura [dostęp 2020-03-30] (hiszp.).
  8. ↑ a b José Manuel Calderon profile, European Championship for Junior Men 1998 [online], FIBA.COM [dostęp 2020-03-30].
  9. ↑ Schedule & results 1998 European Championship for Junior Men ARCHIVE.FIBA.COM [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  10. ↑ José Manuel Calderón [online], web.archive.org, 24 września 2015 [dostęp 2020-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24].
  11. ↑ ACB League 2000-01 [online], www.linguasport.com [dostęp 2020-03-30].
  12. ↑ José Manuel Calderon profile, European Championship for Young Men 2000 [online], FIBA.COM [dostęp 2020-03-31].
  13. ↑ ACB League 2000-01 [online], linguasport.com [dostęp 2020-03-31].
  14. ↑ a b c d e f g h Jose Calderon International Stats [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  15. ↑ ACB 2001/2002 rezultaty, Koszykówka Hiszpania - FlashScore [online], www.flashscore.pl [dostęp 2020-03-30] (pol.).
  16. ↑ ACB League 2001-02 [online], linguasport.com [dostęp 2020-03-31].
  17. ↑ Proballers, Jose Manuel Calderon, Game by Game Stats [online], Proballers [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  18. ↑ New Jersey Nets at Toronto Raptors Box Score, May 1, 2007 [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  19. ↑ a b Spain 2002 World Championship for Men ARCHIVE.FIBA.COM [online], www.fiba.basketball [dostęp 2020-03-31].
  20. ↑ José Manuel Calderon profile, World Championship for Men 2002 [online], FIBA.COM [dostęp 2020-03-31].
  21. ↑ Schedule & results 2002 World Championship for Men ARCHIVE.FIBA.COM [online], www.fiba.basketball [dostęp 2020-03-31].
  22. ↑ 2002-03 Stats - TAU Ceramica [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  23. ↑ NBA Past Drafts - RealGM [online], basketball.realgm.com [dostęp 2020-03-30].
  24. ↑ archive.fiba.com: 2003 European Championship for Men [online], www.fiba.basketball [dostęp 2020-03-31].
  25. ↑ José Manuel Calderon profile, European Championship for Men 2003 [online], FIBA.COM [dostęp 2020-03-31].
  26. ↑ Liga ACB - 2003-04 Standings and Stats [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  27. ↑ Liga ACB 2003-04 [online], www.linguasport.com [dostęp 2020-03-30].
  28. ↑ ACB [online], www.acb.com [dostęp 2020-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-28].
  29. ↑ Euroleague 2003-04 [online], www.linguasport.com [dostęp 2020-03-30].
  30. ↑ Jose Manuel Calderon: The low-key legend [online], Eurohoops, 5 listopada 2019 [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  31. ↑ 2004 Spain Men's Olympic Basketball [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  32. ↑ José Manuel Calderon profile, Olympic Games: Tournament for Men 2004 [online], FIBA.COM [dostęp 2020-03-30].
  33. ↑ 2004-05 Stats - TAU Ceramica [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  34. ↑ ¡Real Madrid, campeón de la ACB 2004-05!. acb.com. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (hiszp.).
  35. ↑ CSKA Moscow 78 – 85 Tau Ceramica. euroleague.net. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  36. ↑ Maccabi Tel Aviv defends Euroleague title. USA Today. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  37. ↑ Maccabi Elite 90 – 78 Tau Ceramica. euroleague.net. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  38. ↑ Raptors Sign Jose Calderon. raptors.nba.com, 2005-08-03. [dostęp 2013-02-12]. (ang.).
  39. ↑ José Calderón Stats – Salaries [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  40. ↑ a b 2005-06 Toronto Raptors Roster and Stats [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  41. ↑ 2005-06 NBA Season Summary [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  42. ↑ Spain 2006 FIBA World Championship ARCHIVE.FIBA.COM [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  43. ↑ Group Standings 2006 FIBA World Championship ARCHIVE.FIBA.COM [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  44. ↑ José-Manuel Calderon profile, FIBA World Championship 2006 [online], FIBA.COM [dostęp 2020-03-30].
  45. ↑ archive.fiba.com: 2006 FIBA World Championship [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  46. ↑ archive.fiba.com: 2006 FIBA World Championship [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  47. ↑ archive.fiba.com: 2006 FIBA World Championship [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  48. ↑ archive.fiba.com: 2006 FIBA World Championship [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  49. ↑ Schedule & results 2006 FIBA World Championship ARCHIVE.FIBA.COM [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  50. ↑ archive.fiba.com: 2006 FIBA World Championship [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  51. ↑ Classic Games: Spain rock Greece in 2006 Final [online], FIBA.basketball [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  52. ↑ Calderon makes point to remember team first [online], thestar.com, 20 września 2007 [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  53. ↑ 2005-06 Milwaukee Bucks Transactions [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  54. ↑ 2006-07 Toronto Raptors Roster and Stats [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  55. ↑ 2006-07 NBA Season Summary [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  56. ↑ a b 2007 NBA Eastern Conference First Round - New Jersey Nets vs. Toronto Raptors [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  57. ↑ a b Spain 2007 EuroBasket ARCHIVE.FIBA.COM [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-03-30].
  58. ↑ Basketball: Russia crowned European champions [online], www.chinadaily.com.cn [dostęp 2020-03-30].
  59. ↑ a b c José Calderón 2007-08 Game Log [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  60. ↑ Raptors vs. Mavericks - Game Recap - November 20, 2007 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  61. ↑ a b T.J. Ford 2007-08 Game Log [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  62. ↑ Toronto Raptors at Boston Celtics Box Score, December 7, 2007 [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  63. ↑ Mavericks vs. Raptors - Game Recap - December 12, 2007 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  64. ↑ Raptors' Ford may be wearing out his welcome [online], thestar.com, 28 marca 2008 [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  65. ↑ Jackson: We're missing the point - ESPN Page 2 [online], www.espn.com [dostęp 2020-03-30].
  66. ↑ Sean Stancill, NBA Offseason: T.J. Ford on the Trading Block? [online], Bleacher Report [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  67. ↑ 2008-09 Toronto Raptors Transactions [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  68. ↑ 2007-08 NBA Season Summary [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  69. ↑ a b 2007-08 Toronto Raptors Roster and Stats [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  70. ↑ 2007-08 NBA Regular Season: Assists Per Game Leaders [online], www.landofbasketball.com [dostęp 2020-03-30].
  71. ↑ NBA Basketball Player Stats - Assist to Turnover Ratio [online], www.teamrankings.com [dostęp 2020-03-30].
  72. ↑ The 8 NBA players in the 50-40-90 Club / 180 Shooting Club [online], Interbasket, 14 kwietnia 2016 [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  73. ↑ Howard’s 21 points, 21 boards power Magic to second round. espn.go.com, 2008-04-28. [dostęp 2013-02-12]. (ang.).
  74. ↑ 2008 NBA Eastern Conference First Round - Toronto Raptors vs. Orlando Magic [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  75. ↑ a b c Raptors Re-Sign Calderon [online], Toronto Raptors [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  76. ↑ Jose Calderon’s rise with Raptors was never guaranteed [online], 29 marca 2013 [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  77. ↑ 2008-09 Toronto Raptors Transactions [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  78. ↑ Spain 2008 Olympic Games: Tournament Men ARCHIVE.FIBA.COM [online], www.fiba.basketball [dostęp 2020-03-31].
  79. ↑ a b Olympics Sports Results - 2008 Summer Olympics - Beijing, China - ESPN [online], www.espn.com [dostęp 2020-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-23].
  80. ↑ 2008 Summer Olympics Basketball Results - Beijing, China - ESPN [online], www.espn.com [dostęp 2020-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-23].
  81. ↑ José Calderón 2008-09 Game Log [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  82. ↑ 2008-09 Toronto Raptors Schedule and Results [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  83. ↑ Raptors fire Mitchell after struggling to 8-9 start [online], ESPN.com, 3 grudnia 2008 [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  84. ↑ Rockets vs. Raptors - Game Recap - January 2, 2009 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  85. ↑ a b c Raptors vs. Bulls - Game Recap - January 23, 2009 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  86. ↑ a b FOXNews.com - Bogut returns as Bucks beat Raptors 96-85 - Basketball [online], www.foxnews.com [dostęp 2020-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-15].
  87. ↑ Pistons vs. Raptors - Game Recap - March 13, 2009 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  88. ↑ NBA – Calderon’s 22 points, 19 assists help Raptors beat Chicago [online], FIBA.basketball [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  89. ↑ 2008-09 NBA Season Summary [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  90. ↑ Oliver Thomas, Best Active Free-Throw Shooters in the NBA [online], Bleacher Report [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  91. ↑ 2008-09 NBA Player Stats: Per Game [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  92. ↑ NBA Basketball Player Stats - Assist to Turnover Ratio [online], www.teamrankings.com [dostęp 2020-03-31].
  93. ↑ a b c d Robert Álvarez, “Hubiera sido ‘all star’ por el respeto de rivales, técnicos y compañeros”, „El País”, Madrid, 6 listopada 2019, ISSN 1134-6582 [dostęp 2020-04-01] (hiszp.).
  94. ↑ Raptors Sign Guard Jarrett Jack [online], Toronto Raptors [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  95. ↑ Raptors sign guard Jarrett Jack [online], CBC Sports, 12 lipca 2009 (ang.).
  96. ↑ Stephen Brotherston, Toronto Raptors: Jarrett Jack, Backup Starter! [online], Bleacher Report [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  97. ↑ a b c José Calderón 2009-10 Game Log [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  98. ↑ Raptors vs. Bulls - Game Recap - December 5, 2009 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  99. ↑ a b Hawks vs. Raptors - Game Recap - December 11, 2009 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  100. ↑ Raptors vs. Magic - Game Recap - January 6, 2010 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  101. ↑ Bulls, Raptors fighting for last playoff spot [online], ESPN.com, 30 marca 2010 [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  102. ↑ 2009-10 Toronto Raptors Schedule and Results [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  103. ↑ 2009-10 NBA Season Summary [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  104. ↑ a b c d José Calderón Stats [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  105. ↑ Brett Fulmore, Rebuilding the Raptors: Chris Bosh Trade Scenarios [online], Bleacher Report [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  106. ↑ Burke's Conscience, What the Toronto Raptors Receive in the Chris Bosh Deal [online], Bleacher Report [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  107. ↑ Raptors Obtain Two First-Round Picks And A Trade Exception From Miami [online], Toronto Raptors [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  108. ↑ Suns Acquire Hedo Turkoglu [online], Phoenix Suns [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  109. ↑ a b José Calderón 2010-11 Game Log [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  110. ↑ 2010-11 New Orleans Hornets Transactions [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  111. ↑ 2010-11 NBA Season Summary [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  112. ↑ 2010-11 NBA Player Stats: Per Game [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  113. ↑ Sachin Arora, Dwane Casey Is Officially the Toronto Raptors New Head Coach [online], Bleacher Report [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  114. ↑ José Calderon profile, EuroBasket 2011 [online], FIBA.COM [dostęp 2020-04-01].
  115. ↑ Spain retain European basketball [online], usa.chinadaily.com.cn [dostęp 2020-04-01].
  116. ↑ archive.fiba.com: 2011 EuroBasket [online], archive.fiba.com [dostęp 2020-04-01].
  117. ↑ a b José Calderón 2011-12 Game Log [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  118. ↑ Los Angeles Lakers at Toronto Raptors Box Score, February 12, 2012 [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  119. ↑ Jose Calderon Career Bests and Rankings, Detroit Pistons, News, Rumors, NBA Stats, International Stats, Events Stats, Game Logs, Awards - RealGM [online], basketball.realgm.com [dostęp 2020-04-01].
  120. ↑ 2011-12 NBA Player Stats: Per Game [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  121. ↑ NBA Basketball Player Stats - Assist to Turnover Ratio [online], www.teamrankings.com [dostęp 2020-04-01].
  122. ↑ 2011-12 Toronto Raptors Schedule and Results [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  123. ↑ 2011-12 NBA Season Summary [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  124. ↑ Raptors officially acquire point guard Kyle Lowry from Rockets [online], CBC Sports, 11 lipca 2012 (ang.).
  125. ↑ Spain, 2012 Olympic Men, ARCHIVE.FIBA.COM [online], www.fiba.basketball [dostęp 2020-04-01].
  126. ↑ José Calderon profile, Olympic Men 2012 [online], FIBA.COM [dostęp 2020-04-01].
  127. ↑ Simon Hattenstone, USA 107-100 Spain – Olympic men's basketball final match report, „The Guardian”, 12 sierpnia 2012, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  128. ↑ a b c d José Calderón 2012-13 Game Log [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  129. ↑ Raptors vs. Thunder - Game Recap - November 6, 2012 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  130. ↑ Game Rewind: Pacers 72, Raptors 74 [online], Indiana Pacers [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  131. ↑ Kyle Lowry 2012-13 Game Log [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  132. ↑ Raptors vs. Trail Blazers - Game Recap - December 10, 2012 - ESPN [online], ESPN.com [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  133. ↑ Calderon's triple-double lifts Raptors over Rockets [online], Sports Network, 27 marca 2015 [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  134. ↑ Detroit Pistons Acquire Guard Jose Calderon In Three-Team Trade [online], Detroit Pistons [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  135. ↑ Tyson Chandler has 20 rebounds for third straight game as Knicks win. espn.go.com, 2013-02-04. [dostęp 2013-02-11]. (ang.).
  136. ↑ NBA Player 3-Point Shooting Statistics – 2012-13. espn.go.com. [dostęp 2014-03-11]. (ang.).
  137. ↑ NBA Player Assists Statistics – 2012-13. espn.go.com. [dostęp 2014-03-11]. (ang.).
  138. ↑ Mavericks sign free agent guard Calderon. nba.com. [dostęp 2014-03-11]. (ang.).
  139. ↑ Spain Leave Slovenia With Bronze. eurobasket2013.org. [dostęp 2014-03-12]. (ang.).
  140. ↑ Mavs get Chandler back in 6-player deal with Knicks. nba.com. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).
  141. ↑ Bulls send Derrick Rose to New York in five-player deal. nba.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  142. ↑ Lakers Acquire Jose Calderon. nba.com. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  143. ↑ Lakers Waive José Calderón. nba.com. [dostęp 2017-02-28]. (ang.).
  144. ↑ Warriors Sign José Calderón. nba.com. [dostęp 2017-03-03]. (ang.).
  145. ↑ Warriors Waive José Calderón. nba.com. [dostęp 2017-03-03]. (ang.).
  146. ↑ Atlanta Hawks Claim Jose Calderon Off Waivers. nba.com. [dostęp 2017-03-06]. (ang.).
  147. ↑ Cavaliers Sign José Calderón. nba.com. [dostęp 2017-07-11]. (ang.).
  148. ↑ Detroit Pistons sign free agents Jose Calderon, Glen Robinson III. nba.com. [dostęp 2017-07-11]. (ang.).
  149. ↑ Ben Golliver, José Calderón played pro basketball for 20 years. Now, a daunting challenge: His first 9-to-5. [online], Washington Post [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  150. ↑ Jose Calderon announces retirement, moves on with NBPA job [online], Eurohoops, 4 listopada 2019 [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  151. ↑ Jose Calderon joins NBPA as special assistant to executive director [online], NBA.com [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  152. ↑ José Calderón – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2016-06-05]. (ang.).
  153. ↑ Olympic Basketball - 3rd place game - Spain vs Australia. fiba.com. [dostęp 2016-08-25]. (ang.).
  154. ↑ El Periódico Extremadura, José Manuel Calderón se casa en Villanueva [online], El Periódico Extremadura [dostęp 2020-04-01] (hiszp.).
  155. ↑ Las mujeres detrás de la canasta [online], Vanity Fair, 28 sierpnia 2014 [dostęp 2020-04-01] (hiszp.).
  156. ↑ Jose Calderon [online], Playerswiki [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  157. ↑ Los padrazos de la selección española de baloncesto [online], HOLA USA, 11 września 2014 [dostęp 2020-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-18] (hiszp.).
  158. ↑ Jose Calderon, Pig Farmer [online], ESPN.com, 17 lutego 2009 [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  159. ↑ a b Jose Calderon cares about UNICEF and helping others, not trade talk [online], ESPN.com, 16 lutego 2016 [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  160. ↑ Raptors' Calderon asks students to assist Right To Play [online], InsideHalton.com, 11 lutego 2011 [dostęp 2020-04-01] (ang.).
  161. ↑ José Calderón se convierte en dibujo animado y ‘pasa’ de Garnett. marca.com, 2009-10-29. [dostęp 2013-02-13]. Cytat: „dice el Calde animado”. (hiszp.).
  162. ↑ Irving y su anécdota con Calde: "Me pasó por encima en nuestro primer duelo" [online], www.gigantes.com [dostęp 2020-03-30].
  163. ↑ José Manuel Martín, Se retira José Manuel Calderón: adiós a "Míster Catering" [online], La Razón, 4 listopada 2019 [dostęp 2020-03-30] (hiszp.).
  164. ↑ El adiós de Calderón y Mr. Catering: el gran olvidado de los 'Juniors de Oro' que se convirtió en leyenda [online], El Español, 5 listopada 2019 [dostęp 2020-03-30] (hiszp.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Składy reprezentacji Hiszpanii
Reprezentacja Hiszpanii na Mistrzostwa Europy w Koszykówce 2003

Hiszpania

Reprezentacja Hiszpanii na Mistrzostwa Europy w Koszykówce 2005 (4. miejsce)

Hiszpania

Reprezentacja Hiszpanii na Mistrzostwa Europy w Koszykówce 2007

Hiszpania

Reprezentacja Hiszpanii na Mistrzostwa Europy w Koszykówce 2011

Hiszpania

Reprezentacja Hiszpanii na Mistrzostwa Europy w Koszykówce 2013

Hiszpania

Reprezentacja Hiszpanii na Mistrzostwa Świata w Koszykówce 2002 (5. miejsce)

Hiszpania

Reprezentacja Hiszpanii na Mistrzostwa Świata w Koszykówce 2006

Hiszpania

Reprezentacja Hiszpanii na Mistrzostwa Świata w Koszykówce 2014 (5. miejsce)

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Igrzyskach Olimpijskich 2004 (7. miejsce)

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Igrzyskach Olimpijskich 2008

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Igrzyskach Olimpijskich 2012

Hiszpania

Skład reprezentacji Hiszpanii na Igrzyskach Olimpijskich 2016

Hiszpania

Osiągnięcia i nagrody
Liderzy sezonu NBA skutecznych rzutów za 3 punkty
Liderzy sezonu NBA w skuteczności rzutów wolnych
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=José_Calderón&oldid=74117207”