Przejdź do zawartości

Jacek Mikuła

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jacek Mikuła (ur. 23 marca 1946 w Zabrzu) – polski pianista, kompozytor i aranżer.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach, w klasie fortepianu. Już jako uczeń grywał w amatorskich zespołach muzyki rozrywkowej i jazzowej.

Od drugiego roku studiów współpracował jako kompozytor i aranżer z Katowicką Rozgłośnią Polskiego Radia[1], nagrywając około 200 utworów instrumentalnych swojej kompozycji.

W latach 1968–1970[2] zdobył wyróżnienia indywidualne jako pianista na studenckim festiwalu jazzowym „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu. Z własnym trio (Jacek Bednarek b., Janusz Trzcinski dr.) grywał w klubach studenckich oraz nagrywał dla pr. III PR.

W 1969 roku po dyplomie przeniósł się do Warszawy, gdzie zaistniał jako członek zespołów jazzowych: Big Band Stodoła, Grupa Bluesowa Stodoła, Old Timers. Akompaniował też Halinie Frąckowiak oraz koncertował w klubach skandynawskich.

W latach 1970–1971 współpracował z Czesławem Niemenem, grając na organach Hammonda (grupa Niemen Enigmatic), czego efektem jest "czerwony" podwójny album "Niemen" z m.in. utworem "Enigmatyczne impresje" jego kompozycji.

W latach 1973–1979 współpracował z Marylą Rodowicz jako pianista, kompozytor wielu przebojów (m.in. Sing Sing, Damą być, Nie ma jak pompa), aranżer i kierownik muzyczny zespołu. Jego piosenki nagrywały także inne gwiazdy polskiej estrady: Alibabki, Ewa Bem, Irena Jarocka, Bogusław Mec, Krystyna Prońko, Zdzisława Sośnicka, Andrzej Zaucha i inni.

W latach 1981–1989 współpracował z teatrem "Rampa" oraz II programem telewizji niemieckiej.

Kompozycje

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Moje serce to jest muzyk” – Ewa Bem
  2. „Sing Sing” – Maryla Rodowicz
  3. „Damą być” – Maryla Rodowicz
  4. „Bossa nova do poduszki” – Maryla Rodowicz
  5. "Nie ma jak pompa" - Maryla Rodowicz
  6. „Dworzec” – Maryla Rodowicz
  7. "Byłam sama jestem sama" / "Ziemio dobra ziemio stara" - Maryla Rodowicz
  8. "Cyrk nocą" - Maryla Rodowicz
  9. „Deszcz w Cisnej” – Krystyna Prońko
  10. „Modlitwa o miłość prawdziwą” – Krystyna Prońko
  11. „Enigmatyczne impresje” – Niemen Enigmatic
  12. „Mały biały pies” – Ewa Dębicka i Bogusław Mec
  13. „Nie pieprz Piotrze” – Ewa Bem i Andrzej Zaucha
  14. "Jeszcze w sercu radość" - Andrzej Zaucha
  15. „Mój słodki Charlie” – Irena Jarocka[3]
  16. „Tak chciałabym twoją żoną być” – Zdzisława Sośnicka
  17. „Z czego chmury w niebie są” – Zdzisława Sośnicka
  18. „Pani ty jesteś urocza” – Alibabki
  19. „Muzykalny zegar” – Alibabki
  20. "Śnij Warszawo" - Alibabki
  21. "Łagodny Pan Feeling" - Alibabki
  22. "Jak zmienić świat" - Andrzej Zaucha
  23. "Gdzie ta muzyczka" - Andrzej Zaucha
  24. "Raz w życiu karnawał" - Maryla Rodowicz
  25. "Osiedlowy klub samotnych" - Maryla Rodowicz
  26. "Dom na jednej nodze" - Maryla Rodowicz
  27. "Maly barek w Santa Cruz" - Maryla Rodowicz
  28. "Dwa wesela" - Maryla Rodowicz
  29. "Silna w rękach" - Maryla Rodowicz
  30. „Wielki trójżaglowiec” – Maryla Rodowicz
  31. "To se ne wrati" - Maryla Rodowicz
  32. "Yokohama" - Maryla Rodowicz
  33. "Pszczoły na wrotkach" - Maryla Rodowicz
  34. "Dziewczyna-pirat" - Aura
  35. „Spontanicznie żyj” – Danuta Błażejczyk i Ryszard Rynkowski
  36. "Travell" - Teresa Haremza
  37. i inne

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-18)].
  2. ↑ Mikuła, Jacek - Osoby - Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki [online], www.bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
  3. ↑ http://viaf.org/viaf/102151119/#Miku%C5%82a,_Jacek_%281946-_%29.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Mikuła&oldid=73470471”