Janta

Herb Janta

Janta (Janth, Jantha, Białk I, Gwiazda) – polski herb szlachecki, używany przez rodzinę wywodzącą się z Kaszub.

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym gwiazda złota. Klejnot: nad hełmem w koronie gwiazda jak w godle. Labry błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb przytaczany stosunkowo późno w herbarzach Ledebura (Wappenbuch der Preussischen Monarchie, 1828), "Nowego" Siebmachera (Der Adel des Königreichs Preußen, 1906), oraz Żernickiego (Der Polnische Adel, 1900, Der polnischen Stammwappen : ihre Geschichte und ihre Sagen, 1904).

Herbowni

Janta (Gent, Jandeke, Jant, Jante, Janth, Jantha, Janthe, Jąnt, Jąnth, błędnie Jardin, Jarte, Zante), także jako pierwszy człon z odmiejscowymi nazwiskami Połczyński (Polczynski, Pulcinski, Półczyński), Lipiński, Czapiewski. Pierwszy, rodowy człon nazwiska niekiedy bywał całkowicie zarzucany.

Praktycznie identycznego herbu używała rodzina Białk. Herb ten w polskiej heraldyce znany jest pod nazwą Gwiazda. Jantowie notowani są jeszcze z herbami Janta II i Janta III (Jantowie-Połczyńscy).

Rodzina Janta

Nazwisko Janta jest starym kaszubskim nazwiskiem wywodzącym się z dawnego drobnego rycerstwa z południowo-zachodniej części regionu. Pochodzić ma od imiesłowowej nazwy osobowej Jęty, zniemczonej na Jante i wtórnie polonizowanej na Janta. Po raz pierwszy odnotowano członków rodu w 1526 roku w osobach Michała i Jakuba Janta, współwłaścicieli drobnoszlacheckiej wsi Lipnica. Jantowie w następnych latach byli też wzmiankowani jako cząstkowi właściciele we wsiach Ostrowite, Półczno i Gostkowo.

Bibliografia

• Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej. T. 4. Gdańsk: Wydawnictwo Oskar Sp, z o.o. w koedycji z BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska, 2015, s. 106-109, 364. ISBN 978-83-65175-14-4. ISBN 978-83-927383-6-7.

Linki zewnętrzne

• Herb Herb Janta, w opracowaniu graficznym Tadeusza Gajla z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla