Janusz Wojciechowski
Janusz Wojciechowski (2019) | |
Data i miejsce urodzenia |
6 grudnia 1954 |
---|---|
Komisarz UE ds. rolnictwa | |
Okres |
od 1 grudnia 2019 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego | |
Okres |
od 16 marca 2004 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Wicemarszałek Sejmu IV kadencji | |
Okres |
od 19 października 2001 |
Przynależność polityczna | |
Prezes Najwyższej Izby Kontroli | |
Okres |
od 22 czerwca 1995 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Janusz Czesław Wojciechowski (ur. 6 grudnia 1954 w Rawie Mazowieckiej) – polski prawnik, urzędnik i polityk, sędzia. Poseł na Sejm II i IV kadencji (1993–1995, 2001–2004), poseł do Parlamentu Europejskiego V, VI, VII i VIII kadencji (2004–2016). Prezes Najwyższej Izby Kontroli (1995–2001), wicemarszałek Sejmu IV kadencji (2001–2004), prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego (2004–2005), audytor w Europejskim Trybunale Obrachunkowym (2016–2019), komisarz UE ds. rolnictwa (od 2019).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Jana i Marii[1]. Wychowywał się we wsi Regnów, gdzie w 1969 ukończył szkołę podstawową. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Rawie Mazowieckiej z 1973[1][2]. W 1977 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1977 do 1980 pracował jako asesor w Prokuraturze Wojewódzkiej w Skierniewicach. W latach 1980–1993 orzekał jako sędzia. Do 1985 pracował w Sądzie Rejonowym w Rawie Mazowieckiej oraz Sądzie Rejonowym w Skierniewicach, od 1985 do 1990 w Sądzie Wojewódzkim w Skierniewicach, a od 1990 do 1993 w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie. Sprawował funkcję członka Krajowej Rady Sądownictwa w latach 1990–1993. Jest autorem lub współautorem komentarzy do kodeksu karnego i ustaw karnych, a także artykułów naukowych i publicystycznych w dziedzinie prawa oraz o charakterze społeczno-prawnym[1].
W 1984 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od 1993 do 1995 sprawował mandat posła na Sejm II kadencji z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Od 1994 do 1995 sprawował urząd podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów. W 1995 został wybrany głosami SLD i PSL na funkcję prezesa Najwyższej Izby Kontroli, którą sprawował do 2001. W latach 1991–1993 pełnił funkcję sędziego Trybunału Stanu[3].
W 2001 ponownie został posłem IV kadencji z okręgu piotrkowskiego, wybrano go na wicemarszałka Sejmu[4]. Od maja do lipca 2004 był europosłem V kadencji w ramach delegacji krajowej[5]. W wyborach w tym samym roku wybrano go do Parlamentu Europejskiego VI kadencji z województwa łódzkiego.
Sprawował funkcję prezesa PSL od 16 marca 2004[6] do 29 stycznia 2005[7]. Podał się do dymisji po tym, jak partia opowiedziała się przeciwko utworzeniu wraz z ZChN i Centrum komitetu wyborczego „Zgoda”. Pełnił następnie funkcję prezesa zarządu wojewódzkiego PSL w Łodzi. W lutym 2006 za złamanie statutu (przejście do frakcji UEN bez zgody władz partii) został wykluczony z PSL[8], przystąpił do nowego ugrupowania pod nazwą Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”[9]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 uzyskał liczbą 56 292 głosów reelekcję, kandydując jako przedstawiciel Stronnictwa „Piast” z listy Prawa i Sprawiedliwości[10]. Do 2009 stał na czele rady politycznej Stronnictwa „Piast”. W listopadzie 2010 przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości[11]. Miesiąc wcześniej, w łódzkim biurze poselskim tej partii, zabity został jego asystent Marek Rosiak[12]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 z listy PiS po raz kolejny uzyskał mandat eurodeputowanego[13].
W grudniu 2015 został zgłoszony przez rząd Beaty Szydło jako przedstawiciel Polski w Europejskim Trybunale Obrachunkowym zamiast zgłoszonego przez poprzedni rząd Macieja Berka[14]. W kwietniu 2016 Parlament Europejski w tajnym głosowaniu negatywnie zaopiniował jego kandydaturę[15]. Pomimo negatywnej opinii PE w tym samym miesiącu otrzymał nominację na to stanowisko decyzją Rady Unii Europejskiej (z kadencją od maja 2016)[16].
W sierpniu 2019, po uprzedniej rezygnacji z kandydowania złożonej przez Krzysztofa Szczerskiego, został polskim kandydatem na stanowisko komisarza UE ds. rolnictwa w nowej Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen[17]. Kadencję na tym stanowisku rozpoczął 1 grudnia 2019.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2017)[18]
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest żonaty, ma dwóch synów[1]. Brat Grzegorza Wojciechowskiego[19]. Hobbystycznie uprawia biegi (startował w maratonach), podnoszenie ciężarów i narciarstwo[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Autobiografia z autoironią. januszwojciechowski.pl, 15 maja 2009. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ VII Zjazd Absolwentów. lorawa.internetdsl.pl, 20 czerwca 2011. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Poprzednie kadencje Trybunału Stanu. trybunalstanu.pl. [dostęp 2015-11-26].
- ↑ Wybrano wicemarszałków. wp.pl, 19 października 2001. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Wojciechowski prezesem PSL. wp.pl, 16 marca 2004. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Zatrzęsło PSL-em. wp.pl, 29 stycznia 2005. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Europosłowie wyrzuceni z PSL za ujawnienie korupcji?. wp.pl, 4 lutego 2006. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Wojciechowski i Podkański przedstawili Proklamację powołania PSL Piast. wp.pl, 8 maja 2006. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Janusz Wojciechowski, Zbigniew Kuźmiuk i Bogdan Pęk wstąpili do PiS. pis.org.pl, 15 listopada 2010. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Jarosław Stróżyk, Katarzyna Borkowski: Marek Rosiak zabity w siedzibie PiS. rp.pl, 20 października 2010. [dostęp 2015-10-22].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-05-27].
- ↑ Ewa Siedlecka. Teraz rządzi tylko PiS. „Gazeta Wyborcza”, s. 15, 11 grudnia 2015.
- ↑ Europoseł PiS usłyszał „nie” w Parlamencie Europejskim. tvn24.pl, 13 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-13].
- ↑ Janusz Wojciechowski zasiądzie w Europejskim Trybunale Obrachunkowym. tvn24.pl, 21 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-21].
- ↑ Janusz Wojciechowski kandydatem Polski na komisarza Unii Europejskiej. tvp.info, 26 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-26].
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 338
- ↑ Kaczyński w Rawie. naszemiasto.pl, 14 czerwca 2010. [dostęp 2013-06-30].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2013-06-30].
- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2013-06-30].
- Janusz Wojciechowski w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2013-06-30].
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego
- Członkowie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego
- Członkowie Krajowej Rady Sądownictwa
- Członkowie Trybunału Stanu
- Działacze Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego
- Komisarze Unii Europejskiej
- Ludzie urodzeni w Rawie Mazowieckiej
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Politycy Prawa i Sprawiedliwości
- Politycy PSL „Odrodzenie”
- Politycy Stronnictwa „Piast”
- Posłowie z okręgu Piotrków Trybunalski
- Polscy blogerzy
- Polscy karniści
- Polscy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Prezesi Najwyższej Izby Kontroli
- Prezesi Polskiego Stronnictwa Ludowego
- Sędziowie III Rzeczypospolitej
- Sędziowie Polski Ludowej
- Wicemarszałkowie Sejmu III Rzeczypospolitej
- Ministrowie w Urzędzie Rady Ministrów (III Rzeczpospolita)
- Urodzeni w 1954
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1993–1997)