Przejdź do zawartości

Jarl Magnus Riiber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jarl Magnus Riiber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1997
Oslo

Klub

IL Heming

Debiut w PŚ

6 grudnia 2014, Lillehammer (28. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

6 grudnia 2014, Lillehammer
(28. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

16 stycznia 2015, Seefeld
(3. miejsce – Gundersen)

Rekord życiowy

240,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (16 marca 2023)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Seefeld in Tirol 2019 Gundersen HS109
złoto Seefeld in Tirol 2019 Sztafeta
złoto Oberstdorf 2021 Gundersen HS106
złoto Oberstdorf 2021 Sztafeta
złoto Planica 2023 Gundersen HS102
złoto Planica 2023 Sztafeta mieszana
złoto Planica 2023 Sztafeta
złoto Planica 2023 Gundersen HS138
srebro Seefeld in Tirol 2019 Sprint druż.
srebro Oberstdorf 2021 Gundersen HS137
srebro Oberstdorf 2021 Sprint druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Ałmaty 2015 HS 100/5 km
złoto Ałmaty 2015 HS 100/10 km
brąz Val di Fiemme 2014 drużynowo
brąz Ałmaty 2015 drużynowo
Puchar Świata
Kryształowa kula
2018/2019
Kryształowa kula
2019/2020
Kryształowa kula
2020/2021
Kryształowa kula
2021/2022
Kryształowa kula
2023/2024
Puchar Świata (najlepszy skoczek)
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
Mała Kryształowa Kula
2020/2021
Mała Kryształowa Kula
2021/2022
Mała Kryształowa Kula
2023/2024
2. miejsce
2017/2018
2. miejsce
2018/2019
3. miejsce
2022/2023
Puchar Świata (Kompakt)
Mała Kryształowa Kula
2023/2024
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2016
Multimedia w Wikimedia Commons

Jarl Magnus Riiber (ur. 15 października 1997 w Oslo) – norweski dwuboista klasyczny oraz skoczek narciarski, w kombinacji norweskiej wicemistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata, pięciokrotny zdobywca Pucharu Świata, czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo uprawiał skoki narciarskie. Na międzynarodowej arenie zadebiutował 6 sierpnia 2011 w Hinterzarten podczas zawodów juniorskich, oddając na skoczni średniej skoki na odległości odpowiednio 66,5 m i 64 m. W efekcie zajął 28. pozycję. 22 stycznia 2012 ustanowił rekord skoczni Knyken Hoppbakken (K-68) w Orkdal, uzyskując 76,5 metra[2]. Miesiąc później skokiem na 100,5 metra ustanowił kolejny rekord skoczni, tym razem dziewięćdziesięciometrowej Tehvandi w estońskiej Otepää[3]. Osiem dni później poprawił rekord skoczni Kveldteigen Hoppanlegg (K-73) w Harstad. Rekordowy rezultat wyniósł 82 metry[4]. W 2013 wystartował na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Braszowie, gdzie indywidualnie zajął piętnaste miejsce, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce.

Od sezonu 2013/2014 startuje niemal wyłącznie w kombinacji norweskiej. W tej dyscyplinie po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 11 stycznia 2014 w Høydalsmo, gdzie w zawodach Pucharu Kontynentalnego zajął osiemnaste miejsce. Parę tygodni później wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Val di Fiemme, gdzie indywidualnie był szósty w Gundersenie na 5 km oraz jedenasty na dwukrotnie dłuższym dystansie. Na tej samej imprezie, wspólnie z kolegami z reprezentacji wywalczył brązowy medal w zawodach drużynowych. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Ałmaty Norweg był najlepszy w obu konkurencjach indywidualnych, a w zawodach drużynowych Norwegia z Jarlem Magnusem Riiberrem w składzie po raz kolejny zajęła trzecie miejsce.

W międzyczasie zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 6 grudnia 2014 w Lillehammer 28. miejsce w Gundersenie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Nieco ponad miesiąc później, 16 stycznia 2015 w Seefeld po raz pierwszy stanął na podium zawodów tego cyklu, kończąc Gundersena na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Niemiec Eric Frenzel oraz inny reprezentant Norwegii, Jan Schmid. W sezonie 2014/2015 punktował jeszcze jeden raz, zajmując trzynaste miejsce 15 marca w Trondheim. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 35. miejsce.

W sezonie letnim 2016 ponownie wystąpił w kilku zawodach w skokach narciarskich. 18 sierpnia na dużej skoczni w Kuopio zadebiutował w FIS Cup, zajmując 3. miejsce. Dwa dni później na tym samym obiekcie zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Zajął wówczas 15. miejsce, a dzień później odniósł zwycięstwo. 29 października w Oslo został letnim wicemistrzem Norwegii na skoczni normalnej (przegrał jedynie z Danielem-André Tandem)[5].

Kolejne miejsca na podium zawodów PŚ w kombinacji wywalczył w sezonie 2015/2016. Łącznie cztery razy znalazł się w czołowej trójce, odnosząc jedno zwycięstwo: 6 lutego 2016 roku w Oslo. W klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce. W kolejnym sezonie tylko dwukrotnie znalazł się w najlepszej dziesiątce, w efekcie zajął 39. miejsce w klasyfikacji końcowej. Nie wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti w lutym 2017 roku.

W 2018 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, gdzie wspólnie z Janem Schmidem, Espenem Andersenem i Jørgenem Gråbakiem zdobył srebrny medal w sztafecie. Ponadto w obu konkurencjach indywidualnych zajmował czwarte miejsce. Na dużej skoczni walkę o podium przegrał z Erikiem Frenzelem o 2 sekundy, a na normalnym obiekcie o 4,4 sekundy lepszy okazał się Austriak Lukas Klapfer. W zawodach pucharowych sześć razy stawał na podium, jednak nie odniósł zwycięstwa (pięć razy był drugi i raz trzeci). Sezon 2017/2018 zakończył na siódmym miejscu w klasyfikacji generalnej, zajmując również drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych skoczków.

Jego brat, Harald Johnas Riiber, także uprawia kombinację norweską.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
4. 14 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +22,5 Niemcy Eric Frenzel
4. 20 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +2,8 Niemcy Johannes Rydzek
2. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[6] 46:09,8 +31,7  Niemcy
8. 15 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 +39,8 Norwegia Jørgen Graabak

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
5. 22 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +20,9 Niemcy Eric Frenzel
2. 24 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[7] 28:29,5 +8,2  Niemcy
1. 28 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 – –
1. 2 marca 2019 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[8] 50:15,5 – –
1. 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS106/10 km 23:01,2 – –
1. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Sztafeta HS106/4x5 km[9] 43:57,7 – –
2. 4 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 23:11,1 +37,1 Austria Johannes Lamparter
2. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Sprint drużynowy HS137/2x7,5 km[10] 29:29,7 +39,6  Austria
1. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Gundersen HS102/10 km 24:36,3 – –
1. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Sztafeta mieszana HS102/4x5 km[11] 37:38,2 – –
1. 1 marca 2023 Słowenia Planica Sztafeta HS138/4x5 km[12] 47:20,4 – –
1. 4 marca 2023 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 23:42,6 – –

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
11. 30 stycznia 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:47,1 +1:56,9 Austria Philipp Orter
6. 1 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/5 km 13:44,2 +1:01,2 Austria Philipp Orter
3. 2 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[13] 53:57,6 +1:12,7  Austria
1. 4 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS100/10 km 25:54,2 – –
1. 6 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS100/5 km 12:21,8 – –
3. 7 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Sztafeta HS100/4x5 km[14] 48:41,4 +49,7  Austria

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2014/2015 – – 1 1
2015/2016 1 1 2 4
2016/2017 – – – –
2017/2018 – 5 1 6
2018/2019 12 1 1 14
2019/2020 14 2 – 16
2020/2021 9 3 – 12
2021/2022 13 – 1 14
2022/2023 8 2 2 12
2023/2024 16 3 – 19
Suma 73 17 8 98

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 16 stycznia 2015 Austria Seefeld Gundersen HS109/5 km 12:05,0 min 2. +5,7 s Niemcy Eric Frenzel
2. 19 grudnia 2015 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 22:17,3 min 3. +1,0 s Norwegia Magnus Moan
3. 20 grudnia 2015 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 21:56,5 min 2. +10,2 s Niemcy Eric Frenzel
4. 6 lutego 2016 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 24:36,0 min 1. - -
5. 9 lutego 2016 Norwegia Trondheim Gundersen HS140/10 km 24:26,2 min 3. +19,7 s Norwegia Jørgen Gråbak
6. 26 stycznia 2018 Austria Seefeld Gundersen HS109/5 km 11:22,3 min 2. +0,5 s Japonia Akito Watabe
7. 27 stycznia 2018 Austria Seefeld Gundersen HS109/10 km 23:28,5 min 3. +1:08,9 min Japonia Akito Watabe
8. 28 stycznia 2018 Austria Seefeld Gundersen HS109/15 km 34:58,6 min 2. +1:14,9 min Japonia Akito Watabe
9. 14 marca 2018 Norwegia Trondheim Gundersen HS140/10 km 24:50,0 min 2. +1,2 s Niemcy Fabian Rießle
10. 24 marca 2018 Niemcy Schonach Gundersen HS106/10 km 26:07,2 min 2. +6,3 s Japonia Akito Watabe
11. 25 marca 2018 Niemcy Schonach Gundersen HS106/15 km 34:48,1 min 2. +5,1 s Japonia Akito Watabe
12. 24 listopada 2018 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 26:02,5 min 2. +16,5 s Austria Mario Seidl
13. 30 listopada 2018 Norwegia Lillehammer Gundersen HS98/5 km 12:45,7 min 1. - -
14. 1 grudnia 2018 Norwegia Lillehammer Start masowy HS98/10 km 131,8 pkt 1. - -
15. 2 grudnia 2018 Norwegia Lillehammer Gundersen HS140/10 km 27:54,3 min 1. - -
16. 22 grudnia 2018 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:46,5 min 1. - -
17. 5 stycznia 2019 Estonia Otepää Gundersen HS97/10 km 23:18,1 min 1. - -
18. 6 stycznia 2019 Estonia Otepää Gundersen HS97/10 km 22:31,1 min 1. - -
19. 26 stycznia 2019 Norwegia Trondheim Gundersen HS138/10 km 25:03,7 min 1. - -
20. 27 stycznia 2019 Norwegia Trondheim Gundersen HS138/10 km 26:15,0 min 1. - -
21. 2 lutego 2019 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 25:51,8 min 1. - -
22. 3 lutego 2019 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 28:42,3 min 1. - -
23. 9 marca 2019 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 26:13,8 min 1. - -
24. 16 marca 2019 Niemcy Schonach Gundersen HS106/10 km 25:10,8 min 3. +9,8 s Austria Bernhard Gruber
25. 17 marca 2019 Niemcy Schonach Gundersen HS106/10 km 25:14,9 min 1. - -
26. 29 listopada 2019 Finlandia Ruka Gundersen HS142/5 km 13:30,7 min 1. - -
27. 30 listopada 2019 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 26:12,7 min 1. - -
28. 1 grudnia 2019 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 25:36,6 min 1. - -
29. 7 grudnia 2019 Norwegia Lillehammer Gundersen HS140/10 km 25:54,5 min 1. - -
30. 8 grudnia 2019 Norwegia Lillehammer Gundersen HS140/10 km 29:27,4 min 1. - -
31. 21 grudnia 2019 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 27:29,1 min 2. +1,6 s Niemcy Vinzenz Geiger
32. 22 grudnia 2019 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:45,9 min 1. - -
33. 10 stycznia 2020 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS104/10 km 26:10,9 min 1. - -
34. 11 stycznia 2020 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS104/10 km 26:20,8 min 2. +0,4 s Niemcy Vinzenz Geiger
35. 26 stycznia 2020 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS140/10 km 26:30,7 min 1. - -
36. 31 stycznia 2020 Austria Seefeld Gundersen HS109/5 km 11:35,5 min 1. - -
37. 1 lutego 2020 Austria Seefeld Gundersen HS109/10 km 23:28,3 min 1. - -
38. 2 lutego 2020 Austria Seefeld Gundersen HS109/15 km 36:00,3 min 1. - -
39. 22 lutego 2020 Norwegia Trondheim Gundersen HS138/10 km 25:08,9 min 1. - -
40. 23 lutego 2020 Norwegia Trondheim Gundersen HS138/10 km 24:12,8 min 1. - -
41. 7 marca 2020 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 23:59,9 min 1. - -
42. 27 listopada 2020 Finlandia Ruka Gundersen HS142/5 km 12:24,3 min 1. - -
43. 28 listopada 2020 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 24:49,4 min 1. - -
44. 19 grudnia 2020 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:55,6 min 2. +0,5 s Niemcy Vinzenz Geiger
45. 20 grudnia 2020 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:28,8 min 2. +0,2 s Niemcy Vinzenz Geiger
46. 15 stycznia 2021 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS104/10 km 28:56,1 min 1. - -
47. 17 stycznia 2021 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS104/10 km 27:16,1 min 1. - -
48. 24 stycznia 2021 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 24:46,6 min 2. +10,8 s Japonia Akito Watabe
49. 29 stycznia 2021 Austria Seefeld Gundersen HS109/5 km 11:32,2 min 1. - -
50. 30 stycznia 2021 Austria Seefeld Gundersen HS109/10 km 24:12,3 min 1. - -
51. 31 stycznia 2021 Austria Seefeld Gundersen HS109/15 km 37:19,1 min 1. - -
52. 20 marca 2021 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 26:25,5 min 1. - -
53. 21 marca 2021 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 24:43,6 min 1. - -
54. 26 listopada 2021 Finlandia Ruka Gundersen HS142/5 km 12:16,1 min 1. - -
55. 28 listopada 2021 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 25:08,3 min 1. - -
56. 5 grudnia 2021 Norwegia Lillehammer Gundersen HS140/10 km 25:40,1 min 1. - -
57. 11 grudnia 2021 Estonia Otepää Start masowy HS97/10 km 123,6 pkt 1. - -
58. 12 grudnia 2021 Estonia Otepää Gundersen HS97/10 km 23:33,2 min 1. - -
59. 18 grudnia 2021 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 24:02,0 min 1. - -
60. 19 grudnia 2021 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:58,0 min 1. - -
61. 28 stycznia 2022 Austria Seefeld Gundersen HS109/7,5 km 19:03,8 min 1. - -
62. 30 stycznia 2022 Austria Seefeld Gundersen HS109/12,5 km 30:08,6 min 3. +14,9 s Norwegia Jørgen Graabak
63. 27 lutego 2022 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 23:45,9 min 1. - -
64. 5 marca 2022 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 23:00,2 min 1. - -
65. 6 marca 2022 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 24:00,9 min 1. - -
66. 12 marca 2022 Niemcy Schonach Gundersen HS100/10 km 23:48,9 min 1. - -
67. 13 marca 2022 Niemcy Schonach Gundersen HS100/10 km 24:23,9 min 1. - -
68. 26 listopada 2022 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 24:26,7 min 1. - -
69. 27 listopada 2022 Finlandia Ruka Start masowy HS142/10 km 156,3 pkt 1. - -
70. 3 grudnia 2022 Norwegia Lillehammer Gundersen HS98/10 km 24:04,7 min 2. +9,5 s Norwegia Jens Lurås Oftebro
71. 4 grudnia 2022 Norwegia Lillehammer Gundersen HS140/10 km 24:49,2 min 1. - -
72. 16 grudnia 2022 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 24:15,4 min 1. - -
73. 17 grudnia 2022 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 25:06,0 min 3. +6,1 s Niemcy Vinzenz Geiger
74. 22 stycznia 2023 Niemcy Klingenthal Start masowy HS140/10 km 146,2 pkt 3. -6,9 pkt Austria Johannes Lamparter
75. 22 stycznia 2023 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 27:54,9 min 2. +7,0 s Austria Johannes Lamparter
76. 11 marca 2023 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 23:40,4 min 1. - -
77. 12 marca 2023 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 22:45,7 min 1. - -
78. 25 marca 2023 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 23:58,0 min 1. - -
79. 26 marca 2023 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 24:16,8 min 1. - -
80. 24 listopada 2023 Finlandia Ruka Kompakt HS142/7,5 km 19:24,6 min 2. +0,4 s Norwegia Jens Lurås Oftebro
81. 25 listopada 2023 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 26:17,3 min 1. - -
82. 26 listopada 2023 Finlandia Ruka Start masowy HS142/10 km 173,8 pkt 1. - -
83. 2 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Gundersen HS98/10 km 25:38,0 min 1. - -
84. 3 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Gundersen HS140/10 km 25:55,3 min 1. - -
85. 15 grudnia 2023 Austria Ramsau Start masowy HS98/10 km 139,2 pkt 2. -3,8 pkt Austria Johannes Lamparter
86. 16 grudnia 2023 Austria Ramsau Kompakt HS98/7,5 km 17:09,6 min 2. +1,6 s Austria Johannes Lamparter
87. 13 stycznia 2024 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS106/10 km 25:21,0 min 1. - -
88. 14 stycznia 2024 Niemcy Oberstdorf Kompakt HS106/7,5 km 18:43,9 min 1. - -
89. 27 stycznia 2024 Niemcy Schonach Gundersen HS100/10 km 22:41,7 min 1. - -
90. 28 stycznia 2024 Niemcy Schonach Gundersen HS100/10 km 23:42,5 min 1. - -
91. 2 lutego 2024 Austria Seefeld Gundersen HS109/7,5 km 18:40,6 min 1. - -
92. 3 lutego 2024 Austria Seefeld Gundersen HS109/10 km 25:19,2 min 1. - -
93. 4 lutego 2024 Austria Seefeld Gundersen HS109/12,5 km 34:39,8 min 1. - -
94. 9 lutego 2024 Estonia Otepää Start masowy HS97/10 km 134,3 pkt 1. - -
95. 10 lutego 2024 Estonia Otepää Gundersen HS97/10 km 22:19,9 min 1. - -
96. 11 lutego 2024 Estonia Otepää Gundersen HS97/10 km 22:41,0 min 1. - -
97. 9 marca 2024 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 23:51,0 min 1. - -
98. 10 marca 2024 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 23:49,8 min 1. - -

Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 22 lutego 2015 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 23:33,7 1. – –

Letnie Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 28 sierpnia 2016 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 26:43,7 1. – –
2. 2 września 2016 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:56,7 1. – –
3. 3 września 2016 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:45,6 1. – –
4. 1 października 2017 Słowenia Planica Gundersen HS139/10 km 23:42,2 2. +2,0 s Norwegia Magnus Moan
5. 7 września 2019 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 23:47,8 1. – –
6. 8 września 2019 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 25:13,1 1. – –

Letni Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 21 sierpnia 2016 Finlandia Kuopio 228,9 1. – –

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-03-28].
  2. ↑ Orkdal – Knyken Hoppbakken. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
  3. ↑ Otepää – Tehvandi. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
  4. ↑ Harstad – Kveldteigen Hoppanlegg. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
  5. ↑ Martyna Szydłowska: Lundby i Tande mistrzami Norwegii na igelicie. skokinarciarskie.pl, 2016-10-29. [dostęp 2016-10-31].
  6. ↑ Skład drużyny: Jan Schmid, Espen Andersen, Jarl Magnus Riiber, Jørgen Gråbak
  7. ↑ Skład drużyny: Jan Schmid, Jarl Magnus Riiber
  8. ↑ Skład drużyny: Espen Bjørnstad, Jan Schmid, Jørgen Gråbak, Jarl Magnus Riiber
  9. ↑ Skład drużyny: Espen Bjørnstad, Jørgen Gråbak, Jens Lurås Oftebro, Jarl Magnus Riiber
  10. ↑ Skład drużyny: Espen Andersen, Jarl Magnus Riiber
  11. ↑ Skład drużyny: Jens Lurås Oftebro, Ida Marie Hagen, Gyda Westvold Hansen, Jarl Magnus Riiber
  12. ↑ Skład drużyny: Espen Andersen, Jens Lurås Oftebro, Jørgen Gråbak, Jarl Magnus Riiber
  13. ↑ Skład drużyny: Sindre Pettersen, Jarl Magnus Riiber, Sigmund Kielland, Emil Vilhelmsen
  14. ↑ Skład drużyny: Simen Tiller, Harald Johnas Riiber, Jarl Magnus Riiber, Lars Burås
  15. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  16. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie świata w kombinacji norweskiej
Start masowy
Sprint
Skocznia duża/10 km
Skocznia normalna/10 km
Skocznia duża/15 km (18 km)
Drużynowi mistrzowie świata w kombinacji norweskiej
Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)
Sprint drużynowy (skocznia duża)
Mistrzowie świata juniorów w kombinacji norweskiej (Indywidualnie)
Mężczyźni indywidualnie
(od 1984
metodą
Gundersena)
Sprint mężczyzn
Kobiety
Zdobywcy Pucharu Świata w kombinacji norweskiej
Zwycięzcy Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej
Wyróżnienia przyznawane przez Forum Nordicum
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jarl_Magnus_Riiber&oldid=73170949”