Przejdź do zawartości

Jens Salumäe

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jens Salumäe
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1981
Otepää

Klub

Nõmme SK
Puijon Hiihtoseura

Reprezentacja

 Estonia

Debiut w PŚ

9 marca 2001 w Oslo (kombinacja – DNF)
30 listopada 2002 w Ruce (skoki – 29. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

23 listopada 2001 w Kuopio (kombinacja – 27. miejsce)
30 listopada 2002 w Ruce (skoki – 29. miejsce)

Rekord życiowy

195 m na Letalnicy w Planicy (20 lutego 2004)

Dorobek medalowy
Puchar Świata B w kombinacji norweskiej
3. miejsce
2001/2002
Multimedia w Wikimedia Commons

Jens Salumäe (ur. 15 marca 1981 w Otepää) – estoński narciarz klasyczny startujący w kombinacji norweskiej i skokach narciarskich, olimpijczyk, reprezentant klubów narciarskich Nõmme SK i Puijon Hiihtoseura.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Do 2002 na międzynarodowej arenie startował przeważnie w zawodach kombinacji norweskiej. Przed sezonem 2002/2003 podjął decyzję o tym, że będzie występował wyłącznie w konkursach skoków narciarskich.

Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata B w kombinacji norweskiej w sezonie 2001/2002.

Trzykrotny uczestnik zimowych igrzysk olimpijskich w latach 1998–2006. Jego najlepszym wynikiem olimpijskim było 11. miejsce w drużynowym konkursie kombinacji norweskiej w Nagano, a największym indywidualnym osiągnięciem na igrzyskach olimpijskich – 23. miejsce w konkursie skoków na dużym obiekcie w Turynie.

Pięciokrotny uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w latach 1999–2007. Najwyższe miejsce na mistrzostwach świata zajął w kombinacji norweskiej w Lahti – był 11. w konkursie drużynowym i 17. indywidualnie w sprincie. W skokach jego najlepszym wynikiem było 37. miejsce na normalnej skoczni w Oberstdorfie. W latach 2004–2006 uczestniczył również w mistrzostwach świata w lotach narciarskich – najlepszy wynik uzyskał w Planicy, plasując się na 25. miejscu.

Pierwszy w historii reprezentant Estonii, który zdobył punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w skokach narciarskich (30 listopada 2002 w Ruce). Pozycje punktowane w PŚ w skokach zajmował sześciokrotnie w latach 2002–2006. Najwyższe w karierze, 21. miejsce, osiągnął w listopadzie 2003 w Ruce. Z kolei najlepszy rezultat w Pucharze Świata A w kombinacji norweskiej to 15. pozycja z Liberca ze stycznia 2002.

Rekordzista Estonii w długości skoku narciarskiego w latach 2004–2012 z rezultatem 195 metrów, osiągniętym na skoczni w Planicy.

Multimedalista letnich i zimowych mistrzostw Estonii w skokach narciarskich w latach 1998–2008 – w zimowych mistrzostwach zdobył łącznie siedem medali (trzy złote, trzy srebrne i jeden brązowy), a w letnich dziesięć (sześć złotych i cztery srebrne). Złoty i dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Estonii w kombinacji norweskiej w latach 1999–2002. Dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Finlandii w skokach narciarskich w konkursach drużynowych w latach 2006–2007.

W 2008 zakończył sportową karierę i założył działalność rzemieślniczą w Kuopio – firmę specjalizującą się w budowie drewnianych domów.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jens Salumäe jest w związku małżeńskim z Aiki Aigro (po ślubie Aiki Salumäe) – córką Kaleva Aigro[1], estońskiego dwuboisty klasycznego, wielokrotnego medalisty mistrzostw kraju[2]. Ślub odbył się w lutym 2009 w Pühajärve[3][4]. Para ma syna[5], który urodził się 18 maja 2011 roku w szpitalu uniwersyteckim w Kuopio[6][7].

Naukę jazdy na nartach rozpoczął w wieku sześciu lat, w 1987 w ośrodku treningowym w Tallinnie, w którym szkolili się m.in. Tiit Talvari, Tiit Tamme, Taivo Tigase i Allar Levandi[8]. Jego pierwszym trenerem był Indrek Possul[9].

Ukończył gimnazjum sportowe w Otepää, a w 2003 szkołę zawodową w Tallinnie. Mieszkał w Saku, a później przeprowadził się do Finlandii[8], gdzie wspólnie z rodziną mieszka w Kuopio[5]. Przez rok studiował leśnictwo, jednak studiów tych nie ukończył[8].

Poza ojczystym językiem estońskim zna języki angielski i fiński[10][11]. Jest członkiem klubu Untamon Urheilu z Kuopio, z którym uczestniczy w zawodach joggingowych[12] i łyżwiarskich[13].

W Kuopio wspólnie z Jarmo Miettinenem prowadzi zakład rzemieślniczy „Käsityöhirsi”, specjalizujący się w budowie drewnianych domów[14].

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery (do 2001)

[edytuj | edytuj kod]
Skocznie Olimpijskie w Hakubie – arena zmagań skoczków narciarskich i kombinatorów norweskich podczas igrzysk w Nagano w 1998 roku

W latach 1995–2000 wielokrotnie stał na podium mistrzostw Estonii juniorów w kombinacji norweskiej i skokach narciarskich. W październiku 1995 w Tallinnie był drugi w kombinacji i trzeci w skokach w kategorii do 16 lat. W marcu 1996 powtórzył te osiągnięcia, a w październiku zwyciężył w skokach i kombinacji. We wrześniu wygrał również obie rywalizacje w kategorii do 18 lat w Otepää. W styczniu 1997 w Otepää był drugi w kombinacji i skokach do lat 18 oraz trzeci w skokach w kategorii do lat 16. W marcu tego roku zwyciężył w kombinacji do lat 16. W marcu 1998 zwyciężył w skokach i kombinacji do lat 18 w Otepää. Rok później zwyciężył w skokach do lat 18, a we wrześniu 1999 w kombinacji do lat 20. W styczniu 2000 roku został mistrzem kraju w skokach narciarskich do lat 20[15].

W marcu 1996 roku wystąpił w konkursie Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich w Rovaniemi. Po skoku na 56 metrów zajął 68. miejsce, ex aequo ze Stefanem Grannarsem, w gronie 76 zawodników[16]. W styczniu 1999 w Braunlage zajął 17. miejsce w międzynarodowym konkursie skoków z cyklu Internationaler Harzpokalsprunglauf[17].

Na początku międzynarodowej kariery startował głównie w zawodach w kombinacji norweskiej. W lutym 1998 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano i zajął 39. miejsce w konkursie indywidualnym oraz 11. w drużynowym[18], wspólnie z Ago Markvardtem, Tambetem Pikkorem i Magnarem Freimuthem[19]. Niedługo później w Otepää zdobył pierwszy w karierze złoty medal seniorskich mistrzostw Estonii w skokach narciarskich, zwyciężając z przewagą ponad 16 punktów nad drugim w klasyfikacji, Magnarem Freimuthem[20].

W grudniu 1998 zajął trzynaste miejsce w konkursie Pucharu Świata B w kombinacji norweskiej w Vuokatti oraz 25. miejsce w zawodach tego cyklu w Otepää[21].

W styczniu 1999 w Otepää zajął trzecie miejsce w zawodach indywidualnych (bieg na 15 km i skoki na obiekcie K-70) w mistrzostwach Estonii w kombinacji norweskiej, przegrywając z Villu Tederem i Rauno Pikkorem[22]. W lutym tego roku w Ramsau zadebiutował w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym, uczestnicząc w dwóch konkursach indywidualnych – w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena zajął 41. miejsce, a w sprincie był 48[23].

W marcu tego roku w Klingenthal zajął 11. miejsce w sprincie rozgrywanym w ramach Pucharu Świata B[24]. W klasyfikacji generalnej na koniec sezonu uplasował się na 54. miejscu z dorobkiem 29 punktów[21].

W marcu zajął też trzecie miejsce w sprincie w krajowych mistrzostwach, przegrywając z Tederem i Roometem Pikkorem[25], natomiast we wrześniu został letnim mistrzem kraju w skokach narciarskich. Zawody wygrał z przewagą ponad 23 punktów nad drugim zawodnikiem, Jaanem Jürisem[26].

W styczniu 2000 wziął udział w rywalizacji kombinatorów norweskich na mistrzostwach świata juniorów w Szczyrbskim Jeziorze. W konkursie indywidualnym rozgrywanym metodą Gundersena zajął 15. miejsce[27], a w sprincie uplasował się na 38. pozycji[28].

W sezonie 1999/2000 dwukrotnie zdobył punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata B – w lutym 2000 w Andelsbuch był trzynasty, a w Mislinji ósmy. Dało mu to łącznie 31 punktów i 51. miejsce w klasyfikacji[29].

Również w lutym tego roku został wicemistrzem kraju w skokach narciarskich, ustępując tylko Tambetowi Pikkorowi[30]. W sierpniu i wrześniu 2000 wziął udział w Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej – w Klingenthal zajął 42. miejsce w biegu masowym[31], w Steinbach był 22. w konkursie indywidualnym rozgrywanym metodą Gundersena[32], a w Stams zajął 28. pozycję w sprincie[33]. We wrześniu został ponadto podwójnym mistrzem kraju w skokach narciarskich – indywidualnie[34] i w drużynie Nõmme SK I, w której wystąpił wraz z Vahurem Tasane i Priitem Estermaa[35].

W grudniu 2000 wystąpił w inaugurujących sezon 2000/2001 konkursach Pucharu Świata B w Salt Lake City. W sprincie zajął 31. miejsce[36], w konkursie indywidualnym był 28.[37], a w biegu masowym uplasował się na 26. pozycji[38]. W Calgary zdobył jedyne w sezonie punkty do klasyfikacji generalnej tego cyklu. W sprincie zajął dziesiąte miejsce[39], a w biegu indywidualnym rozgrywanym metodą Gundersena pozycję dziewiątą[40].

Na przełomie 2000 i 2001 zmagał się z problemami zdrowotnymi. W związku z przetrenowaniem miał problemy z sercem oraz niewłaściwy poziom hemoglobiny we krwi[41].

W styczniu 2001 zajął 31. miejsce w sprincie w Pucharze Świata B w Predazzo[42] oraz piąte miejsce w drużynowym konkursie w Klingenthal, wspólnie z Tambetem Pikkorem i Villu Tederem[43].

Na początku lutego 2001 wziął udział we wszystkich trzech zawodach w kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata juniorów w Karpaczu. W pierwszym konkursie indywidualnym, rozgrywanym metodą Gundersena, zajął 15. miejsce. Po skokach plasował się na trzeciej pozycji, jednak w biegu uzyskał 41. rezultat i spadł w klasyfikacji[44]. Następnie uczestniczył w zawodach drużynowych. Estońska reprezentacja, w której wystąpili Vahur Tasane, Vaiko Leetoja, Jens Salumäe i Tiit Orlovski, zajęła jedenaste miejsce wśród piętnastu startujących zespołów[45]. W sprincie Salumäe zajął piąte miejsce. Podobnie jak w pierwszych zawodach indywidualnych, po pierwszej części rywalizacji zajmował trzecią lokatę. W biegu uzyskał 23. czas i w efekcie wyprzedzili go czwarty po skoku Andrej Jezeršek i piąty Norihito Kobayashi[46].

Pod koniec lutego po raz drugi w karierze wziął udział w mistrzostwach świata. W Lahti wystartował we wszystkich trzech konkurencjach w kombinacji norweskiej – w konkursie indywidualnym rozgrywanym metodą Gundersena (skoki na skoczni normalnej i bieg na 15 km) zajął 40. miejsce, w sprincie (skoki na skoczni dużej i bieg na 7,5 km) uplasował się na 17. miejscu, a w konkursie drużynowym (skoki na skoczni normalnej i sztafeta 4×5 km) zajął ostatnie, 11. miejsce, startując w zespole z Vahurem Tasane, Villu Tederem i Tambetem Pikkorem[47]. Osiągnięte przez Salumäe siedemnaste miejsce w sprincie było jego najlepszym osiągnięciem indywidualnym na zawodach rangi mistrzowskiej[23]. W sprincie po pierwszej części rywalizacji (skokach) Salumäe plasował się na trzecim miejscu, za Jaakko Tallusem i Marco Baacke. Słabszy czas biegu (51. wynik) spowodował jednak jego spadek w klasyfikacji[48]. W pierwszym konkursie indywidualnym sytuacja była dość podobna – po skokach Estończyk zajmował ósme miejsce, a w biegu uzyskał 53. rezultat i spadł na dalszą pozycję[49].

W marcu w Oslo po raz pierwszy w karierze wystąpił w Pucharze Świata w kombinacji norweskiej. W pierwszych zmaganiach (na dystansie 15 km) nie ukończył rywalizacji i nie został sklasyfikowany, w drugich (na dystansie 7,5 km) zajął 47. miejsce, wyprzedzając Matthiasa Menza[50][51].

W końcowej klasyfikacji sezonu 2000/2001 w Pucharze Świata B w kombinacji norweskiej zajął 43. miejsce z dorobkiem 33 punktów[52]. W klasyfikacji sprinterskiej zajął natomiast 51. miejsce z 16 punktami na koncie[53].

Krótko po zakończeniu sezonu na arenie międzynarodowej zajął trzecie miejsce w mistrzostwach Estonii w skokach, przegrywając z Jaanem Jürisem i Tambetem Pikkorem[54].

Sezon 2001/2002

[edytuj | edytuj kod]
Utah Olympic Park Jumps – arena zmagań skoczków narciarskich i kombinatorów norweskich podczas igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku

W sierpniu i wrześniu 2001 został podwójnym letnim wicemistrzem kraju w skokach – indywidualnie[55] i drużynowo, wspólnie z Estermaa i Tasane[56].

We wrześniu wziął udział w Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej – w Ramsau zajął 30. miejsce[57], a w Bechtesgaden był 29[58].

Sezon zimowy 2001/2002 rozpoczął od występów w Pucharze Świata w kombinacji norweskiej. W listopadzie 2001 w Kuopio zajął 27. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena (bieg na 15 km + duża skocznia) i 25. miejsce w sprincie. Zdobył tym samym pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej PŚ. W grudniu 2001 wystartował w trzech zawodach tej rangi – w Lillehammer był 39. w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena, w Zakopanem był 40. w biegu masowym, a w Szczyrbskim Jeziorze zajął 34. miejsce w sprincie. Ponadto dwukrotnie zajął dwunaste miejsce w konkursach Pucharu Świata B w Planicy – w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena[59] i w sprincie[60]. Pod koniec grudnia został mistrzem kraju w kombinacji norweskiej, wygrywając sprint w Otepää[61].

W styczniu 2002 sześciokrotnie uczestniczył w konkursach Pucharu Świata. Najlepszy rezultat osiągnął 19 stycznia w Libercu w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena, w których zajął 15. miejsce. Ponadto był 17. w Ramsau w biegu masowym, 27. w Schonach, 32. w sprincie w Libercu i 40. w Reit im Winkl[62], a w sprincie w Val di Fiemme nie został sklasyfikowany – po skoku zajmował 42. miejsce, jednak w biegu nie wystartował[63].

W lutym 2002 po raz drugi w karierze wystąpił w zimowych igrzyskach olimpijskich. W kombinacji norweskiej uplasował się na 40. miejscu w biegu indywidualnym i na 37. w sprincie. Zadebiutował ponadto w olimpijskiej rywalizacji w skokach narciarskich, zajmując 49. miejsce w konkursie na dużej skoczni[18].

Podczas igrzysk podjął decyzję o rezygnacji ze startów w kombinacji norweskiej na rzecz skoków narciarskich[64]. W kombinacji występował jeszcze do końca sezonu 2001/2002, następnie rozpoczął starty tylko w skokach[65]

Po igrzyskach w Salt Lake City wziął udział jeszcze w trzech konkursach Pucharu Świata B w kombinacji norweskiej – w Calgary zajął 30. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena i 7. miejsce w biegu masowym, a w Lake Placid był 15. w sprincie[62]. W konkursie w Lake Placid po skokach plasował się na trzeciej pozycji, słabszy bieg sprawił jednak jego spadek w końcowej tabeli zawodów[66]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2001/2002 w Pucharze Świata B zajął trzecie miejsce z dorobkiem 226 punktów[67].

W marcu 2002 wystartował ponadto w trzech konkursach Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich na normalnym obiekcie w Vikersund. Zajął 28., 21. i 26. miejsce[68], dzięki czemu zdobył pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej tego cyklu. W klasyfikacji zajął 164. miejsce z dorobkiem 20 punktów, ex aequo z Janem Ottarem Andersenem[69]. Następnie, 21 marca zdobył drugi w karierze indywidualny tytuł zimowego mistrza Estonii w skokach narciarskich, triumfując w Otepää z przewagą ponad 10 punktów nad drugim Jaanem Jürisem[70].

Sezon 2002/2003

[edytuj | edytuj kod]
Rukatunturi w Ruce – skocznia, na której Salumäe jako pierwszy Estończyk zdobył punkty Pucharu Świata w skokach narciarskich

Od lipca do sierpnia 2002 roku wystąpił w czterech zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Raz uplasował się na pozycji punktowanej, zajmując 27. miejsce w Velenju. W sierpniu i wrześniu startował również w Letnim Grand Prix w skokach narciarskich, jednak tylko raz awansował do konkursu głównego – 7 września w Lahti zajął 43. miejsce[71]. We wrześniu został letnim wicemistrzem Estonii w skokach narciarskich. Przegrał tylko z Jaanem Jürisem ze stratą 15,9 punktu[72].

Przed rozpoczęciem sezonu zimowego miał problem ze zbyt dużą wagą – przekraczała ona 70 kg. Problem ten udało mu się jednak rozwiązać i zmniejszyć masę ciała do 67 kg poprzez bieganie na nartach. W połowie października, wspólnie z Jaanem Jürisem, po raz pierwszy wziął udział w treningu w tunelu aerodynamicznym w Helsinkach. Pomysłodawcą odbycia takiego treningu był ówczesny szkoleniowiec estońskiej reprezentacji, Hillar Hein[73].

Sezon zimowy Salumäe rozpoczął od startu w listopadowych zawodach Pucharu Świata w Ruce. Do pierwszego konkursu nie awansował (odpadł w kwalifikacjach), w drugim zajął 29. miejsce, zdobywając pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej[71]. Został tym samym pierwszym reprezentantem Estonii, który zdobył punkty Pucharu Świata w skokach narciarskich[74][75]. W grudniu wystąpił w trzech konkursach Pucharu Kontynentalnego – w Lahti zajął 26. i 33. miejsce, a w Sankt Moritz został sklasyfikowany na 26. pozycji[71].

Na przełomie grudnia 2002 i stycznia 2003 po raz pierwszy w karierze wziął udział w seriach kwalifikacyjnych do konkursów Turnieju Czterech Skoczni. Zaprezentował się w kwalifikacjach na wszystkich czterech skoczniach (w Oberstdorfie, Garmisch-Partenkirchen, Innsbrucku i Bischofshofen), jednak ani razu nie zakwalifikował się do zawodów głównych. Po zakończeniu turnieju, w styczniu i lutym wciąż startował w Pucharze Świata, jednak cztery z siedmiu startów zakończył na kwalifikacjach, było to dwukrotnie w Zakopanem i dwukrotnie w Tauplitz. W konkursach głównych wystąpił w Libercu (45. miejsce) oraz dwa razy w Willingen (43. i 47. miejsce)[71]. Podczas pierwszej serii treningowej przed kwalifikacjami do zawodów Pucharu Świata w Tauplitz, 30 stycznia 2013 roku[76] ustanowił swój rekord życiowy w długości skoku – uzyskał 161,5 metra, poprawiając dotychczasowy rekord o prawie 30 metrów[77].

Pod koniec lutego 2003 po raz pierwszy w karierze znalazł się w składzie estońskiej reprezentacji skoczków narciarskich na mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym. Wziął udział w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych na skoczniach w Predazzo, jednak w obu przypadkach nie awansował do zawodów. Po mistrzostwach, w marcu jeszcze trzykrotnie startował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata (dwukrotnie w Lahti i raz w Planicy), jednak ani razu nie zdołał awansować do konkursu głównego[71]. W marcu w seriach treningowych przed kwalifikacjami do zawodów Pucharu Świata w Planicy dwukrotnie poprawił swój rekord życiowy – najpierw skoczył 168,5 m, a następnie 176,5 m[78].

Zimowy sezon 2002/2003 zakończył na 82. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata z dorobkiem dwóch punktów, ex aequo z Ingemarem Mayrem[79], oraz na 181. miejscu w Pucharze Kontynentalnym, w którym zdobył dziesięć punktów, tak jak Florian Knaus, Ingemar Mayr, Tomokazu Miura i Stephen Mackay[80]. W obu cyklach był jednym z dwóch sklasyfikowanych Estończyków, obok Jaana Jürisa, w obu jednak uzyskał od niego słabsze wyniki punktowe[79][80].

W marcu 2003 został wicemistrzem Estonii w skokach, przegrywając z Jaanem Jürisem o 18,5 punktu[81].

Sezon 2003/2004

[edytuj | edytuj kod]
Letalnica w Planicy – skocznia, na której Salumäe ustanowił rekord Estonii w długości skoku narciarskiego

W lipcu i sierpniu 2003 wziął udział w czterech konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego i czterech Letniego Grand Prix. W Pucharze Kontynentalnym dwukrotnie zdobył punkty do klasyfikacji generalnej podczas zawodów w Garmisch-Partenkirchen, zajmując 17. i 15. miejsce[82]. Dało mu to 30 punktów i 60. miejsce w klasyfikacji generalnej, ex aequo z Ole Christenem Engerem, w gronie 102 punktujących skoczków[83]. W Grand Prix w Courchevel (14 sierpnia) zdobył pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji tego cyklu, plasując się na 25. miejscu. W gronie punktujących zawodników znalazł się również podczas dwóch kolejnych konkursów – w Predazzo (24. miejsce) i Innsbrucku (23. miejsce)[82]. Z dorobkiem 21 punktów Estończyk zajął 33. miejsce w klasyfikacji generalnej, ex aequo z Janem Mazochem. W cyklu sklasyfikowano 58 zawodników[84].

We wrześniu 2003 po raz trzeci w karierze został indywidualnym mistrzem Estonii w skokach narciarskich na igelicie[85].

W sezonie zimowym 2003/2004 na arenie międzynarodowej startował przede wszystkim w Pucharze Świata. W pierwszym i drugim periodzie tego sezonu, tj. od listopada do Turnieju Czterech Skoczni włącznie[86], wziął udział we wszystkich konkursach poza zawodami w Engelbergu. Z ośmiu startów trzy zakończył na seriach kwalifikacyjnych – w pierwszym konkursie w Ruce oraz w Oberstdorfie i Innsbrucku. W pozostałych startach zakwalifikował się do zawodów głównych. Najlepszy rezultat osiągnął w drugim konkursie w Ruce, zajmując 21. miejsce i zdobywając 10 punktów do klasyfikacji generalnej. Ponadto był 35. w Trondheim, 44. w Titisee-Neustadt i Garmisch-Partenkirchen oraz 46. w Bischofshofen[82][71]. Występy w Turnieju Czterech Skoczni były debiutem Salumäe w konkursach tego cyklu. W Garmisch-Partenkirchen, w konkursie rozgrywanym systemem KO, wystąpił w parze z Larsem Bystølem[87] i przegrał ten pojedynek znacząco, bo o 22,2 punktu. Zajął 19. miejsce w gronie szczęśliwych przegranych i nie awansował do drugiej serii[88]. W konkursie głównym Estończyk wystąpił również w Bischofshofen, jednak z uwagi na przełożenie kwalifikacji zawodów nie rozegrano systemem KO[89]. W całym cyklu zajął 56. miejsce[90].

W kolejnym periodzie, liczącym konkursy styczniowe po zakończeniu Turnieju Czterech Skoczni[91], wziął udział we wszystkich zawodach poza Pucharem Świata w Zakopanem. Poza jednym startem w Sapporo we wszystkich pomyślnie przeszedł kwalifikacje, jednak ani razu nie zdobył punktów do klasyfikacji generalnej – w Hakubie był 34., w Libercu 36. i 44., a w Sapporo 55[71]. Na kolejny period sezonu 2003/2004 składały się konkursy na mamuciej skoczni w Oberstdorfie oraz w Willingen[91]. Salumäe wziął udział w kwalifikacjach w Willingen, jednak nie awansował do zawodów[71].

Następnie startował w mistrzostwach świata w lotach w Planicy i zajął 25. miejsce w zawodach indywidualnych, uzyskując 172,5 m, 182 m, 179,5 m i 120,5 m[92]. W serii próbnej przed konkursem, 20 lutego 2004 skoczył 195 metrów[93], co jest jego rekordem życiowym[10][94]. O dwa metry poprawił tym samym rekord Estonii w długości skoku narciarskiego, który wcześniej należał do Jaana Jürisa[95]. Rekord kraju Salumäe przetrwał osiem lat – w lutym 2012 podczas odwołanej serii mistrzostw świata w lotach w Vikersund rezultat ten poprawił Kaarel Nurmsalu, uzyskując 204 metry[96][97].

Tydzień po mistrzostwach wystartował w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego w Kuopio i zajął w nich 20. i 9. miejsce[82]. Były to najlepsze w jego karierze rezultaty w zimowych konkursach tego cyklu[98].

W marcu 2004 wystąpił w kończących sezon Pucharu Świata konkursach Turnieju Nordyckiego w Finlandii i Norwegii[82]. Rozpoczął od startu w konkursie drużynowym w Lahti, w którym reprezentacja Estonii zajęła ostatnie, dziewiąte miejsce. Salumäe uzyskał najlepszy wynik w swojej drużynie, w której wystąpili poza nim Jaan Jüris, Tambet Pikkor i Vahur Tasane[99]. Indywidualnie Salumäe w Lahti nie przebrnął kwalifikacji. W konkursach w Lillehammer i Oslo zajął odpowiednio 48. i 31. miejsce[71]. W turnieju został sklasyfikowany na 44. pozycji z notą 248,2 punktu[100].

Sezon ukończył na 66. miejscu w klasyfikacji Pucharu Świata z dorobkiem 10 punktów[101] oraz na 84. pozycji w Pucharze Kontynentalnym z wynikiem 40 punktów, wspólnie z Jure Šinkovcem[102].

20 marca 2004 zwyciężył w konkursie o indywidualne mistrzostwo Estonii w skokach narciarskich[103].

Sezon 2004/2005

[edytuj | edytuj kod]
Jens Salumäe podczas zawodów Pucharu Świata w Oslo w 2005 roku

W lipcu 2004 wziął udział w czterech konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Tylko raz zdobył punkty do klasyfikacji generalnej – w Oberstdorfie był osiemnasty[104]. Zdobył tym samym 13 punktów i zajął 67. miejsce w klasyfikacji na koniec sezonu letniego, ex aequo z Christophem Hössem[105].

W sierpniu został wicemistrzem Estonii w letnich mistrzostwach Estonii w konkursie drużynowym. Zespół, w którym poza Salumäe wystąpili Kristjan Ehman i Vahur Tasane, uległ pierwszej drużynie Otepää SK[106].

W sierpniu i wrześniu wystąpił w trzech zawodach Letniego Grand Prix, jednak ani razu nie znalazł się w czołowej trzydziestce – w Courchevel był 40., a w Hakubie nie zakwalifikował się do pierwszego konkursu, w drugim zajął 47. pozycję[71].

W październiku zwyciężył w mistrzostwach krajowych w zmaganiach indywidualnych, zdobywając czwarty tytuł letniego mistrza Estonii w karierze[107].

W sezonie zimowym startował w Pucharze Świata. Zaprezentował się we wszystkich zawodach poza konkursami w Harrachovie, Willingen, Zakopanem i Sapporo. Dwanaście ze startów zakończył na seriach kwalifikacjach, w pozostałych siedmiu wziął udział w zawodach głównych. Ani razu jednak nie zdobył punktów do klasyfikacji generalnej. Najlepsze miejsca w sezonie zajął w pierwszym konkursie w Ruce oraz w Garmisch-Partenkirchen – w obu przypadkach był 33. Ponadto był 36. w Trondheim, 46. i 35. w Engelbergu oraz 62. i 44. w Titisee-Neustadt[108][71].

W 53. Turnieju Czterech Skoczni tylko w Garmisch-Partenkirchen wystąpił w zawodach głównych. W kwalifikacjach zajął 43. miejsce[109], za sprawą czego w konkursowej parze KO trafił na Georga Spätha[110]. W zawodach przegrał z Niemcem o 27 punktów i nie uzyskał bezpośredniego awansu do serii finałowej. Znalazł się na ósmej pozycji wśród szczęśliwych przegranych – do Risto Jussilainena, ostatniego zawodnika z kwalifikacją, Estończykowi zabrakło pół punktu[111]. W klasyfikacji turnieju Salumäe uplasował się na 60. miejscu w gronie 74 punktujących zawodników[112].

Pod koniec stycznia po raz ostatni w karierze stanął na podium zimowych mistrzostw Estonii. Zajął drugie miejsce, tracąc ponad 10 punktów do Jaana Jürisa[113].

W lutym 2005 wziął udział w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym w Oberstdorfie. W rywalizacji skoczków narciarskich zajął 37. miejsce w konkursie na normalnej skoczni[114], a na dużym obiekcie zakończył swój udział w serii kwalifikacyjnej[115].

W marcu 2005 wystartował w konkursie drużynowym Pucharu Świata w Lahti. Drużyna estońska, w której Salumäe wystąpił wspólnie z Jaanem Jürisem, Egertem Maltsem i Illimarem Pärnem, zajęła ostatnie, dziewiąte miejsce. Do plasujących się na ósmym miejscu po pierwszej serii reprezentantów Polski, czyli do awansu do serii finałowej, zabrakło im 156,7 punktów[116].

Sezon 2005/2006

[edytuj | edytuj kod]
Jens Salumäe podczas zawodów Pucharu Świata w Oslo w 2006 roku

Pod koniec lipca 2005 wystartował w dwóch konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oberstdorfie. Zajął ósme i dziesiąte miejsce[117]. Zdobyte w ten sposób 58 punktów dało mu 49. miejsce w klasyfikacji generalnej, wspólnie z Jussim Hautamäkim[118]. Pod koniec sierpnia i na początku września wystąpił w dwóch konkursach Letniego Grand Prix – w Predazzo zajął 39., a w Bischofshofen 43. miejsce[119].

We wrześniu 2005 zdobył brązowy medal mistrzostw Finlandii w konkursie drużynowym na normalnej skoczni w Lahti. Wystąpił w drugim zespole Puijon Hiihtoseura wspólnie z Joonasem Ikonenem, Lauri Hakolą i Arttu Lappi[120]. W konkursie indywidualnym zajął szesnaste miejsce[121].

Zmagania w zimowym sezonie 2005/2006 rozpoczął od startów w Pucharze Świata w Ruce i w Pucharu Kontynentalnego w Rovaniemi. w Ruce zajął 32. miejsce w pierwszym konkursie i 25. w drugim, dzięki czemu zdobył sześć punktów do klasyfikacji generalnej PŚ. W Rovaniemi był 33. i 30., co dało mu jeden punkt do klasyfikacji PK[122]. Kolejnym jego startem był występ w Engelbergu. W kwalifikacjach do pierwszego konkursu zajął 13. miejsce i uzyskał awans do zawodów[123]. W zawodach był 42. w gronie 44 skoczków, którzy oddali swoją próbę, po czym konkurs został odwołany[124]. W kwalifikacjach do drugiego konkursu zajął 54. miejsce[125].

Na przełomie 2005 i 2006 wziął udział w Turnieju Czterech Skoczni. W kwalifikacjach w Oberstdorfie uplasował się na 38. miejscu, ex aequo z Mattim Hautamäkim[126], w efekcie czego w konkursowej parze spotkał się z Adamem Małyszem[127]. Przegrał z Polakiem różnicą blisko 36 punktów i zajął 21. miejsce w gronie przegranych[128]. W serii kwalifikacyjnej do noworocznego konkursu w Garmisch-Partenkirchen Estończyk uplasował się na 20. miejscu[129]. W parze KO rywalizował z Harrim Ollim[130] i uzyskał od niego gorszy wynik o blisko 10 punktów. Nie awansował do drugiej serii, zajmując 20. miejsce wśród przegranych[131]. W Innsbrucku Salumäe zajął 56. miejsce i nie awansował do konkursu głównego[132]. W kończącym turniej Bischofshofen awansował do zawodów z 36. miejsca w kwalifikacjach (ex aequo z Antonínem Hájkiem i Andreą Morassim)[133]. W pierwszej serii konkursowej rywalizował z Andreasem Koflerem[134] i uległ mu różnicą ponad 40 punktów. Zajął przedostatnie, 49. miejsce, pokonując tylko Piotra Czaadajewa[135]. W klasyfikacji końcowej turnieju Estończyk zajął 49. miejsce[136].

Tydzień po zakończeniu turnieju odbyły się mistrzostwa świata w lotach narciarskich na Kulm w Tauplitz. Salumäe zajął w nich 38. miejsce w rywalizacji indywidualnej, uzyskując 141,5 metra w pierwszej serii konkursowej[137].

Nie wystartował w kolejnych konkursach Pucharu Świata – w Sapporo i Zakopanem. W następnych zawodach, na początku lutego w Willingen, zajął 36. miejsce[122].

Salumäe znalazł się w ogłoszonej w styczniu 2006 olimpijskiej reprezentacji Estonii na igrzyska w Turynie. Był jednym z dwóch skoczków narciarskich, obok Jaana Jürisa, powołanym do kadry olimpijskiej[138]. W zawodach w skokach narciarskich wystąpił w obu konkurencjach indywidualnych. Na skoczni normalnej zajął 32. miejsce, a na dużej był 23. Rezultat osiągnięty na dużym obiekcie uczynił go pierwszym reprezentantem Estonii, który awansował do serii finałowej olimpijskiego konkursu skoków narciarskich[139][140].

Po zawodach olimpijskich w Turynie zapowiedział, że jego sportowym celem na ten sezon było osiągnięcie 200 metrów na skoczni w Planicy i poprawienie rekordu życiowego i kraju[141].

Kolejnymi zawodami w sezonie był Turniej Nordycki, czyli konkursy w Lahti, Kuopio, Lillehammer i Oslo. Salumäe wystąpił we wszystkich i dwukrotnie zdobył punkty do klasyfikacji Pucharu Świata – w Lahti był 23., a w Kuopio uplasował się na 29. miejscu. W norweskiej części turnieju zajął 32. i 33. miejsce[122]. W klasyfikacji turnieju zajął najwyższe w karierze, 27. miejsce[142]. W zawodach kończących sezon 2005/2006, na skoczni w Planicy, Salumäe skoczył 177 metrów i zajął 52. miejsce w kwalifikacjach bez awansu do konkursu głównego[143].

Sezon ukończył na 59. miejscu w klasyfikacji Pucharu Świata z dorobkiem 16 punktów[144] i na 132. miejscu w Pucharze Kontynentalnym z 1 punktem[145]. Był jedynym skoczkiem, który w tym sezonie zdobył punkty do klasyfikacji Pucharu Narodów dla Estonii[144].

Pod koniec marca 2006 w konkursie indywidualnym mistrzostw Finlandii na normalnej skoczni w Rovaniemi zajął czwarte miejsce[146], a na dużej skoczni w Ruce był siódmy[147].

W kwietniu 2006 ustanowił rekord małej skoczni Kuilun Hyppyrimäki (K-42) w Siilinjärvi, uzyskując 47 metrów[148].

Sezon 2006/2007

[edytuj | edytuj kod]

Przed rozpoczęciem sezonu 2006/2007 postawił sobie za cel przynajmniej jedno miejsce na podium zawodów Pucharu Świata oraz miejsce w czołowej dziesiątce konkursu mistrzostw świata w Sapporo[149].

W sierpniu i wrześniu 2006 wystąpił w trzech konkursach Letniego Grand Prix. W Kranju zajął najwyższe w karierze w zawodach tej rangi, 15. miejsce. Ponadto był 39. w Zakopanem i 32. w Klingenthal. Był zgłoszony również do konkursu w Predazzo, jednak ostatecznie nie wystartował[150]. W klasyfikacji Letniego Grand Prix, z dorobkiem 16 punktów, zajął 60. miejsce, wspólnie z Primožem Rogličem[151].

We wrześniu zwyciężył w letnich mistrzostwach Estonii w skokach narciarskich[152]. Po raz pierwszy i jedyny zdobył ten tytuł, skacząc w barwach fińskiego klubu Puijon Hiihtoseura[153]. W tym samym miesiącu po raz drugi w karierze został brązowym medalistą mistrzostw Finlandii w konkursie drużynowym. W mistrzostwach tych, w których wyłoniono medalistów na rok 2007, wystąpił w drugim zespole Puijon Hiihtoseura wspólnie z Lauri Hakolą, Joonasem Ikonenem i Juhą-Matti Ruuskanenem[120][154].

Sezon zimowy rozpoczął od startów w Finlandii – w Pucharze Świata w Ruce i Pucharze Kontynentalnym w Rovaniemi. W inaugurującym sezon PŚ, loteryjnym jednoseryjnym konkursie w Ruce, zajął 30. miejsce i zdobył punkt do klasyfikacji generalnej[155]. W kwalifikacjach do drugich zawodów w Ruce zajął 36. miejsce, co dało mu awans do konkursu głównego [156]. Ten jednak został odwołany z powodu silnego wiatru, więc Salumäe nie miał okazji wystartować[157]. W Rovaniemi zaprezentował się we wszystkich czterech konkursach PK, jednak ani razu nie zapunktował – był kolejno 73., 70., 37. i 39[158].

Na przełomie grudnia 2006 i stycznia 2007 wystąpił w kwalifikacjach do wszystkich konkursów 55. Turnieju Czterech Skoczni, jednak ani razu nie awansował do zawodów głównych. W serii kwalifikacyjnej w Oberstdorfie zajął 58. miejsce[159], w Garmisch-Partenkirchen uplasował się na 59. pozycji[160], w Innsbrucku był 68.[161], a w Bischofshofen sklasyfikowany został na ostatnim, 60. miejscu[162]. Bez powodzenia wystąpił też w lutym, w kwalifikacjach do konkursu w Willingen – był w nich jednym z dziewięciu skoczków bez kwalifikacji do zawodów głównych[163].

W lutym 2007 po raz ostatni w karierze wziął udział w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym. W konkursie skoków na dużej skoczni zajął 48. miejsce[164], a na obiekcie normalnym zakończył swój udział na serii kwalifikacyjnej, w której uplasował się na 55. pozycji[165].

Do końca sezonu wystąpił jeszcze tylko w dwóch konkursach Pucharu Świata – w Lahti odpadł w kwalifikacjach, a w Kuopio zajął 48. lokatę[71]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2006/2007 zajął 90. miejsce z jednym punktem na koncie[166].

Sezon 2007/2008

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2007 podczas gry w tenisa Salumäe doznał kontuzji śródstopia (zawodnik był zraniony, jednak jego kości nie zostały naruszone), co uniemożliwiło mu trenowanie według wcześniej określonego planu szkoleniowego. Pod koniec sierpnia wziął udział w letnim zgrupowaniu w Rovaniemi[167][168].

We wrześniu po raz pierwszy w karierze wystąpił w zawodach z cyklu FIS Cup – w Falun uplasował się na siódmym i piątym miejscu[169].

Zimę 2007/2008 rozpoczął od występów w Pucharze Świata w Ruce. Do konkursu indywidualnego nie awansował, zajmując 59. miejsce w kwalifikacjach. W serii tej wyprzedził tylko dwóch sklasyfikowanych skoczków – Dmitrija Ipatowa i Aleksieja Korolowa[170]. W konkursie drużynowym, w którym poza Salumäe wystąpili Illimar Pärn, Siim-Tanel Sammelselg i Mats Piho, zespół estoński zajął ostatnie, trzynaste miejsce. Jedyna część rywalizacji, kiedy Estończycy nie byli na ostatnim miejscu, nastąpiła po pierwszej kolejce pierwszej serii, kiedy byli na dwunastym miejscu, o ponad 20 punktów przed reprezentantami Kazachstanu[171].

Do końca sezonu rzadko pojawiał się w międzynarodowych zawodach. Najwięcej startów – siedem – miał na koncie w Pucharze Kontynentalnym – w grudniu 2007 roku w Rovaniemi zajął 43., 50. i 37. miejsce, a w marcu 2008 roku był 52. i 50. w Trondheim oraz 30. i 29. w Vikersund[172]. Zdobyte w ten sposób trzy punkty dały mu 149. miejsce w klasyfikacji generalnej[173]. Pod koniec stycznia wystąpił jeszcze w dwóch konkursach FIS Cup w Kuopio i dwukrotnie ukończył je na ósmej pozycji[169]. W tym cyklu w jego dorobku (z zawodów letnich i zimowych) znalazło się 145 punktów, dzięki którym zajął 30. miejsce w klasyfikacji końcowej, ex aequo z Davidem Fallmannem[174]. W Pucharze Świata jeszcze cztery razy wystąpił w kwalifikacjach – dwukrotnie w Predazzo i dwukrotnie w Kuopio, jednak ani razu nie zdołał awansować do zawodów głównych[71].

We wrześniu 2008 zajął ósme miejsce w mistrzostwach Estonii w Otepää[175].

W październiku ogłosił zakończenie kariery sportowej z powodu niezadowalających wyników[176]. Z zamiarem zakończenia sportowej kariery nosił się już przed sezonem 2007/2008. Ostateczną decyzję podjął po tym, jak w osiąganych przez niego rezultatach nie nastąpiła żadna poprawa[177].

Osiągnięcia w kombinacji norweskiej

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Miejscowość Konkurencja Skoki Biegi
Skok 1 Skok 2 Nota Strata Czas biegu Strata Zwycięzca
39. 13–14 lutego 1998 Japonia Nagano konkurs ind. (K-90 + 15 km) 84,0 83,0 203,5 +3:45,0 44:51,2 +7:15,1 Bjarte Engen Vik[178][18]
11. 19–20 lutego 1998 Japonia Nagano konkurs druż. (K-90 + 4×5 km)[a][19] 87,0 83,5 749,5 (209,5) +4:21,0 34:44,6 (15:03,5) +9:21,4 Norwegia[179][180][18][181]
Halldor Skard
Kenneth Braaten
Bjarte Engen Vik
Fred Børre Lundberg
40. 9–10 lutego 2002 Stany Zjednoczone Park City konkurs ind. (K-90 + 15 km) 91,0 88,5 220,5 +3:55,0 44:32,4 +9:15,7 Samppa Lajunen[182][183]
37. 21–22 lutego 2002 Stany Zjednoczone Park City sprint (K-120 + 7,5 km) 119,0 N/A 111,8 +0:45,0 18:44,2 +2:49,1 Samppa Lajunen[184][185]

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Miejscowość Konkurencja Skoki Biegi
Skok 1 Skok 2 Nota Strata Czas biegu Strata Zwycięzca
41. 20 lutego 1999 Austria Ramsau konkurs ind. (K-90 + 15 km) b.d. b.d. b.d. b.d. b.d. +13:23,9 Bjarte Engen Vik[186]
48. 27 lutego 1999 Austria Ramsau sprint (K-90 + 7,5 km) b.d. N/A b.d. b.d. b.d. +5:42,5 Bjarte Engen Vik[187]
40. 16 lutego 2001 Finlandia Lahti konkurs ind. (K-90 + 15 km) b.d. b.d. 210,5 +3:03,0 43:51,0 +7:27,3 Bjarte Engen Vik[49]
11. 20 lutego 2001 Finlandia Lahti konkurs druż. (K-90 + 4×5 km)[b] b.d. b.d. 633,0 (201,5) +6:35,0 52:17,6 (12:56,0) +8:38,5 Norwegia[47]
Kenneth Braaten
Sverre Rotevatn
Bjarte Engen Vik
Kristian Hammer
17. 24 lutego 2001 Finlandia Lahti sprint (K-116 + 7,5 km) b.d. N/A 119,3 +0:23,0 21:40,2 +2:14,6 Marko Baacke[48]

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Miejscowość Konkurencja Skoki Biegi
Skok 1 Skok 2 Nota Strata Czas biegu Strata Zwycięzca
15. 26 stycznia 2000 Słowacja Szczyrbskie Jezioro konkurs ind. (K-90 + 10 km) b.d. b.d. 212,5 +2:14,0 29:59,8 +3:20,7 Aleksiej Cwietkow[27]
38. 29 stycznia 2000 Słowacja Szczyrbskie Jezioro sprint (K-90 + 5 km) b.d. N/A 93,5 +1:16,0 12:48,5 +1:49,6 Petter Kukkonen[28]
15. 1 lutego 2001 Polska Karpacz konkurs ind. (K-85 + 10 km) b.d. b.d. 226,5 b.d. 32:24,2 +3:20,5 Norihito Kobayashi[44]
11. 2 lutego 2001 Polska Karpacz konkurs druż. (K-85 + 4×5 km)[c] b.d. b.d. 437,0 b.d. b.d. b.d. Niemcy[45]
Matthias Mehringer
Marc Frey
Björn Kircheisen
Christoph Menz
5. 3 lutego 2001 Polska Karpacz sprint (K-85 + 5 km) b.d. N/A 116,0 b.d. 14:26,6 +0:50,9 David Kreiner[46]

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2000/2001
Kuopio Kuopio Lillehammer Lillehammer Reit im Winkl Reit im Winkl Reit im Winkl Park City Steamboat Springs Steamboat Springs Liberec Nayoro Sapporo Oslo Oslo punkty
- - - - - - - - - - - - - dnf 47 33[d]
Sezon 2001/2002
Kuopio Kuopio Lillehammer Zakopane Szczyrbskie Jezioro Steamboat Springs Steamboat Springs Oberwiesenthal Reit im Winkl Schonach Val di Fiemme Ramsau Liberec Liberec Lahti Lahti Trondheim Oslo Oslo punkty
27 25 39 40 34 - - - 40 27 dns 17 32 15 - - - - - 53
Legenda
1 2 3 4-10 11-45 poniżej 45

 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata B

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Liczba punktów Miejsce
1998/1999[21] 29 54.
1999/2000[29] 31 51.
2000/2001[52] 33 43.
2001/2002[67] 224 3.

Miejsca na podium w mistrzostwach krajowych

[edytuj | edytuj kod]

W tabeli zawarto miejsca zajęte przez Jensa Salumäe na podium seniorskich mistrzostw Estonii w kombinacji norweskiej.

Miejsce Dzień Miejscowość Konkurencja Skoki Biegi
Skok 1 Skok 2 Nota Czas biegu Strata Zwycięzca
3. 30 stycznia 1999 Estonia Otepää konkurs ind. (K-70 + 15 km) 68,5 66,5 219,0 45:02 +3:08 Villu Teder[22]
3. 26 marca 1999 Estonia Otepää sprint (K-70 + 7,5 km) 68,0 – 109,6 22:38 +1:12 Villu Teder[25]
1. 30 grudnia 2001[e] Estonia Otepää sprint (K-70 + 7,5 km) 70,0 – 110,5 21:33 – –[61]

Osiągnięcia w skokach narciarskich

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Kwalifikacje Konkurs główny
Skok Nota Miejsce Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
49. 12–13 lutego 2002 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park Jumps K-120 N/A ind. 112,5 99,5 26.[f][188] 103,0 NQ 78,9 202,5 Simon Ammann[189]
32. 11–12 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS 106 ind. 97,0 117,5 27.[g][190][191] 94,5 NQ 112,0 154,5 Lars Bystøl[192]
23. 17–18 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS 140 ind. 108,5 80,3 43.[h][193][194] 118,0 120,5 203,8 73,1 Thomas Morgenstern[195]

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Kwalifikacje Konkurs główny
Skok Nota Miejsce Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
nq 13 lutego 2003 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 N/A ind. 95,0 63,0 56.[i][196] NQ N/A Adam Małysz[197]
nq 27–28 lutego 2003 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 N/A ind. 81,5 83,5 55.[j][198] NQ N/A Adam Małysz[199]
37. 19–20 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Allgäu Arena K-90 HS 100 ind. 88,0 109,0 46.[k][200] 88,5 NQ 109,0 147,0 Rok Benkovič[114]
nq 25–26 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS 137 ind. 113,0 97,9 49.[l][115] NQ N/A Janne Ahonen[201]
48. 23–24 lutego 2007 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS 134 ind. 111,5 94,2 44.[m][202] 92,5 NQ 57,0 209,1 Simon Ammann[164]
nq 2–3 marca 2007 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS 100 ind. 82,5 94,5 55.[n][165] NQ N/A Adam Małysz[203]

Mistrzostwa świata w lotach

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Kwalifikacje Konkurs główny
Skok Nota Miejsce Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
25. 20–21 lutego 2004 Słowenia Planica Letalnica K-185 N/A ind. –[o][204] 172,5 182,0 179,5 120,5 575,4 256,7 Roar Ljøkelsøy[92]
38. 12–14 stycznia 2006 Austria Tauplitz Kulm K-185 HS 200 ind. 170,5 153,6 30.[p][205] 141,5 NQ 111,3 676,7 Roar Ljøkelsøy[137]

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Liczba punktów Miejsce
2002/2003[79] 2 82.
2003/2004[101] 10 66.
2004/2005[206] 0 –
2005/2006[144] 16 59.
2006/2007[166] 1 90.
2007/2008[207] 0 –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[208]
Sezon 2002/2003
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Willingen Willingen Oslo Lahti Lahti Planica Planica punkty
q 29 - - - - - - q q q q 45 q q - - - q q 43 47 - q q q - 2
Sezon 2003/2004
Ruka Ruka Trondheim Titisee-Neustadt Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Oberstdorf Willingen Park City Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
q 21 35 44 - q 44 q 46 36 44 - - 34 55 q - q - q 45 48 31 10
Sezon 2004/2005
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Pragelato Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
33 q q 36 - - 46 35 q 33 q q - q 62 44 - - - - q q q q q q - 0
Sezon 2005/2006
Ruka Ruka Lillehammer Lillehammer Harrachov Harrachov Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Willingen Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
25 32 - - - - q 46 45 q 49 - - - - 36 23 29 32 33 q - 16
Sezon 2006/2007
Ruka Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Vikersund Zakopane Oberstdorf Oberstdorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Klingenthal Willingen Lahti Kuopio Oslo Oslo Planica Planica Planica punkty
30 - - - - q q q q - - - - - - - q q 48 dns - - - - 1
Sezon 2007/2008
Ruka Trondheim Trondheim Villach Villach Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen Bischofshofen Predazzo Predazzo Harrachov Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Liberec Liberec Willingen Kuopio Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
q - - - - - - - - - - q q - - - - - - - - q q - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

[edytuj | edytuj kod]
51. Turniej Czterech Skoczni[209][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
– q – q – q – q – –
52. Turniej Czterech Skoczni[90][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
– q 93,2 44. – q 84,3 46. 177,5 56.
53. Turniej Czterech Skoczni[112][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
– q 98,4 33. – q – q 98,4 60.
54. Turniej Czterech Skoczni[136][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
80,0 46. 95,4 45. – q 82,6 49. 258,0 49.
55. Turniej Czterech Skoczni[210][71]
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Nota Miejsce
– q – q – q – q – –

Turniej Nordycki

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Liczba punktów Miejsce
2003[211] 0 –
2004[100] 248,2 44.
2005[212] 0 –
2006[142] 677,6 27.
2007[213] 43,3 66.
2008[214] 0 –

Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Liczba punktów Miejsce
1995/1996[215] 0 –
2001/2002[69] 20 164.
2002/2003[80] 10 181.
2003/2004[102] 40 84.
2005/2006[145] 1 132.
2006/2007[216] 0 –
2007/2008[173] 3 149.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[208]
Sezon 1995/1996
Lauscha Brotterode Lahti Lahti Kuopio Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Bad Goisern Reit im Winkl Sapporo Sapporo Sapporo Saalfelden Berchtesgaden Willingen Liberec Liberec Seefeld Westby Westby Gallio Gallio Örnsköldsvik Örnsköldsvik Schönwald Titisee-Neustadt Bollnäs Sapporo Beuil Beuil Falun Zaō Zaō Planica Planica Voss Voss Rovaniemi Ruka punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 68 - 0
Sezon 2001/2002
Velenje Velenje Villach Villach Oberstdorf Rælingen Rælingen Calgary Calgary Park City Park City Oberhof Ruka Ruka Lahti Lahti Sankt Moritz Engelberg Innsbruck Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Ishpeming Ishpeming Courchevel Courchevel Lauscha Westby Westby Braunlage Braunlage Gallio Gallio Planica Iron Mountain Iron Mountain Schönwald Schönwald Zaō Zaō Vikersund Vikersund Vikersund punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 28 21 24 20
Sezon 2002/2003
Lahti Lahti Liberec Liberec Sankt Moritz Engelberg Seefeld Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Braunlage Braunlage Willingen Zakopane Zakopane Eisenerz Eisenerz Westby Brotterode Brotterode Lauscha Ishpeming Ishpeming Ishpeming Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō Stryn Stryn punkty
26 33 - - 26 - 32 - - - - - - - - - - 51 - - - - - - - - - - - - - - - - - 10
Sezon 2003/2004
Lillehammer Lillehammer Sankt Moritz Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Zakopane Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Kuopio Vikersund Vikersund punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 20 9 - - 40
Sezon 2005/2006
Rovaniemi Rovaniemi Harrachov Sankt Moritz Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Braunlage Braunlage Villach Villach Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Vikersund Vikersund Bischofshofen Bischofshofen punkty
33 30 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1
Sezon 2006/2007
Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Pragelato Pragelato Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Oberhof Oberhof Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund Zakopane punkty
73 70 37 39 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Whistler Whistler Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
- - 43 50 37 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 52 50 30 29 3
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Liczba punktów Miejsce
2007/2008[174] 145 30.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[208]
Sezon 2007/2008
Bischofshofen Bischofshofen Oberwiesenthal Oberwiesenthal Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Lauscha Lauscha Eisenerz Eisenerz Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Whistler Whistler Sapporo Zaō Zaō punkty
- - - - 7 5 - - - - - - - - - - 8 8 - - - - - - - 145
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letnie Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Liczba punktów Miejsce
2002[217] 0 –
2003[84] 21 33.
2004[218] 0 –
2005[219] 0 –
2006[151] 16 60.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[208]
2002
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Lahti Lahti Innsbruck punkty
q q q q 43 q 0
2003
Hinterzarten Courchevel Predazzo Innsbruck punkty
42 25 24 23 21
2004
Hinterzarten Courchevel Zakopane Predazzo Innsbruck Hakuba Hakuba punkty
q 40 - - - q 47 0
2005
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Zakopane Predazzo Bischofshofen Hakuba Hakuba punkty
q - - - 39 43 - - 0
2006
Hinterzarten Predazzo Einsiedeln Courchevel Zakopane Kranj Hakuba Hakuba Klingenthal Oberhof punkty
q dns - - 39 15 - - 32 q 16
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Liczba punktów Miejsce
2002[220] 4 101.
2003[83] 30 60.
2004[105] 13 67.
2005[118] 58 49.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[208]
2002
Velenje Velenje Oberstdorf Rælingen Rælingen Falun Calgary Calgary Park City Park City punkty
27 dq - 40 33 39 - - - - 4
2003
Velenje Velenje Calgary Calgary Park City Park City Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Trondheim Trondheim punkty
48 31 - - - - 17 15 - - 30
2004
Velenje Velenje Oberstdorf Oberstdorf Ramsau Ramsau Lillehammer Lillehammer punkty
39 40 18 dq - - - - 13
2005
Velenje Velenje Kranj Einsiedeln Einsiedeln Oberstdorf Oberstdorf Lillehammer Lillehammer Park City Park City Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - 8 10 - - - - - - 58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w mistrzostwach krajowych

[edytuj | edytuj kod]

W tabeli zawarto miejsca zajęte przez Jensa Salumäe na podium seniorskich mistrzostw Estonii i Finlandii w skokach narciarskich.

Miejsce Dzień Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1. 1 lutego 1998 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. 71,0 72,0 240,6 – –[20]
1. 12 września 1999 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 71,5 68,5 234,0 – –[26]
2. 20 lutego 2000 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. 69,0 66,5 217,1 4,7 Tambet Pikkor[30]
1. 9 września 2000 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 71,0 66,0 223,9 – –[34]
1. 9 września 2000 Estonia Otepää Tehvandi K-70 druż. (letnie)[q] b.d. b.d. 622,3 – –[35]
3. 23 marca 2001 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. 64,5 70,0 213,4 4,8 Jaan Jüris[54]
2. 10 sierpnia 2001 Estonia Otepää Tehvandi K-70 druż. (letnie)[r] b.d. b.d. 652,3 13,4 Nõmme SK II
Roomet Pikkor
Tambet Pikkor
Rauno Pikkor[56]
2. 8 września 2001 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 68,5 68,5 222,4 15,8 Jaan Jüris[55]
1. 21 marca 2002 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. 70,5 70,0 231,1 – –[70]
2. 21 września 2002 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 68,0 70,5 223,7 15,9 Jaan Jüris[72]
2. 9 marca 2003 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. 71,0 67,5 224,7 18,5 Jaan Jüris[81]
1. 20 września 2003 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 70,0 69,5 232,9 – –[85]
1. 20 marca 2004 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. 70,0 68,5 229,2 – –[103]
2. 13 sierpnia 2004 Estonia Otepää Tehvandi K-70 druż. (letnie)[s] b.d. b.d. 634,4 36,5 Otepää SK I
Kristjan Eljand
Egert Malts
Jaan Jüris[106]
1. 9 października 2004 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 69,5 70,0 232,4 – –[107]
2. 29 stycznia 2005 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. 70,0 69,5 228,4 10,7 Jaan Jüris[113]
3. 16 września 2005[t] Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 druż.[u] b.d. b.d. 770,5 106,0 Lahden Hiihtoseura I
Tami Kiuru
Janne Ahonen
Kimmo Yliriesto
Veli-Matti Lindström[121]
1. 9 września 2006 Estonia Otepää Tehvandi K-70 ind. (letnie) 70,0 72,0 231,9 – –[153]
3. 16 września 2006[v] Finlandia Kuopio Puijo K-90 druż.[w] 70,0 – 327,5 (68,5) 113,0 Lahden Hiihtoseura I
Tami Kiuru
Kimmo Yliriesto
Veli-Matti Lindström
Janne Ahonen[154]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Skład estońskiego zespołu w konkursie drużynowym w Nagano: Ago Markvardt, Jens Salumäe, Tambet Pikkor, Magnar Freimuth.
  2. ↑ Skład estońskiego zespołu w konkursie drużynowym w Lahti: Jens Salumäe, Vahur Tasane, Villu Teder, Tambet Pikkor.
  3. ↑ Skład estońskiego zespołu w konkursie drużynowym w Karpaczu: Vahur Tasane, Vaiko Leetoja, Jens Salumäe, Tiit Orlovski.
  4. ↑ Punkty zdobyte w zawodach Pucharu Świata B.
  5. ↑ Mistrzostwa rozegrano w 2001 roku, jednak wyłoniono w nich medalistów na rok 2002.
  6. ↑ Zajął 16. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  7. ↑ Zajął 15. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  8. ↑ Ex aequo z Robertem Mateją. Zajął 28. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  9. ↑ Zajął 44. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  10. ↑ Zajął 47. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  11. ↑ Ex aequo z Mateuszem Rutkowskim i Sebastianem Colloredo. Zajął 31. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  12. ↑ Zajął 37. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  13. ↑ Zajął 34. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  14. ↑ Zajął 43. miejsce wśród zawodników bez kwalifikacji zapewnionej dzięki miejscu w pierwszej piętnastce Pucharu Świata.
  15. ↑ Seria kwalifikacyjna została odwołana z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych. Do konkursu dopuszczono wszystkich zgłoszonych zawodników.
  16. ↑ Zajął 30. miejsce ex aequo z Adamem Małyszem, Rokiem Benkovičem i Janem Maturą.
  17. ↑ Skład zespołu Nõmme SK I: Vahur Tasane, Priit Estermaa, Jens Salumäe.
  18. ↑ Skład zespołu Nõmme SK I: Priit Estermaa, Vahur Tasane, Jens Salumäe.
  19. ↑ Skład zespołu Nõmme SK: Kristjan Ehman, Vahur Tasane, Jens Salumäe.
  20. ↑ Mistrzostwa rozegrano w 2005 roku, jednak wyłoniono w nich medalistów na rok 2006.
  21. ↑ Skład zespołu Puijon Hiihtoseura II: Joonas Ikonen, Lauri Hakola Arttu Lappi, Jens Salumäe.
  22. ↑ Mistrzostwa rozegrano w 2006 roku, jednak wyłoniono w nich medalistów na rok 2007.
  23. ↑ Skład zespołu Puijon Hiihtoseura II: Lauri Hakola, Juha-Matti Ruuskanen, Joonas Ikonen, Jens Salumäe.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ “Uhke mõelda, et vaat, mis mu Jens julgeb!”. sport.ohtuleht.ee, 11 marca 2004. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  2. ↑ ESBL: Aigro, Kalev. esbl.ee, 21 maja 2014. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  3. ↑ Jens Salumäe sõuab abieluranda. sport.delfi.ee, 6 lutego 2009. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  4. ↑ Jens Salumäe pidas Pühajärvel muinasjutupulma. sport.ohtuleht.ee, 25 czerwca 2009. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  5. ↑ a b Jaan Martinson: Suusaabielu: Udras ja Vahtra panid leivad ühte kappi. Poeg sünnib juulis. sport.ohtuleht.ee, 24 maja 2011. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  6. ↑ Eesti suusahüppe rekordimees saab esmakordselt isaks. sport.delfi.ee, 4 stycznia 2011. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  7. ↑ Eesti suusahüpete rekordimees sai isaks. sport.delfi.ee, 25 maja 2011. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  8. ↑ a b c ESBL: Salumäe, Jens. esbl.ee, 31 grudnia 2010. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  9. ↑ Oliver Lomp: Jens Salumäe lahkub tippspordist. postimees.ee, 8 października 2008. [dostęp 2017-04-15]. (est.).
  10. ↑ a b Jens SALUMAE. skijumping.pl. [dostęp 2017-04-08].
  11. ↑ Jens Salumäe (Estonia). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-08].
  12. ↑ 26. Petosen hölkkä. petosennallet.fi, 14 września 2014. [dostęp 2017-04-08]. (fiń.).
  13. ↑ Finland Ice Marathon. ultimate.dk, 26 lutego 2016. [dostęp 2017-04-08]. (ang. • fiń.).
  14. ↑ Tietoa Yrityksestä. kasityohirsi.fi. [dostęp 2017-04-08]. (fiń.).
  15. ↑ Jens Salumäe - tüüp: EMV. sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  16. ↑ Rovaniemi FIN 1996.03.30 COC Continental Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-04-04].
  17. ↑ Braunlage GER 1999.01.06 MiKS Internationaler Harzpokalsprunglauf. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-04-04].
  18. ↑ a b c d Jens Salumäe Bio, Stats, and Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  19. ↑ a b Estonia Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  20. ↑ a b Suusahüpped; 55. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 01.02.1998 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  21. ↑ a b c FIS - Weltcup B Nordische Kombination 1998/99 - Einzelwertung. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  22. ↑ a b Kahevõistlus; 57. Eesti Meistrivõistlused - Otepää 30.01.1999 - Täiskasvanud, Individuaalvõistlus (K70 + 15 km). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  23. ↑ a b Athlete: SALUMAE Jens (NK) – World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  24. ↑ FIS - Weltcup - B Nordische Kombination - Sprint - Klingenthal, 05.03.1999 - Offiziele Ergebnisliste. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  25. ↑ a b Suusahüpped; 57. Eesti Meistrivõistlused - Otepää 26.03.1999 - Täiskasvanud, Individuaalne sprint (K70 + 7,5 km). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  26. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 12.09.1999 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  27. ↑ a b Junior Ski World Championships - 2000 Štrbske Pleso (SVK) – Nordic Combined - K90, 10 km (F) – Oficial Results. weltcup-b.org, 26 stycznia 2000. [dostęp 2017-04-16]. (ang. • słow.).
  28. ↑ a b Junior Ski World Championships - 2000 Štrbske Pleso (SVK) – Nordic Combined - Sprint K90, 5 km (2 x 2,5 km) – Oficial Results. weltcup-b.org, 29 stycznia 2000. [dostęp 2017-04-16]. (ang. • słow.).
  29. ↑ a b Gesamtwertung Weltcup "B" 1999/2000. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  30. ↑ a b Suusahüpped; 57. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 20.02.2000 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  31. ↑ 3. FIS Sommer Grand Prix - Nordische Kombination - Massenstart - Klingenthal, 26.08.2000. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  32. ↑ 3. FIS Sommer Grand Prix - Nordischen Kombination - Einzel - Steinbach - Hallenberg, 30. August 2000. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  33. ↑ 3. FIS Sommer Grand Prix - Nordischen Kombination - Sprint - Stams 02. September 2000. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  34. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 09.09.2000 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  35. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 09.09.2000 - Täiskasvanud, Meeskonnavõistlus (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  36. ↑ 1. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Salt Lake City, 8. Dezember 2000 - Sprint ( K90 / 7,5 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  37. ↑ 2. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Salt Lake City, 9./ 10. Dezember 2000 - Einzel (K90 / 15,0 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  38. ↑ 3. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Salt Lake City, 12. Dezember 2000 - Massenstart (10 km / K 120). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  39. ↑ 4. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Calgary, 16. Dezember 2000 - Sprint (K90 / 7,5 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  40. ↑ 5. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Calgary, 17. Dezember 2000 - Einzel (K120 / 15,0 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  41. ↑ Jaan Martinson: Kuopio kahevõistlus tõstis Jens Salumäe Mount Everesti tippu. sport.ohtuleht.ee, 27 listopada 2001. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  42. ↑ 8. FIS - Weltcup - B - Nordische Kombination - Predazzo/ Val di Fiemme, 16./17. Januar 2001 - Einzel ( K90 / 15 km). weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  43. ↑ Klingenthal (GER) 21.01.2001 World Cup B - Men's NH 3x5 km. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  44. ↑ a b FIS Junior World Championship - Nordic Combined - Final results - Individual 10 km - Jakuszyce, THU 1 FEB 2001. weltcup-b.org, 1 lutego 2001. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  45. ↑ a b Junioren Weltmeisterschaften - Karpacz, 02.02.2001 - Nordische Kombination - Team Massenstart. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  46. ↑ a b Junioren Weltmeisterschaften - Karpacz, 03.02.2001 - Nordische Kombination - SPRINT. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  47. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2001 - Lahti 2001 - Nordic Combined Team Gundersen 4X5 km - Official Result. weltcup-b.org, 20 lutego 2001. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  48. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2001 - Lahti 2001 - Nordic Combined Sprint 7,5 km - Official Result. weltcup-b.org, 24 lutego 2001. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  49. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2001 - Lahti 2001 - Nordic Combined Individual 15 km - Official Result. weltcup-b.org, 16 lutego 2001. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  50. ↑ Oslo (NOR) 10.03.2001 World Cup - Men's LH 7,5 km. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  51. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (NK) – World Cup 2001. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  52. ↑ a b FIS - Weltcup - B 2000-2001 - Gesamtwertung. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  53. ↑ Sprint - Gesamtwertung FIS - Weltcup - B. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  54. ↑ a b Suusahüpped; 58. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 23.03.2001 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  55. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 08.09.2001 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  56. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 10.08.2001 - Täiskasvanud, Meeskonnavõistlus (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  57. ↑ 4. FIS Sommer Grand Prix - Nordische Kombination - Ramsau, 01.09.2001 - Ergebnisliste - Gundersen. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  58. ↑ 4. FIS Sommer Grand Prix - Nordische Kombination - Berchtesgaden, 02.09.2001 - Ergebnisliste - Gundersen. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  59. ↑ FIS World Cup B Nordic Combined - Gundersen - Planica, 15.12.2001. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (słoweń.).
  60. ↑ FIS World Cup B Nordic Combined - Sprint - Planica, 16.12.2001. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (słoweń.).
  61. ↑ a b Kahevõistlus; 60. Eesti Meistrivõistlused - Otepää 30.12.2001 - Täiskasvanud, Individuaalne sprint (K70 + 7,5 km). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  62. ↑ a b Athlete: SALUMAE Jens (NK) – Season 2002. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  63. ↑ "Warsteiner" FIS World Cup Nordic Combined - 11th World Cup Competition - Sprint K120 - Predazzo - Results Ski Jumping. weltcup-b.org, 11 stycznia 2002. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  64. ↑ Enn Hallik: Kommentaar: Jens Salumäe on valiku ees. postimees.ee, 12 lutego 2002. [dostęp 2017-04-16]. (est.).
  65. ↑ News - 2002/2003-2005/2006: Zu den Spezialspringer wechseln 2002/2003. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  66. ↑ World Cup B Nordic Combined - Lake Placid, 07.03.2002. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  67. ↑ a b FIS - Weltcup B Nordische Kombination - Gesamtwertung 2001-2002. weltcup-b.org. [dostęp 2017-04-16]. (niem.).
  68. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Season 2002. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  69. ↑ a b Puchar Kontynentalny 2001/2002. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  70. ↑ a b Suusahüpped; 59. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 21.03.2002 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  71. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Wyniki zawodnika: SALUMAE Jens - Konkursy międzynarodowe. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-04-09].
  72. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää (Tehvandi) 21.09.2002 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  73. ↑ Mägikotkad tippu? «Siin pole pikka juttu!». sport.ohtuleht.ee, 28 listopada 2003. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  74. ↑ Jüris juba 15. kohal!. sport.ohtuleht.ee, 10 lutego 2003. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  75. ↑ Alicja Bochenek: Najlepszy estoński skoczek zakończył karierę. skijumping.pl, 22 października 2008. [dostęp 2017-04-11].
  76. ↑ Paweł Stawowczyk: Serie treningowe w Bad Mitterndorf. skokinarciarskie.pl, 30 stycznia 2003. [dostęp 2017-04-10].
  77. ↑ Austerlanna püstitas lennumäel naiste maailmarekordi, Jaan Jüris Eesti meeste tippmargi. sport.ohtuleht.ee, 31 stycznia 2003. [dostęp 2017-04-10]. (est.).
  78. ↑ Suusalennu maailmarekord: Hautamäki lendas 227,5 m!. sport.ohtuleht.ee, 21 marca 2003. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  79. ↑ a b c Puchar Świata 2002/2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  80. ↑ a b c 02/03 FIS Continental Cup Ski-Jumping - Continental Cup Standing. skijump-db.net. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
  81. ↑ a b Suusahüpped; 60. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 09.03.2003 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  82. ↑ a b c d e Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Season 2004. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
  83. ↑ a b Letni Puchar Kontynentalny 2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  84. ↑ a b Letnia Grand Prix 2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  85. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää (Tehvandi) 20.09.2003 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  86. ↑ Tadeusz Mieczyński: Lista WRL po II periodzie PŚ 2003/2004 (aktualizacja). skijumping.pl, 6 stycznia 2004. [dostęp 2017-04-13].
  87. ↑ Andrzej Mysiak: Lista startowa konkursu w Ga-Pa. skokinarciarskie.pl, 31 grudnia 2013. [dostęp 2017-04-13].
  88. ↑ Tadeusz Mieczyński: Ga-Pa: Pettersen najlepszy, Adam Małysz 19-ty. skijumping.pl, 1 stycznia 2004. [dostęp 2017-04-13].
  89. ↑ Andrzej Mysiak, Paweł Stawowczyk: Pettersen najlepszy w kwalifikacjach. skokinarciarskie.pl, 6 stycznia 2004. [dostęp 2017-04-13].
  90. ↑ a b Turniej Czterech Skoczni 2003/2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  91. ↑ a b Tadeusz Mieczyński: Ranking WRL po V-tym periodzie. skijumping.pl, 20 lutego 2004. [dostęp 2017-04-13].
  92. ↑ a b Paweł Stawowczyk: Ljoekelsoey Mistrzem Świata w lotach!. skokinarciarskie.pl, 21 lutego 2004. [dostęp 2017-04-03].
  93. ↑ Paweł Stawowczyk: Widhoelzl najdalej w serii próbnej!. skokinarciarskie.pl, 20 lutego 2004. [dostęp 2017-04-04].
  94. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  95. ↑ Jens Salumäe viis Eesti suusahüppe rekordi 195 meetrini. sport.ohtuleht.ee, 21 lutego 2004. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  96. ↑ Andrzej Mysiak: MŚ Vikersund: 11 rekordów życiowych podczas odwołanej serii. skokinarciarskie.pl, 24 lutego 2012. [dostęp 2017-04-04].
  97. ↑ Kaarel Nurmsalu hüppas lennumäe MMil Eesti rekordi!. sport.delfi.ee, 24 lutego 2012. [dostęp 2017-04-04]. (est.).
  98. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Continental Cup. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
  99. ↑ "ruhrgas" FIS World Cup Ski-Jumping - 26th FIS World Cup Competition - Lahti - LH Team - Official Results. fis-ski.com, 6 marca 2004. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
  100. ↑ a b Turniej Skandynawski 2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  101. ↑ a b Puchar Świata 2003/2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  102. ↑ a b Puchar Kontynentalny 2003/2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  103. ↑ a b Suusahüpped; 61. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 20.03.2004 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  104. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Continental Cup 2005. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  105. ↑ a b Letni Puchar Kontynentalny 2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  106. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää 13.08.2004 - Täiskasvanud, Meeskonnavõistlus (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  107. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää (Tehvandi) 09.10.2004 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  108. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – World Cup 2005. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  109. ↑ Bartłomiej Boczek: Kwalifikacje w Ga-Pa: Małysz najlepszy - wygrywa Ahonen. skijumping.pl, 31 grudnia 2004. [dostęp 2017-04-15].
  110. ↑ Tadeusz Mieczyński: Adam Małysz vs Robert Kranjec w pierwszej serii konkursu w Ga-Pa. skijumping.pl, 31 grudnia 2004. [dostęp 2017-04-15].
  111. ↑ Sabina Żurawska: Fenomen Ahonena - Fin znów wygrywa!. skokinarciarskie.pl, 1 stycznia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  112. ↑ a b Turniej Czterech Skoczni 2004/2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  113. ↑ a b Suusahüpped; 62. Eesti Meistrivõistlused - Otepää (Tehvandi) 29.01.2005 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-15]. (est.).
  114. ↑ a b Mistrzostwa Świata 2005: 19.02.2005 - Oberstdorf (Niemcy) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  115. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2005 - Oberstdorf * Allgäu / GER - Ski-Jumping - Large Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 24 lutego 2005. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  116. ↑ Paweł Stawowczyk: PŚ: Norwegia bezkonkurencyjna w Lahti. skokinarciarskie.pl, 5 marca 2005. [dostęp 2017-04-15].
  117. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Continental Cup 2006. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  118. ↑ a b Letni Puchar Kontynentalny 2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  119. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Grand Prix 2006. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  120. ↑ a b Vesa-Matti Peltola, Juhana Pihlaja: Joukkuemäkihypyn SM-mitalistit kautta aikojen. sci.fi. [dostęp 2017-04-08]. (fiń.).
  121. ↑ a b Anna Szczepankiewicz: Lahden Hiihtoseura oraz Janne Ahonen najlepsi w Lahti. skijumping.pl, 17 września 2005. [dostęp 2017-04-09].
  122. ↑ a b c Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Season 2006. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  123. ↑ Sabina Żurawska: PŚ w Engelbergu: Benkovic najlepszy w kwalifikacjach. skokinarciarskie.pl, 17 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  124. ↑ Sabina Żurawska: PŚ w Engelbergu anulowany. skokinarciarskie.pl, 17 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  125. ↑ Sabina Żurawska: Kwalifikacje w Engelbergu: 4 Polaków w konkursie!. skokinarciarskie.pl, 18 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  126. ↑ Paweł Wagner: Oberstdorf: Widhoelzl wygrywa kwalifikacje. skokinarciarskie.pl, 28 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  127. ↑ Paweł Wagner: Oberstdorf: Pary jutrzejszego konkursu. skokinarciarskie.pl, 28 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  128. ↑ Paweł Stawowczyk: TCS: Ahonen wygrywa w Oberstdorfie!. skokinarciarskie.pl, 29 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  129. ↑ Paweł Stawowczyk: Kwalifikacje TCS: Trzech Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 31 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  130. ↑ Paweł Stawowczyk: Pary jutrzejszego konkursu. skokinarciarskie.pl, 31 grudnia 2005. [dostęp 2017-04-15].
  131. ↑ Sabina Żurawska: TCS: Janda wygrywa w Ga-Pa. skokinarciarskie.pl, 1 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  132. ↑ Paweł Stawowczyk: Kwalifikacje: Znakomity Stoch, 4 Polaków w konkursie!. skokinarciarskie.pl, 3 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  133. ↑ Paweł Stawowczyk: Wyniki kwalifikacji w Bischofshofen. skokinarciarskie.pl, 5 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  134. ↑ Paweł Stawowczyk: TCS: Pary konkursu w Bischofshofen. skokinarciarskie.pl, 5 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  135. ↑ Paweł Stawowczyk: Historyczny finał TCS: Janda i Ahonen wygrywają Turniej. skokinarciarskie.pl, 6 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-15].
  136. ↑ a b Turniej Czterech Skoczni 2005/2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  137. ↑ a b Mistrzostwa Świata w lotach 2006: 13.01.2006 - Bad Mitterndorf (Austria) K-185. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-03].
  138. ↑ Olümpiakoondises ilmselt 57 liiget. sport.ohtuleht.ee, 11 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  139. ↑ Estonia Ski Jumping Men's Normal Hill, Individual Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-16)]. (ang.).
  140. ↑ Estonia Ski Jumping Men's Large Hill, Individual Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-16)]. (ang.).
  141. ↑ Salumäe sihib Planicas 200 meetrit. sport.ohtuleht.ee, 20 lutego 2006. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  142. ↑ a b Turniej Skandynawski 2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  143. ↑ Paweł Stawowczyk: Kwalifikacje PŚ: Dwóch Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 17 marca 2006. [dostęp 2017-04-15].
  144. ↑ a b c Puchar Świata 2005/2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  145. ↑ a b Puchar Kontynentalny 2005/2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  146. ↑ Tadeusz Mieczyński: Janne Ahonen Mistrzem Finlandii na średniej skoczni. skijumping.pl, 25 marca 2006. [dostęp 2017-04-08].
  147. ↑ Tadeusz Mieczyński: Matti Hautamaeki Mistrzem Finlandii na dużej skoczni. skijumping.pl, 26 marca 2006. [dostęp 2017-04-08].
  148. ↑ Siilinjärvi. skisprungschanzen.com. [dostęp 2017-04-08].
  149. ↑ Salumäe asub Kuusamos MK-punkte jahtima. sport.delfi.ee, 22 listopada 2006. [dostęp 2016-04-08]. (est.).
  150. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Grand Prix 2006. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  151. ↑ a b Letnia Grand Prix 2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  152. ↑ Salumäe ja Pikkor Eesti meistriteks. sport.delfi.ee, 11 września 2006. [dostęp 2016-04-08]. (est.).
  153. ↑ a b Suusahüpped; Eesti Suvised Meistrivõistlused Suvised suusahüpped - Otepää (Tehvandi) 09.09.2006 - Täiskasvanud, Normaalmägi (K70). sport24.ee. [dostęp 2017-04-09]. (est.).
  154. ↑ a b Puijon Hiihtoseura ry - SM-Joukkuemäki - 16.9.2006 - HS-100 - Tulokset. hiihtoliitto.fi. [dostęp 2017-04-09]. (fiń.).
  155. ↑ Paweł Stawowczyk: PŚ Kuusamo: Lappi pierwszym liderem. skokinarciarskie.pl, 24 listopada 2006. [dostęp 2017-04-16].
  156. ↑ Andrzej Mysiak: Trzech Polaków w drugim konkursie. skokinarciarskie.pl, 25 listopada 2006. [dostęp 2017-04-16].
  157. ↑ Paweł Stawowczyk: Kuusamo: Zawody odwołane!. skokinarciarskie.pl, 25 listopada 2006. [dostęp 2017-04-16].
  158. ↑ Athlete: SALUMAE Jens (JP) – Continental Cup 2007. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  159. ↑ Paweł Stawowczyk: Jacobsen wygrywa kwalifikacje, 3 Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 29 grudnia 2006. [dostęp 2017-04-16].
  160. ↑ Paweł Stawowczyk: Ga-Pa: Jacobsen wygrywa kwalifikacje, awans 3 Polaków. skokinarciarskie.pl, 31 grudnia 2006. [dostęp 2017-04-16].
  161. ↑ Paweł Stawowczyk: TCS: Uhrmann przed Małyszem w kwalifikacjach. skokinarciarskie.pl, 3 stycznia 2007. [dostęp 2017-04-16].
  162. ↑ Sabina Żurawska: Jacobsen najlepszy w kwalifikacjach, Małysz drugi!. skokinarciarskie.pl, 6 stycznia 2007. [dostęp 2017-04-16].
  163. ↑ Paweł Stawowczyk: Jacobsen wygrywa kwalifikacje, awans Małysza i Skupnia. skokinarciarskie.pl, 9 lutego 2007. [dostęp 2017-04-16].
  164. ↑ a b Mistrzostwa Świata 2007: 24.02.2007 - Sapporo (Japonia) K-120. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  165. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2007 - Sapporo / JPN - Ski Jumping - Normal Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 2 marca 2007. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  166. ↑ a b Puchar Świata 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  167. ↑ Salumäe vigastas tennisepallile astudes jalga. sport.delfi.ee, 14 sierpnia 2007. [dostęp 2016-04-11]. (est.).
  168. ↑ Jaan Martinson: Jens Salumäe vigastas tennisepallile astudes jalga. sport.ohtuleht.ee, 14 sierpnia 2007. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  169. ↑ a b Athlete: SALUMAE Jens (JP) – FIS Cup 2008. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  170. ↑ Paweł Stawowczyk: Słoweńcy najlepsi w kwalifikacjach (FILMY). skokinarciarskie.pl, 29 listopada 2007. [dostęp 2017-04-16].
  171. ↑ Paweł Stawowczyk: Kuusamo: Triumf Norwegii, Polacy poza finałem (FILMY). skokinarciarskie.pl, 30 listopada 2007. [dostęp 2017-04-16].
  172. ↑ Ski - Jens SALUMAE. the-sports.org. [dostęp 2017-04-16]. (ang.).
  173. ↑ a b Puchar Kontynentalny 2007/2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  174. ↑ a b FIS Cup 2007/2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  175. ↑ Treener Martin Höllwarth võitis Eesti suusahüppe meistrivõistlustel hoolealuseid. sport.ohtuleht.ee, 13 września 2008. [dostęp 2017-04-11]. (est.).
  176. ↑ Jens Salumae zakończył sportową karierę. sport.pl, 23 października 2008. [dostęp 2017-04-08].
  177. ↑ Jens Salumäe lahkub tippspordist. sport.delfi.ee, 8 października 2008. [dostęp 2017-04-08]. (est.).
  178. ↑ Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games: Men's Individual. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-03)]. (ang.).
  179. ↑ Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games: Men's Team Ski Jumping, Normal Hill. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-30)]. (ang.).
  180. ↑ Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games: Men's Team. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-01)]. (ang.).
  181. ↑ Norway Nordic Combined at the 1998 Nagano Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  182. ↑ Salt Lake City 2002 - Nordic Combined - Results - Individual K90 - Final Round. fis-ski.com, 9 lutego 2002. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  183. ↑ Salt Lake City 2002 - Nordic Combined - Results - Individual 15 km. fis-ski.com, 10 lutego 2002. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  184. ↑ Salt Lake City 2002 - Nordic Combined - Results - Sprint K120 - Competition Round. fis-ski.com, 21 lutego 2002. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  185. ↑ Salt Lake City 2002 - Nordic Combined - Results - Sprint 7.5 km. fis-ski.com, 22 lutego 2002. [dostęp 2017-04-03]. (ang.).
  186. ↑ Ramsau (AUT) 20.02.1999 World Ski Championships - Men's Gundersen K90/15.0 Km. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  187. ↑ Ramsau (AUT) 27.02.1999 World Ski Championships - Men's Sprint K90/7.5 Km. fis-ski.com. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
  188. ↑ Salt Lake City 2002 - Ski Jumping - Results - Individual K120 - Qualification. fis-ski.com, 12 lutego 2002. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  189. ↑ Salt Lake City 2002 - Ski Jumping - Results - Individual K120 - Final Round. fis-ski.com, 13 lutego 2002. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  190. ↑ Paweł Stawowczyk: IO: Kuettel i Kofler wygrywają kwalifikacje!. skokinarciarskie.pl, 11 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02].
  191. ↑ Torino 2006 - Ski Jumping - NH Individual Competition - Qualification Round - Results. fis-ski.com, 11 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  192. ↑ Torino 2006 - Ski Jumping - NH Individual Competition - Final Round - Final Results. fis-ski.com, 12 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  193. ↑ Paweł Stawowczyk: Morgenstern najlepszy w kwalifikacjach!. skokinarciarskie.pl, 17 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02].
  194. ↑ Torino 2006 - Ski Jumping - LH Individual Competition - Qualification Round - Results. fis-ski.com, 17 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  195. ↑ Torino 2006 - Ski Jumping - LH Individual Competition - Final Round - Final Results. fis-ski.com, 18 lutego 2006. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  196. ↑ FIS Nordic World Ski-Championships 2003 - Val di Fiemme (ITA) – Ski-Jumping - Individual K120 - Results Qualification. fis-ski.com, 21 lutego 2003. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  197. ↑ Mistrzostwa Świata 2003: 22.02.2003 - Predazzo (Włochy) K-120. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  198. ↑ FIS Nordic World Ski-Championships 2003 - Val di Fiemme (ITA) – Ski-Jumping - Individual K95 - Results Qualification. fis-ski.com, 27 lutego 2003. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  199. ↑ Mistrzostwa Świata 2003: 28.02.2003 - Predazzo (Włochy) K-95. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  200. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2005 - Oberstdorf * Allgäu / GER - Ski-Jumping - Normal Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 18 lutego 2005. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  201. ↑ Mistrzostwa Świata 2005: 25.02.2005 - Oberstdorf (Niemcy) K-120. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  202. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007 - Sapporo / JPN - Ski Jumping - Large Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 23 lutego 2007. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
  203. ↑ Mistrzostwa Świata 2007: 03.03.2007 - Sapporo (Japonia) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-02].
  204. ↑ Andrzej Mysiak: Treningi i kwalifikacje odwołane!. skokinarciarskie.pl, 19 lutego 2004. [dostęp 2017-04-03].
  205. ↑ Paweł Stawowczyk: Kulm: 4 Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 12 stycznia 2006. [dostęp 2017-04-03].
  206. ↑ Puchar Świata 2004/2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  207. ↑ Puchar Świata 2007/2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  208. ↑ a b c d e Adam Kwieciński: SALUMAE Jens. [dostęp 2023-12-07].
  209. ↑ Turniej Czterech Skoczni 2002/2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  210. ↑ Turniej Czterech Skoczni 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  211. ↑ Turniej Skandynawski 2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  212. ↑ Turniej Skandynawski 2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  213. ↑ Turniej Skandynawski 2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  214. ↑ Turniej Skandynawski 2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  215. ↑ 1995/1996 FIS CONTINENTAL CUP SKI-JUMPING - Continental Cup Standing. skijump-db.net. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
  216. ↑ Puchar Kontynentalny 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  217. ↑ Letnia Grand Prix 2002. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  218. ↑ Letnia Grand Prix 2004. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  219. ↑ Letnia Grand Prix 2005. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].
  220. ↑ Letni Puchar Kontynentalny 2002. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-09].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie Estonii w skokach narciarskich
Zimowi
indywidualnie
Zimowi
drużynowo
Letni
indywidualnie
Letni
drużynowo
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jens_Salumäe&oldid=72822201”