Jerzy Adamski (krytyk)
Data i miejsce urodzenia |
23 stycznia 1922 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 listopada 2001 |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
literatura |
Ważne dzieła | |
| |
Odznaczenia | |
Jerzy Adamski (ur. 23 stycznia 1922 w Gdańsku, zm. 18 listopada 2001 w Warszawie) – polski krytyk literacki i teatralny, także tłumacz literatury włoskiej i francuskiej, eseista, pisarz, pedagog oraz pracownik naukowy[1]. Członek Klubu Krytyki Teatralnej. Recenzent m.in. „Kultury” i „Expressu Wieczornego”.
Rys biograficzny
[edytuj | edytuj kod]Przed wojną był harcerzem 17 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej na warszawskiej Pradze. W czasie wojny był sekcyjnym w praskich Grupach Szturmowych Szarych Szeregów. Działał jako żołnierz Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim, był dowódcą 111 plutonu w Zgrupowaniu „Krybar”[2]. Następnie trafił do niewoli w stalagu.
W 1941 zdał maturę, w 1949 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskał tytuł magistra filologii romańskiej. Następnie prowadził działalność pedagogiczną – na Uniwersytetach Wrocławskim i Warszawskim oraz w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi. Później, w latach 1961–1989, był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, a w latach 1966–1970 – prorektorem tej uczelni[2].
W okresie PRL był członkiem PZPR[3]. W latach 1984–1989 był zatrudniony jako samodzielny pracownik naukowy w Akademii Nauk Społecznych przy KC PZPR[2].
Krytyką literacką zajął się w roku 1946 na łamach prasy literackiej. W roku 1952 został członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Przegląd Kulturalny”, na stanowisku tym pracował do 1961. Udzielał się też jako krytyk teatralny w rozmaitych gazetach i czasopismach.
W 1962 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych[2].
Odbył też studia za granicą (Rzym, Londyn, Paryż)[potrzebny przypis].
Współpracował też z wieloma polskimi teatrami jako tłumacz, autor adaptacji oraz konsultant dramaturgiczny. Brał udział w przygotowywaniu inscenizacji m.in.: Adama Hanuszkiewicza, Romana Kłosowskiego, Jerzego Rakowieckiego, Olgi Koszutskiej, Augusta Kowalczyka, Stefanii Domańskiej, Mieczysława Górkiewicza. W 1988 wystąpił w spektaklu Teatru Telewizji Samobójca w reżyserii Kazimierza Kutza.
Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A3 tuje-2-6)[4].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Zbiory szkiców i esejów
[edytuj | edytuj kod]- Dramat i scena francuska wieku Oświecenia (Zarys historii teatru starożytnego i zachodnio-europejskiego, z. 9 – Państwowy Instytut Sztuki, 1953)[1]
- Świat wolteriański (Szkice literackie – Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, 1957)
- Poszukiwanie ideału kultury (Szkice – Wydawnictwo Literackie, 1964)
- Modele miłości i wzory człowieczeństwa. Szkice z literatury włoskiej (1974)
- Teatr z bliska – pamiętnik teatralny z lat 1971–1981 (1981)
- Dno oka (1984)
- Obrona teatru dramatycznego (1986)
- Amen (1989)
- Katastrofa kultury (1989)
- Samopoczucie kulturalne Polaków (1990)
- Szkice wytworne, czyli Tematy konwersacji salonowej (1990)
- Inteligencja bez maski: paradoksy inteligenckiej mentalności (1997)
- Świat jako niespełnienie albo Samobójstwo Don Juana (2000)
Inne
[edytuj | edytuj kod]- podręcznik Historia literatury francuskiej. Zarys (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966)[1]
- powieść Uciekinier (pośm., 2002)
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 1972 – nagroda Komitetu ds. PRiTV za wybitnie interesujące audycje radiowe z cyklu Lektury, lektury (nagroda otrzymana wraz z Jerzym Pytlakowskim)
- 1980 – nagroda przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji
- 1996 – odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
- 1997 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Leszek M. Bartelski: Polscy pisarze współcześni. Warszawa: Agencja Autorska, 1970, s. 9.
- ↑ a b c d Gimnazjum i Liceum im. Króla Władysława IV w Warszawie na Pradze: monografia szkoły. Henryk Sowiński [opr.]. T. 4: Nieprzeciętni wychowankowie w historii szkoły 1885–2015. Warszawa: Koło Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Króla Władysława IV w Warszawie na Pradze, 2015. ISBN 978-83-61880-55.
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 11. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 57, poz. 554
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia multimedialna PWN – Teatr i film, 2000.
- Tomasz Miłkowski , Jerzy Adamski, czyli Teatr się rozmnaża [online] [dostęp 2008-08-29] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Adamski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10] .
- Jerzy Adamski w bazie filmpolski.pl
- Jerzy Adamski w bazie Filmweb
- Absolwenci Uniwersytetu Warszawskiego
- Polscy krytycy teatralni
- Polscy krytycy literaccy
- Polscy pisarze współcześni
- Polscy prozaicy XX wieku
- Polscy tłumacze literatury włoskiej
- Polscy tłumacze literatury francuskojęzycznej
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Żołnierze Armii Krajowej
- Jeńcy polscy w niewoli niemieckiej (powstanie warszawskie)
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Ludzie urodzeni w Gdańsku
- Urodzeni w 1922
- Zmarli w 2001
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Wykładowcy Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi