Lanfranco Margotti

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	15 lutego 1609
Konsekrator	Paweł V
Współkonsekratorzy	Domenico Pinelli; Fabrizio Veralli; Michelangelo Tonti
Konsekrowani biskupi
Ottavio Mancini	24 lutego 1611

Lanfranco Margotti
	Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1558 ; Parma
Data i miejsce śmierci	28 lutego 1611 ; Rzym
Miejsce pochówku	?↗, Bazylika św. Piotra w Okowach
	Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1605–1611
	Biskup Viterbo
Okres sprawowania	1609-1611
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	15 lutego 1609
Kreacja kardynalska	24 listopada 1608
Kościół tytularny	S. Callisto; S. Pietro in Vincoli
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lanfranco Margotti (ur. w 1558 w Parmie, zm. 28 lutego 1611 w Rzymie^[1]) – włoski kardynał.

Życiorys

Pochodził z biednej rodziny, w młodości przybył do Rzymu i został przedstawiony sekretarzem kardynała Cinzio Aldobrandiniego^[1]. Następnie został sekretarzem Klemensa VIII i protonotariuszem apostolskim^[1]. 24 listopada 1608 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Callisto^[2]. 26 stycznia 1609 został wybrany biskupem Viterbo, a 15 lutego przyjął sakrę^[2]. Zarządzał diecezją poprzez wikariusza^[1]. Zmarł po krótkiej chorobie, spowodowanej wrzodem w ramieniu^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Margotti, Lanfranco. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
↑ ^a ^b Lanfranco Cardinal Margotti. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).

[FIU-1] Margotti, Lanfranco. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).

[hierarchy-2] Lanfranco Cardinal Margotti. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).

[3] w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

[1]

[2]

[A]

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)