Leokadia Pancewiczowa

Leokadia Pancewiczowa
	; Leokadia Pancewicz (1925)
Imię i nazwisko	Leokadia Rzecznik
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1888 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 1974 ; Warszawa
Zawód	aktorka
Współmałżonek	1. Stanisław Pancewicz; 2. Karol Haller de Hallenburg; 3. Jerzy Leszczyński
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grób Leokadii Pancewiczowej na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Leokadia Pancewiczowa z d. Rzecznik, 1 v. Pancewicz 2 v. Leszczyńska, również znana jako Leokadia Klara Pancewicz-Leszczyńska (ur. 8 listopada 1888 w Warszawie, zm. 26 grudnia 1974 tamże) − polska aktorka teatralna i gwiazda kina międzywojennego.

Życiorys

Urodziła się 8 listopada 1888 w Warszawie, w rodzinie Leona Rzecznika, inżyniera elektryka, i Marii z domu Kanty. Była siostrą aktorki Janiny Szreniawy.

Na deskach teatru debiutowała 14 listopada 1906 jako Kowalka w przedstawieniu W noc lipcową w zespole Wandy Jarszewskiej podczas występów w Kijowie (wystąpiła pod prawdziwym nazwiskiem pierwszego męża Stanisława Pancewicza − mianowicie jako Leokadia Klan). W następnych latach związana była z grupą Bolesława Bolesławskiego z którym grała na scenach Lubina i Radomia. Następnie występowała w Warszawie, Łodzi, Kijowie i w prowincjonalnych teatrach. Była znana i rozpoznawalna, lecz dopiero po 10 latach pracy w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego (1913−1923) zdobyła uznanie artystyczne.

Była znakomitą recytatorką, ponadto miała posągową postawę, urodę i piękny mocny głos. Po ponad 50 sztukach przeniosła się z Krakowa do Warszawy, gdzie poślubiła swojego drugiego męża Jerzego Leszczyńskiego, z którym tworzyła duet na scenach wielu warszawskich teatrów. Od 1937 była członkiem ZASP-u.

Po wybuchu wojny zaprzestała aktywność zawodową. Po upadku powstania warszawskiego zamieszkała ponownie w Krakowie, gdzie wystąpiła po raz pierwszy po wojnie w Teatrze Kameralnym TUR. Jednak już w 1946 powróciła do Warszawy i do końca kariery grała w Teatrze Polskim.

W 1965 obchodziła jubileusz 59-lecia pracy artystycznej, w tym samym roku przeszła na emeryturę.

Była trzykrotnie zamężna, najpierw od 1905 ze Stanisławem Pancewiczem, potem od 1922 z przemysłowcem Karolem Hallerem de Hallenburgiem, z którym się wkrótce rozwiodła, następnie od 18 grudnia 1924 z Jerzym Leszczyńskim.

Zmarła 26 grudnia 1974 w lecznicy rządowej przy ul. Hożej w Warszawie. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera A-6-3)^[1].

Filmografia

Aktorka

Mogiła nieznanego żołnierza (1927) − Ksenia
Barbara Radziwiłłówna (1936) − królowa Bona
Halka (1937) − Matka Janusza
Geniusz sceny (1939) − gospodyni z „Wesela”
Trzy serca (1939) − hrabina Tyniecka

Teatr Telewizji

Anna Karenina (1961)

Polski dubbing

Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (1937) − królowa

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1952)^[2]
Złoty Krzyż Zasługi (25 czerwca 1946)^[3]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[4]

Nagrody

Nagroda Państwowa II stopnia za rolę Ogrodzkiej w spektaklu Grzech Stefana Żeromskiego w Teatrze Polskim w Warszawie (1951)

Przypisy

↑ Cmentarz Stare Powązki: LEOKADIA PANCEWICZ LESZCZYŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .
↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1946 r. nr 145, poz. 283 „za zasługi w dziedzinie sztuki dramatycznej na terenie kraju”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wskazana jako Leszczyńska Leokadia.

Linki zewnętrzne

Leokadia Pancewiczowa w bazie IMDb (ang.)
Leokadia Pancewiczowa w bazie Filmweb
Leokadia Pancewiczowa w bazie filmpolski.pl
Leokadia Pancewicz-Leszczyńska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .

[1] Cmentarz Stare Powązki: LEOKADIA PANCEWICZ LESZCZYŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .

[2] M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[3] M.P. z 1946 r. nr 145, poz. 283 „za zasługi w dziedzinie sztuki dramatycznej na terenie kraju”.

[4] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wskazana jako Leszczyńska Leokadia.

[1]

[2]

[3]

[4]