Leon Komornicki

Leon Komornicki
	generał dywizji w st. spocz.
Pełne imię i nazwisko	Leon Stanisław Komornicki
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1947 ; Wolbromek, Polska
	Przebieg służby
Lata służby	1965–1998
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Stanowiska	dowódca Warszawskiego Okręgu Wojskowego.
Późniejsza praca	przedsiębiorca, działacz społeczny
	Odznaczenia

Leon Stanisław Komornicki (ur. 26 kwietnia 1947 w Wolbromku) – generał dywizji Wojska Polskiego w stanie spoczynku.

Życiorys

W 1965 ukończył liceum w Wołowie. W latach 1965–1968 był podchorążym Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu. Służbę zawodową rozpoczął w 1968 jako dowódca plutonu czołgów w 8 Pułku Czołgów Średnich w Żaganiu. Następnie pełnił obowiązki starszego oficera operacyjnego w 3 Drezdeńskim Pułku Czołgów Średnich w Żaganiu (1969–1972), a po ukończeniu Akademii Wojsk Pancernych im. marszałka Rodiona Malinowskiego w Moskwie (1974–1977) oficera operacyjnego Wydziału Operacyjnego Sztabu 11 Drezdeńskiej Dywizji Pancernej w Żaganiu (1978–1979). W 1979 został dowódcą 8 Pułku Czołgów Średnich w Żaganiu.

W latach 1981–1984 był słuchaczem Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR w Moskwie.

W 1986 został wyznaczony na szefa sztabu, a w 1987 na dowódcę 5 Saskiej Dywizji Pancernej w Gubinie. W 1989 został szefem sztabu – zastępcą dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, a od września 1990 dowódcą Warszawskiego Okręgu Wojskowego. We wrześniu 1992 został szefem Inspektoratu Szkolenia – zastępcą szefa Sztabu Generalnego WP. Funkcję tę pełnił do 1997. W 1998 zwolniony do rezerwy. Prezes Wojskowej Federacji Sportu. Członek Gospodarczego Gabinetu BCC^[1]

Od 1991 do chwili obecnej przewodniczący zarządu Fundacji Poległym i Pomordowanym na Wschodzie. Współtwórca Pomnika Poległym i Pomordowanym na Wschodzie, który został odsłonięty 17 września 1995 w Warszawie. Od 1998 przedsiębiorca i właściciel firmy doradczej, członek rad nadzorczych. Wiceprezes zarządu Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego^[2].

Awanse

generał brygady – 1989
generał dywizji – 1992

Życie prywatne

Syn Michała i Stanisławy z Kowalskich. Brat Ryszarda Komornickiego^[3]. Mieszka w Jabłonnie koło Warszawy. Żonaty z Danutą, ma dwóch synów^[4].

Medale i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju gospodarki narodowej oraz społeczeństwa obywatelskiego” (2012)^[5]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1990)
Złoty Krzyż Zasługi (1984)
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1982)
Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1983)
Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju
Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej^[6]
Medal „Pro Patria” (2023)^[7]
Krzyż Stowarzyszenia Polskich Kombatantów na Zachodzie (1992)
Krzyż Polskich Weteranów w USA (1993)
Złoty Medal Gwardii Narodowej Stanu Karolina Południowa (USA, 1995)
Krzyż Poległym i Pomordowanym na Wschodzie

Przypisy

↑ [Leon Komornicki] [online], Twitter [dostęp 2021-03-06] (pol.).
↑ Zarząd SEA [online] [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-25] .
↑ Leon Komornicki w serwisie X
↑ Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II: I-M, Toruń 2010, s. 222-224
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 stycznia 2012 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 491).
↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 29
↑ Wręczenie odznaczeń państwowych oraz medali „Stulecia Odzyskanej Niepodległości”, „Pro Bono Poloniae” i - Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], kombatanci.gov.pl [dostęp 2023-11-22] .

Bibliografia

Warszawski Okręg Wojskowy. Historia i współczesność, Wyd. Bellona, Warszawa 1997
Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. II: I–M, Toruń 2010

[1] [Leon Komornicki] [online], Twitter [dostęp 2021-03-06] (pol.).

[2] Zarząd SEA [online] [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-25] .

[3] Leon Komornicki w serwisie X

[4] Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II: I-M, Toruń 2010, s. 222-224

[5] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 stycznia 2012 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 491).

[traczyk-6] Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 29

[7] Wręczenie odznaczeń państwowych oraz medali „Stulecia Odzyskanej Niepodległości”, „Pro Bono Poloniae” i - Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], kombatanci.gov.pl [dostęp 2023-11-22] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]