Przejdź do zawartości

Linia kolejowa nr 58

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa nr 58
Zubki Białostockie – Waliły Las
Dane podstawowe
Numer linii

58

Długość

7,605 km

Rozstaw szyn

1524 mm

Zdjęcie LK58
Splot torów linii kolejowej nr 37 i linii kolejowej nr 58 na przejściu granicznym w Zubkach Białostockich
Historia
Rok otwarcia

1955

Rok likwidacji

2010

Linia kolejowa nr 58 Zubki Białostockie – Waliły Las – zlikwidowana szerokotorowa linia kolejowa o długości 7,605 km, położona przy granicy z Białorusią na skraju Puszczy Knyszyńskiej

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Linia została zbudowana w celach wojskowych około 1955 r. do obsługi Stałego Rejonu Przeładunkowego Zubki Białostockie[1] w miejscu, gdzie przed ustalaniem nowych granic w 1945 biegła linia Białystok - Wołkowysk[2].

Od lat 60. XX wieku linia była wykorzystywana jako towarowa w ruchu międzynarodowym i tranzytowym. Przewożono nią m.in. ładunki niebezpieczne do Niemieckiej Republiki Demokratycznej ze Związku Radzieckiego. W latach 90. XX wieku infrastruktura przeładunkowa zlokalizowana wzdłuż linii została niemal w całości rozebrana. Linia uległa degradacji, a nawierzchnia w wielu miejscach zarosła lasem.

W 2006 r. linia kolejowa nr 58 została wykreślona z wykazu PKP PLK. W 2010 r. przeprowadzona została rozbiórka zachowanych torów.

Linia przebiegała od przejścia granicznego w Zubkach Białostockich do stacji Zubki Białostockie i kończyła się kozłem oporowym na posterunku odgałęźnym Waliły Las[3]. Była niezelektryfikowana, jednotorowa.

Tor linii od granicy do stacji przebiegał częściowo w splocie z torem linii kolejowej nr 37. Od linii kolejowej nr 58 odchodziły dwie bocznice na punkty przeładunkowe Grzybowiec i Straszewo. Od grupy torów linii na stacji Zubki Białostockie odgałęział się ponadto tor prowadzący na teren punktu trakcyjnego, gdzie dokonywano obracania lokomotyw radzieckich.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Tucholski: Polskie Koleje Państwowe jako środek transportu wojsk Układu Warszawskiego. Warszawa: Instytut Historii PAN, 2009, s. 93. ISBN 978-83-7545-035-4.
  2. Mapa WIG
  3. Mapa linii kolejowych. www.pkp.pl. [dostęp 2010-02-03]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]