M2 Light Tank

Light Tank M2A4

Czołg M2A4 w służbie British Army
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Rock Island Arsenal
Typ pojazdu	czołg lekki
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4 osoby (dowódca, kierowca, pomocnik kierowcy - strzelec, celowniczy)
Historia
Prototypy	1934–1938
Produkcja	1939–1941
Wycofanie	1945
Egzemplarze	375 szt.(M2A4)
Dane techniczne
Silnik	1 gaźnikowy silnik gwiazdowy, 7-cylindrowy Wright Continental W-670 o mocy 250 KM
Transmisja	mechaniczna
Pancerz	nitowany z płyt walcowanych 6-25 mm
Długość	4,27 m
Szerokość	2,43 m
Wysokość	2,43 m
Masa	bojowa: 10,4 t
Osiągi
Prędkość	40 - 48 km/h w terenie: 28 km/h
Zasięg pojazdu	200
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	bez przygotowania: 110 cm
Rowy (szer.)	180 cm
Ściany (wys.)	60 cm
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działo M6 kal. 37 mm 3 km Browning M1919 kal. 7,62 mm
Użytkownicy
USA

M2 Light Tank (Combat car M2, Cavalery tank M2) – czołg lekki konstrukcji amerykańskiej z okresu przed II wojną światową.

Historia

Czołg lekki M2 powstał jako rozwinięcie serii pojazdów doświadczalnych T2. Pierwszy prototyp T2E1 powstał w kwietniu 1934 roku. Był uzbrojony w trzy karabiny maszynowe: dwa (kal. 12,7 mm oraz 7,62 mm) w obrotowej wieży i jeden kal. 7,62 mm w przednim kadłubowym stanowisku strzeleckim. Zbudowano serię 8 pojazdów.

M2A3 na paradzie w Waszyngtonie, 1939.

Pod koniec 1935 powstał pojazd oznaczony jako T2E2. Był to czołg dwuwieżowy, każda wieża posiadała jeden karabin maszynowy. Wprowadzony do produkcji seryjnej jako czołg lekki M2A1 i wyprodukowany w liczbie 19 sztuk. W latach 1936–1937 zbudowano niewielką serię nieznacznie udoskonalonych wozów M2A2. Powstały również czołgi doświadczalne: M2A2E1 z wysokoprężnym silnikiem Guilberson, M2A2E2 ze zmodyfikowanym podwoziem i grubszym pancerzem oraz M2A2E3 z silnikiem wysokoprężnym General Motors.

W 1938 roku rozpoczęto produkcję pojazdu oznaczonego jako M2A3, ze zmodyfikowanym podwoziem, zmniejszoną masą, pogrubionym pancerzem i poprawionym chłodzeniem silnika. Na lewej wieży umieszczono małą wieżyczkę obserwacyjną dowódcy. Powstały również pojazdy doświadczalne: M2A3E1 z silnikiem wysokoprężnym Guilberson; M2A3E2 z transmisją elektryczną; M2A3E3 z silnikiem wysokoprężnym General Motors.

Wiosną 1939 roku rozpoczęto produkcję jednowieżowej odmiany M2A4. W napędzanej ręcznie wieży zamontowane było działo kal. 37 mm i karabin maszynowy Browning M1919 kal. 7,62 mm. Dwa dodatkowe km-y znajdowały się w bocznych stanowiskach w kadłubie czołgu. Na wieży znajdowała się wieżyczka obserwacyjna dowódcy, wyposażona w uchwyt do mocowania karabinu maszynowego w czasie strzelań przeciwlotniczych. Ostatni czołg M2A4 wyprodukowano w marcu 1941 roku.

Zastosowanie bojowe

Czołgi w wersji M2A1, M2A2 i M2A3 nie zostały użyte bojowo i służyły jedynie do szkolenia. Wozy M2A4 znalazły się w oddziałach pancernych piechoty morskiej obok czołgów lekkich M3. Wzięły udział w walkach na Filipinach, Guadalcanal i innych wyspach Pacyfiku. Pozostawały w służbie liniowej do 1943 roku. Cztery czołgi M2A4 znalazły się w Wielkiej Brytanii.

Warianty:

• M2A1 (1935)
• M2A2 (1935)
• M2A3 (1938)
• M2A4 (1940)

Bibliografia

• Hunnicutt, R. P. Stuart, A History of the American Light Tank. 1992 Presidio Press. ISBN 0-89141-462-2.
• Zaloga, Steven. M3 & M5 Stuart Light Tank 1940-45, 1999 Osprey Publishing (New Vanguard 33). ISBN 1-85532-911-5.
• Zaloga, Steven. Armored Thunderbolt, the US Army Sherman in World War II. 2008 Stackpole Books. ISBN 978-0-8117-0424-3.

Linki zewnętrzne

• Light Tank M2A1
• United States' M2 light tank [online], wwiivehicles.com [zarchiwizowane z adresu 2011-07-17]  (ang.).