Przejdź do zawartości

Manuel Martínez (lekkoatleta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuel Martínez Gutiérrez
Ilustracja
Manuel Martinez w czasie halowych mistrzostw Europy w Turynie (2009)
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1974
León

Wzrost

185 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Halowe mistrzostwa świata
złoto Birmingham 2003 pchnięcie kulą
brąz Lizbona 2001 pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Wiedeń 2002 pchnięcie kulą
srebro Gandawa 2000 pchnięcie kulą
brąz Madryt 2005 pchnięcie kulą
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Seul 1992 pchnięcie kulą
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto San Sebastián 1993 pchnięcie kulą

Manuel Martínez Gutiérrez (ur. 7 grudnia 1974 w León) – hiszpański lekkoatleta, który specjalizował się w pchnięciu kulą.

W latach 1996–2008 czterokrotnie startował w igrzyskach olimpijskich. Medalista halowych mistrzostw globu oraz halowego czempionatu Starego Kontynentu. Przez prawie 20 lat należał do czołowych kulomiotów na świecie startując w mistrzostwach świata i mistrzostwach Europy. 31 razy w karierze stawał na najwyższym podium mistrzostw Hiszpanii oraz reprezentował swój kraj w szeregu międzynarodowych zawodów drużynowych oraz w meczach międzypaństwowych.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowe sukcesy zaczął odnosić już jako junior zdobywając w tej kategorii wiekowej srebro mistrzostw globu juniorów w 1992[1] oraz złoty medal czempionatu juniorów Starego Kontynentu w 1993[2]. W 1992 i 1994 zdobywał srebrne krążki mistrzostw ibero-amerykańskich[3]. Po wygraniu zawodów młodzieżowego pucharu Europy w Ostrawie (1994)[4] odpadł w eliminacjach na mistrzostwach Europy. Zajmował czwarte lokaty podczas halowych mistrzostw Europy w 1994 oraz halowego czempionatu świata rok później. Zimą 1996 był siódmy na mistrzostwach Europy w hali, a latem nie udało mu się awansować do finału podczas swojego debiutu na igrzyskach olimpijskich. W 1997 był siódmy podczas halowych mistrzostw świata, a w 1998 był szósty w hali oraz siódmy na stadionie podczas mistrzostw Europy. W tym samym sezonie odniósł pierwszy w karierze tryumf na czempionacie ibero-amerykańskim[3]. Tuż za podium – na czwartym miejscu – zakończył start w Maebashi podczas halowych mistrzostw świata (1999). Na początku sezonu 2000 zdobył w Gandawie pierwszy w seniorskiej karierze medal na dużej imprezie zostając halowym wicemistrzem Europy. W kolejnych miesiącach został ponownie mistrzem ibero-amerykańskim[3], a podczas igrzysk olimpijskich w Sydney zajął szóste miejsce. W roku 2001 zdobył brąz halowego czempionatu globu, zwyciężył w igrzyskach śródziemnomorskich i uniwersjadzie oraz był czwarty na najważniejszej imprezie sezonu, czyli mistrzostwach świata rozegranych w Kanadzie. Także w 2001 od 3 marca do 21 lipca miał imponującą serię 16 zwycięstw z rzędu. Po zdobyciu zimą 2002 halowego mistrzostwa Starego Kontynentu latem podczas mistrzostw Europy w Monachium zajął piątą lokatę. Podczas rozegranych w marcu 2003 w Birmingham halowych mistrzostw globu zdobył złoty medal. Latem – na Stade de France w Paryżu – nie powtórzył sukcesu z marca odpadając w eliminacjach mistrzostw świata. W 2004 był piąty na halowym czempionacie świata, wygrał mistrzostwa ibero-amerykańskie oraz uplasował się tuż za podium – na czwartym miejscu – rozegranego w historycznej Olimpii konkursu kulomiotów na igrzyskach olimpijskich. Podczas halowych mistrzostw Europy w 2005 zdobył brązowy medal, a latem zajął drugie miejsce w igrzysk śródziemnomorskich. Na koniec sezonu nie awansował do finału mistrzostw globu. W 2006 był szósty na halowych mistrzostwach świata w Moskwie, a latem był dziewiąty podczas czempionatu Starego Kontynentu. Bez powodzenia startował w dwóch ważnych imprezach sezonu 2007 – na halowych mistrzostwach Europy zajął odległe miejsce w kwalifikacjach, a podczas mistrzostw świata nie oddał żadnej ważnej próby w eliminacjach. W 2008 nie awansował do finału rozegranych w Walencji halowych mistrzostw świata oraz pekińskich igrzyskach olimpijskich. W sezonie 2009 był szósty podczas halowych mistrzostw Europy, a latem najpierw wygrał igrzyska śródziemnomorskie, a następnie na eliminacjach zakończył udział w mistrzostwach świata. Nie udało mu się wywalczyć awansu do finału czempionatu Starego Kontynentu w 2010[5] oraz halowych mistrzostw Europy w kolejnym sezonie[6]. W kwietniu 2011 ogłosił zakończenie kariery sportowej[7][8].

Poza sportem jest artystą i aktorem[8], w 2011 wystąpił w filmie Capitán Trueno y el santo grial, El[9].

Rekordy życiowe: stadion – 21,47 m (10 lipca 2002, Salamanka); hala – 21,26 m (2 marca 2002, Wiedeń). Rezultaty kulomiota są aktualnymi rekordami Hiszpanii[10], Martínez ustanawiał także juniorskie rekordy swojego kraju.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
1992 Mistrzostwa świata juniorów Korea Południowa Seul 2. miejsce 18,14
1992 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Hiszpania Sewilla 2. miejsce 17,49
1993 Superliga pucharu Europy Włochy Rzym 7. miejsce 18,16
1993 Mistrzostwa Europy juniorów Hiszpania San Sebastián 1. miejsce 19,02
1993 Mistrzostwa świata Niemcy Stuttgart 11. miejsce 19,03
1993 Igrzyska śródziemnomorskie Francja Langwedocja-Roussillon 5. miejsce 18,59
1994 Halowe mistrzostwa Europy Francja Paryż 4. miejsce 19,85
1994 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Argentyna Mar del Plata 2. miejsce 18,70
1994 I liga pucharu Europy Hiszpania Walencja 1. miejsce 20,09
1994 Młodzieżowy puchar Europy Czechy Ostrawa 1. miejsce 19,93
1994 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki el. – 14. miejsce 18,53
1995 Halowe mistrzostwa świata Hiszpania Barcelona 4. miejsce 19,97
1995 Superliga pucharu Europy Francja Villeneuve-d’Ascq 4. miejsce 18,97
1995 Mistrzostwa świata Szwecja Göteborg el. – 21. miejsce 18,50
1996 Halowe mistrzostwa Europy Szwecja Sztokholm 7. miejsce 19,50
1996 Superliga pucharu Europy Hiszpania Madryt 4. miejsce 18,54
1996 Igrzyska olimpijskie Stany Zjednoczone Atlanta el. – 15. miejsce 19,12
1997 Halowe mistrzostwa świata Francja Paryż 5. miejsce 20,37
1997 Superliga pucharu Europy Niemcy Monachium 3. miejsce 19,29
1997 Mistrzostwa świata Grecja Ateny el. – 12. miejsce 19,61
1997 Uniwersjada Włochy Sycylia 7. miejsce 19,05
1998 Halowe mistrzostwa Europy Hiszpania Walencja 6. miejsce 20,09
1998 Superliga pucharu Europy Rosja Petersburg 3. miejsce 19,86
1998 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Portugalia Lizbona 1. miejsce 19,47
1998 Mistrzostwa Europy Węgry Budapeszt 7. miejsce 20,02
1999 Halowe mistrzostwa świata Japonia Maebashi 4. miejsce 20,79
2000 Halowe mistrzostwa Europy Belgia Gandawa 2. miejsce 20,38
2000 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Brazylia Rio de Janeiro 1. miejsce 20,55
2000 I liga pucharu Europy Norwegia Bærum 3. miejsce 19,68
2000 Igrzyska olimpijskie Australia Sydney 6. miejsce 20,55
2001 Halowe mistrzostwa świata Portugalia Lizbona 3. miejsce 20,67
2001 Zimowy puchar Europy w rzutach Francja Nicea 1. miejsce 20,27
2001 Superliga pucharu Europy Niemcy Brema 1. miejsce 21,03
2001 Mistrzostwa świata Kanada Edmonton 4. miejsce 20,91
2001 Uniwersjada Pekin 1. miejsce 20,97
2001 Igrzyska Dobrej Woli Australia Brisbane 3. miejsce 20,44
2001 Igrzyska śródziemnomorskie Tunezja Radis 1. miejsce 21,03
2002 Halowe mistrzostwa Europy Austria Wiedeń 1. miejsce 21,26
2002 Zimowy puchar Europy w rzutach Chorwacja Pula 1. miejsce 20,92
2002 I liga pucharu Europy Hiszpania Sewilla 1. miejsce 20,89
2002 Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 5. miejsce 20,45
2002 Puchar świata Hiszpania Madryt 6. miejsce 19,76
2003 Halowy puchar Europy Niemcy Lipsk 2. miejsce 19,60
2003 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham 1. miejsce 21,24
2003 Superliga pucharu Europy Włochy Florencja 1. miejsce 21,08
2003 Mistrzostwa świata Francja Paryż Saint Denis el. – 14. miejsce 19,78
2003 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako 4. miejsce 20,32
2004 Halowe mistrzostwa świata Węgry Budapeszt 5. miejsce 20,79
2004 I liga pucharu Europy Turcja Stambuł 3. miejsce 19,92
2004 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Hiszpania Huelva 1. miejsce 20,59
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny/Olimpia 3. miejsce 20,84
2004 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako 3. miejsce 20,67
2005 Halowe mistrzostwa Europy Hiszpania Madryt 3. miejsce 20,51
2005 Zimowy puchar Europy w rzutach Turcja Mersin 3. miejsce 20,22
2005 Superliga pucharu Europy Włochy Florencja 2. miejsce 20,28
2005 Igrzyska śródziemnomorskie Hiszpania Almería 2. miejsce 19,97
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki el. – 16. miejsce 19,55
2006 Halowy puchar Europy Francja Liévin 3. miejsce 20,09
2006 Halowe mistrzostwa świata Rosja Moskwa 6. miejsce 20,43
2006 Zimowy puchar Europy w rzutach Izrael Tel Awiw 5. miejsce 20,07
2006 Superliga pucharu Europy Hiszpania Malaga 2. miejsce 20,58
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 9. miejsce 19,68
2006 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 8. miejsce 19,79
2007 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Birmingham el. – 14. miejsce 18,73
2007 Zimowy puchar Europy w rzutach Ukraina Jałta 3. miejsce 19,10
2007 I liga pucharu Europy Finlandia Vaasa 3. miejsce 19,43
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka NM
2008 Halowe mistrzostwa świata Hiszpania Walencja el. – 14. miejsce 19,75
2008 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 4. miejsce 20,24
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin el. – 19. miejsce 19,81
2009 Halowe mistrzostwa Europy Włochy Turyn 6. miejsce 19,65
2009 Zimowy puchar Europy w rzutach Hiszpania Teneryfa 2. miejsce 20,00
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Portugalia Leiria 2. miejsce 20,39
2009 Igrzyska śródziemnomorskie Włochy Pescara 1. miejsce 20,30
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin el. – 19. miejsce 19,80
2010 Mistrzostwa Europy Hiszpania Barcelona el. – 24. miejsce 18,08
2011 Halowe mistrzostwa Europy Francja Paryż el. – 19. miejsce 18,92

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. World Junior Championships 1992. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
  2. European Junior Championships 1993. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  3. a b c Ibero American Championships [online], gbrathletics [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  4. European Under 23 Cup [online], gbrathletics [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  5. 2010 European Athletics Championships – Men’s Shot Put [online], sportsresult.com [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  6. 2011 European Indoor Championships – Shot Put Men [online] [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  7. Manolo Martínez anunciará su retirada [online], MARCA.com [dostęp 2011-04-30] (hiszp.).
  8. a b Spain’s former world and European indoor champion Martinez announces his retirement [online], European Athletics [dostęp 2011-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-26] (ang.).
  9. Manuel Martínez [online], imdb.com [dostęp 2011-04-30] (ang.).
  10. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]