Marcia Griffiths
Marcia Griffiths w 2016 r. | |
| Imię i nazwisko |
Marcia Llyneth Griffiths |
|---|---|
| Pseudonim |
Judy Mowatt |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
wokalistka |
| Aktywność |
od 1964 |
| Powiązania | |
| Współpracownicy | |
| Bob Marley, Toots and the Maytals | |
| Zespoły | |
| I-Threes, Bob Marley & The Wailers | |
| Odznaczenia | |
| Strona internetowa | |
Marcia Llyneth Griffiths (ur. 23 listopada 1949 w Kingston[1]) – jamajska piosenkarka. Była członkinią I Threes, trio wokalistek wspierających na scenie i w studiu Boba Marleya i The Wailers[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodzona w Kingston na Jamajce Griffiths rozpoczęła karierę w 1964 roku, występując na scenie z Byronem Lee i jego zespołem the Dragonaires[2]. Jej występy były na tyle imponujące, że różne jamajskie wytwórnie płytowe zaproponowały jej kontrakty nagraniowe. Zdecydowała się nagrywać dla wytwórni Dodd's Studio One, gdzie współpracowała przy serii utworów z wokalistami takimi jak Tony Gregory („You're Mine”), Bob Marley („Oh My Darling”), Jeff Dixon („Words”) i Bob Andy („Always Together”)[2]. W 1968 roku odniosła swój pierwszy sukces jako artystka solowa wydając utwór „Feel Like Jumping”[2].
Od 1970 do 1974 współpracowała z Bobem Andym jako duet (Bob and Marcia)[2]. Nagrywała także dla Lloyda Charmersa[2].
W latach 1974–1981 była członkinią I Threes, trio wokalistek wspierających Boba Marleya & the Wailers[1]. W latach 70. kontynuowała nagrywanie jako artystka solowa, współpracując z takimi producentami jak Sonia Pottinger i Joseph Hoo Kim[2].
W 1983 roku wydała własną wersję piosenki Bunny Wailera „Electric Boogie”[2]. Chociaż wersja z 1983 roku stała się niewielkim hitem, piosenka została zremiksowana w 1989 roku i osiągnęła 51 miejsce na liście Billboard Hot 100 w USA, co czyni ją jej najbardziej udanym singlem[1]. Jest to do chwili obecnej najlepiej sprzedający się singel piosenkarki reggae wszechczasów[3].
Griffiths pojawiła się na albumie True Love zespołu Toots and the Maytals, który zdobył nagrodę Grammy w 2004 roku w kategorii Najlepszy Album Reggae i wystąpiło na nim wielu wybitnych muzyków, w tym Willie Nelson, Eric Clapton, Jeff Beck, Trey Anastasio, Gwen Stefani / No Doubt, Ben Harper, Bonnie Raitt, Manu Chao, The Roots, Ryan Adams, Keith Richards, Toots Hibbert, Paul Douglas, Jackie Jackson, Ken Boothe i The Skatalites[4].
Griffiths pojawiła się w filmie dokumentalnym Reggae Got Soul: The Story of Toots and the Maytals z 2011 roku, który został zaprezentowany w BBC[5][6].
W październiku 2014 roku Griffiths otrzymała jamajski Order Wyróżnienia[7].
W październiku 2023 r. Griffiths została odznaczona Orderem Jamajki[8].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Sweet Bitter Love (1974)
- Naturally (1978)
- Steppin (1979)
- Rock My Soul (1984)
- Marcia (1988)
- Carousel (1990)
- Indomitable (1995)
- Land of Love (1997)
- Collectors Series (1998)
- Truly (1998)
- Certified (1999)
- Reggae Max (2003)
- Shining Time (2005)
- Melody Life (2007)
- Marcia Griffiths & Friends (2012)
- Timeless (2019)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Marcia Griffiths Songs, Albums, Reviews, Bio & More [online], AllMusic [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Marcia Griffiths enjoys 50 of the best [online], jamaica-gleaner.com, 26 stycznia 2014 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ Claudia Gardner, Marcia Griffiths Sets Record Straight About Original Version Of "Electric Boogie" Hit [online], DancehallMag, 26 lutego 2021 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ Linear CD Notes [online], 4 października 2014 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ Toots & The Maytals - Reggae Got Soul - Documentary Trailer. [dostęp 2024-03-09].
- ↑ BBC Four - Toots and the Maytals: Reggae Got Soul [online], BBC [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ Marcia Griffiths Award | United Reggae [online], unitedreggae.com [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ e (ilustr.), Photos: Marcia Griffiths - Order of Jamaica Celebration 10/16/2023 [online], www.reggaeville.com [dostęp 2024-03-09] (ang.).