Marcin Baran
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Nagrody | |
Marcin Baran (ur. 16 listopada 1963[1] w Krakowie[1])[2] – polski poeta[1], eseista[1], dziennikarz radiowy[1], krytyk literacki[1], laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako syn lekarzy: Erazma i Mirosławy z domu Kowalskiej[2]. Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim[3]. W roku 1987 założył pismo „bruLion”[3], a od roku 1990 był jego redaktorem[1]. Debiutował w 1990 roku tomem Pomieszanie. Opublikował wiele tomików wierszy, tom prozy poetyckiej Prozak liryczny, wraz z Marcinem Świetlickim i Marcinem Sendeckim zredagował antologię Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler. W 1997 roku był nominowany do literackiej nagrody Nike za tom Zabiegi miłosne[3]'. W 2013 roku został nagrodzony Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius za tom wierszy Niemal całkowita utrata płynności[3][4]. Jego wiersze były tłumaczone m.in. na język niemiecki, słoweński i czeski.
W latach 2000–2003 był związany z tygodnikiem „Przekrój”, później pracował w krakowskim Instytucie Książki, w TVP Kultura. Był I zastępca redaktora naczelnego i sekretarzem redakcji w Dzienniku Polskim, a także dyrektorem programowym Bruno Schulz Festiwal we Wrocławiu[5]. Był regularnym uczestnikiem wydawanego w latach 2010–2015 pisma mówionego Gadający Pies. Mieszka w Krakowie.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius” za tom wierszy Niemal całkowita utrata płynności (2013)[3]
- Nagroda Literackiej Dyni w kategorii „Najgorsza Książka Roku” za tom wierszy Niemal całkowita utrata płynności (2013)[6]
Dorobek literacki
[edytuj | edytuj kod]Książki poetyckie
[edytuj | edytuj kod]- Pomieszanie Kraków: Oficyna Literacka, 1990
- Sosnowiec jest jak kobieta Kraków-Warszawa: bruLion, 1992
- Zabiegi miłosne Kraków: Baran i Suszczyński, 1996 (nominacja do nagrody Nike)
- Sprzeczne fragmenty Poznań: a5, 1996
- Tanero Kraków: Oficyna Literacka, 1998
- Prozak liryczny Kraków: WL, 1999
- Bóg raczy wiedzieć Kraków: Zebra, 2000
- Destylat Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa 2001 (wiersze wybrane)
- Gnijąca wisienka Kraków: a5, 2003
- Mistyka i zmysły Kraków: Austeria, 2008
- Niemal całkowita utrata płynności Kraków: EMG, 2012
- Zebrane Kraków: EMG, 2013
Antologie
[edytuj | edytuj kod]- Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler Warszawa: Prószyński i S-ka, 1997
- Carnivorous Boy Carnivorous Bird Chicago: Zephyr Press, 2002
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Tomkowski 2002 ↓, s. 14.
- ↑ a b Baran Marcin, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 16, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-24].
- ↑ a b c d e Marcin Baran dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Poezji. [w:] Silesius. Wrocławska Nagroda Literacka [on-line]. [dostęp 2019-06-18].
- ↑ Laureaci. Silesius. [dostęp 2014-07-23].
- ↑ Marcin Baran. DybookFestiwal. [dostęp 2014-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-11)].
- ↑ Agnieszka Gałczyńska: Znamy najgorsze książki poetyckie roku. Literacka Dynia 2013. [w:] naszemiasto.pl Wrocław [on-line]. Polska Press, 2013-12-23. [dostęp 2019-06-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Tomkowski: Słownik pisarzy polskich. Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, 2002. ISBN 83-7311-294-4. (pol.).
- Baran Marcin. W: Barbara Tyszkiewicz: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny. opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan. T. I. Warszawa: 2011, s. 33–35.
- bibliografia