Przejdź do zawartości

Marek Dulinicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marek Dulinicz (ur. 10 maja 1957[1], zm. 6 czerwca 2010) – polski historyk, doktor habilitowany, specjalista w dziedzinie archeologii średniowiecza, zwłaszcza Słowiańszczyzny i terenów Mazowsza, wicedyrektor Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk do spraw naukowych, członek prezydium Wydział I - Nauk Społecznych; Komitet Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN.

Członek Rady Programowej Muzeum Mazowieckiego w Płocku. Pracownik naukowy Wyższej Szkoły Humanistycznej im. A. Gieysztora w Pułtusku, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Archeolog, badacz i znawca kultury Sukow-Dziedzice[2]

Zginął wraz z żoną, Grażyną w wypadku samochodowym. Spoczywa na Starych Powązkach (kw. 146, rząd 4, miejsce 14[3]).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ERROR [online], kameleon.umcs.lublin.pl [dostęp 2017-11-25].
  2. Marek Dulinicz. Kształtowanie się Słowiańszczyzny Północno-Zachodniej: studium archeologiczne, 2001
  3. Cmentarz Stare Powązki: ZENON DULINICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-03-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]