Przejdź do zawartości

Marie Jahoda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marie Jahoda
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1907
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 2001
Sussex, Wielka Brytania

Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Odznaczenia
Krzyż Komandorski II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi

Marie Jahoda (ur. 26 stycznia 1907 w Wiedniu, Austro-Węgry, zm. 28 kwietnia 2001 w Susseksie, Wielka Brytania) – austriacka psycholożka społeczna i polityk. Działaczka Socjaldemokratycznej Partii Austrii i Revolutionäre Sozialisten Österreichs.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się jako trzecie dziecko w mieszczańskiej rodzinie zasymilowanych Żydów. Rodzicami byli kupiec Karl Jahoda i Betty. Maturę zdała w 1926 w szkole żeńskiej w Wiedniu[1]. Zaangażowała się w działania Stowarzyszenia Uczniów Socjalistycznych młodzieżowej organizacji Socjaldemokratycznej Partii Austrii. Poznała tam nauczyciela Paula Lazarsfelda. W wieku 19 lat wyszła za niego za mąż zachowując nazwisko rodowe[2] Rozpoczęła naukę na dwóch fakultetach: studia nauczycielskie na Akademii Pedagogicznej i psychologię na Uniwersytecie Wiedeńskim. Równocześnie pracowała w ośrodku doradczym dla uczniów. W wieku 21 lat wyjechała na rok do Paryża gdzie uczęszczała na wykłady na Sorbonie[2].

W 1930 przyszła na świat jej córka Lotte Franziska. W ramach projektu badawczego na rozwojem dzieci dokładnie opisywała przez pierwszy rok życia wszystkie gesty, uśmiechy i dźwięki córki[2].

W 1932 wraz z mężem i Hansem Zeislem prowadzili badania z dziedziny psychologii społecznej nad bezrobociem w Marienthalu w gminie Gramatneusiedl. Studium położyło podwaliny pod socjografię.

Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1936 po romansie Paula z Hertą Herzog. W latach 1933–1936 prowadziła badania w Wirtschaftspsychologische Forschungsstelle („Ośrodku Badawczym Psychologii Gospodarczej”) na Uniwersytecie Wiedeńskim. Doktoryzowała się w 1931[3].

W tym samym czasie działa w podziemnym ruchu socjalistycznym. W związku z tym została aresztowana w 1936. Po dziewięciu miesiącach w więzieniu została uwolniona dzięki licznym międzynarodowym interwencjom. Musiała opuścić Austrię w ciągu 24 godzin. Odebrano jej również obywatelstwo. Wyjechała do Wielkiej Brytanii, gdzie w czasie II wojny światowej pracowała w „Radio Rotes Wien” i jako współpracownik londyńskiego biura austriackich socjalistów. Po ośmiu latach w Londynie wyjechała w 1945 do Stanów Zjednoczonych, gdzie do 1958 wykładała na uniwersytecie The New School w Nowym Jorku jako profesor psychologii społecznej. Współpracowała z przebywającymi na emigracji członkami Szkoły frankfurckiej w tym z Maksem Horkheimerem[2].

W 1958 powróciła do Wielkiej Brytanii i wyszła za mąż za polityka Partii Pracy i posła Austena Albu. Od 1956 do 1968 uczyła w Brunell College. W 1962 otrzymała tytuł profesora psychologii i socjologii. Od 1965 do emerytury w 1973 wykładała psychologię społeczną na Uniwersytecie Sussex.

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Latem 2016 siedem kobiet naukowców, w tym Marie Jahoda, zostanie upamiętnionych rzeźbami na terenie Uniwersytetu Wiedeńskiego w ramach projektu obchodów 650-lecia uczelni[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Reinhard Müller: Marie Jahoda. Archiv für die Geschichte der Soziologie in Österreich. [dostęp 2016-05-08]. (niem.).
  2. a b c d Studenten von früher: Marie Jahoda. Zeit online. [dostęp 2016-05-08]. (niem.).
  3. Karta katalogowa uniwersytetu Wiedeńskiego. Uniwersytet Wiedeński. [dostęp 2016-05-08]. (niem.).
  4. EhrendoktorInnen. Universität Linz. [dostęp 2016-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-07)]. (niem.).
  5. Sieben Frauendenkmäler für Uni Wien. ORF, 2015-10-28. [dostęp 2016-05-03]. (niem.).