Melanie Oudin

Melanie Oudin

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	23 września 1991 Marietta
Wzrost	168 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	luty 2008
Zakończenie kariery	18 sierpnia 2017
Trener	Brian de Villiers
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	1 WTA, 6 ITF
Najwyżej w rankingu	31 (19 kwietnia 2010)
Australian Open	1R (2009-2011, 2013)
Roland Garros	2R (2012, 2013)
Wimbledon	4R (2009)
US Open	QF (2009)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	125 (23 maja 2011)
Australian Open	1R (2010, 2011)
Roland Garros	1R (2011, 2013)
Wimbledon	1R (2013)
US Open	2R (2013)
Strona internetowa

Melanie Oudin (ur. 23 września 1991 w Marietcie) – amerykańska tenisistka pochodzenia francuskiego, mistrzyni US Open 2011 w grze mieszanej, ćwierćfinalistka US Open 2009 w grze pojedynczej, reprezentantka Stanów Zjednoczonych w Pucharze Federacji. Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.

Kariera tenisowa

Melanie Oudin rozpoczęła treningi tenisowe w wieku siedmiu lat, kiedy to babcia podarowała jej i jej siostrze bliźniaczce Katherine rakiety tenisowe. W rozgrywkach juniorskich osiągnęła półfinał US Open 2008, który przegrała z Gabrielą Paz oraz ćwierćfinał French Open 2008, gdzie uległa Elenie Bogdan. Według notowań z 7 kwietnia 2008 zajmowała drugie miejsce w oficjalnej klasyfikacji juniorskiej Międzynarodowej Federacji Tenisowej.

W tym samym roku otrzymała status profesjonalnej tenisistki. W marcu odnotowała swój pierwszy występ w turnieju WTA, otrzymując dziką kartę od organizatorów zmagań w Indian Wells. W swoim pierwszym oficjalnym pojedynku pokonała Maret Ani 7:5, 6:2, a potem przegrała z Francescą Schiavone. W sierpniu po raz pierwszy wystąpiła w imprezie wielkoszlemowej – w US Open, odpadając w pierwszej rundzie. Swój debiutancki ćwierćfinał w gronie seniorek zdobyła w październiku w Quebec, eliminując tam między innymi Sybille Bammer.

W czerwcu 2009 jako kwalifikantka awansowała do czwartej rundy wielkoszlemowego Wimbledonu, przegrywając 4:6, 5:7 z Agnieszką Radwańską. We wcześniejszych meczach pokonała Bammer, Jarosławę Szwiedową i Jelenę Janković. Rezultat ten, będący najlepszym w jej dotychczasowej karierze, zapewnił Oudin miejsce w gronie stu najlepszych tenisistek globu według rankingów WTA. W sierpniu Amerykanka ponownie zadziwiła światową publiczność, znajdując się w ćwierćfinale US Open. Wygrała kolejno z czterema Rosjankami: Anastasiją Pawluczenkową, Jeleną Diemientjewą, Mariją Szarapową i Nadieżdą Pietrową, zatrzymując się dopiero na późniejszej wicemistrzyni, Caroline Wozniacki. W efekcie awansowała na 44. miejsce listy WTA. W listopadzie wystąpiła w finale Pucharze Federacji, w którym Amerykanki podejmowały Włoszki, ale przegrała spotkania ze Schiavone i Flavią Pennettą. W tym sezonie otrzymała Nagrodę WTA dla Debiutantki Roku.

W lutym 2010 osiągnęła półfinał halowych zawodów w Paryżu, a tydzień później również ćwierćfinał w Memphis. W gronie ośmiu najlepszych uczestniczek turnieju znalazła się także w Ponte Vedra Beach i Charleston; ten drugi rezultat zapewnił jej kolejną najwyższą lokatę w światowych notowaniach – miejsce 31. Po tym wyczynie spotkała Oudin jednak seria porażek, przerwana dopiero wrześniowym ćwierćfinałem w Quebec. Jesienią ponownie wystąpiła w finale Pucharu Federacji, po raz drugi przeciwko Włoszkom, tam Melanie ograła Schiavone i było to jedyne zwycięstwo jej ekipy w tej konfrontacji. Zimą osiągnęła również swój pierwszy profesjonalny półfinał w grze podwójnej, stało się to w Memphis, a jej partnerką była Shenay Perry.

9 września 2011 w parze z rodakiem Jackiem Sock wygrała turniej gry mieszanej US Open, zdobywając swoje pierwsze mistrzostwo wielkoszlemowe w karierze. W starciu finałowym Amerykanie pokonali Giselę Dulko i Eduardo Schwanka z Argentyny 7:6(4), 4:6, 10-8. Tym samym po raz trzeci z rzędu konkurencję mikstów w Nowym Jorku zwyciężył duet gospodarzy (w 2009 triumfowali Carly Gullickson i Travis Parrott, a w 2010 Liezel Huber i Bob Bryan).

W czerwcu 2012 roku zwyciężyła w pierwszym turnieju singlowym rangi WTA International. W Birmingham pokonała Jelenę Janković 6:4, 6:2. W Québecu osiągnęła ćwierćfinał gry pojedynczej.

18 sierpnia 2017 poinformowała o zakończeniu kariery sportowej.

Życie prywatne

Rodzina Melanie Oudin ma pochodzenie francuskie. Jej rodzice to John i Leslie Oudin. Tenisistka ma siostrę bliźniaczkę, Katherine i młodszą siostrę Christinę. Podstawową edukację odebrała w domu w przeciwieństwie do siostry bliźniaczki, która uczęszczała do publicznej szkoły. Katherine Oudin również jest tenisistką, która występowała w gronie juniorów, jednak ma mniejsze osiągnięcia niż Melanie. Tenisowym wzorem Amerykanki jest Justine Henin za to, że udowodniła, iż nie trzeba być wysokim, by wygrywać (Oudin ma 168 cm wzrostu).

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 1 (1-0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	18 czerwca 2012	Birmingham	Trawiasta	Jelena Janković	6:4, 6:2

Gra mieszana 1 (1-0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	9 września 2011	US Open	Twarda	Jack Sock	Gisela Dulko Eduardo Schwank	7:6(4), 4:6, 10–8

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75 000 $

turnieje z pulą nagród 50 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	Kat.	Finalistka	Wynik
1.	27/07/2008	Lexington	ITF	Carly Gullickson	6:4, 6:2
2.	10/05/2009	Indian Harbour Beach	ITF	Laura Siegemund	7:5, 5:7, 6:2
3.	17/05/2009	Raleigh	ITF	Lindsay Lee-Waters	6:1, 2:6, 6:4
4.	29/04/2012	Charlottesville	ITF	Irina Falconi	7:6(0), 3:6, 6:1
5.	04/11/2012	New Braunfels	ITF	Mariana Duque Mariño	6:1, 6:1
6.	29/09/2013	Las Vegas	ITF	Coco Vandeweghe	5:7, 6:3, 6:3

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-30]  (ang.).