Przejdź do zawartości

Milorad Pavić (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milorad Pavić
Милорад Павић
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1921
Valjevo

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 2005
Valjevo

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Valjevo SK
Crvena zvezda Belgrad
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1957–1964 Crvena zvezda Belgrad
1964–1967 Standard Liège
1968–1969 Club Brugge
1969–1971 RFC Liège
1972–1974 Athletic Bilbao
1974–1975 SL Benfica
1975–1977 CD Málaga
1977–1978 FC Rouen
1978 FK Vojvodina Nowy Sad
1978–1979 Sporting CP
1980–1983 Celta Vigo
1983–1984 RCD Espanyol
1985–1987 Standard Liège
1987–1988 Standard Liège
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Milorad Pavić (ur. 11 listopada 1921 w Valjevie, zm. 16 sierpnia 2005 tamże) – serbski piłkarz, a także trener.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

W trakcie kariery Pavić reprezentował barwy zespołów Valjevo SK oraz Crvena zvezda Belgrad.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Pavić karierę rozpoczął w 1957 roku w zespole Crvena zvezda Belgrad. Przez siedem lat zdobył z nim trzy mistrzostwa Jugosławii (1959, 1960, 1964) oraz trzy Puchary Jugosławii (1958, 1959, 1964). W 1964 został szkoleniowcem belgijskiego Standardu Liège. W 1966, a także w 1967 wygrał z nim Puchar Belgii.

Następnie Pavić prowadził Club Brugge oraz RFC Liège, a w 1972 przeszedł do hiszpańskiego Athleticu Bilbao, z którym w 1973 wywalczył Puchar Króla. W 1974 odszedł do portugalskiej Benfiki i z nią kolei zdobył mistrzostwo Portugalii w 1975. W tym samym roku wrócił do Hiszpanii, gdzie został trenerem klubu CD Málaga z Segunda División. W 1976 awansował z nim do Primera División. W Máladze Pavić pracował do 1977.

Potem trenował francuski FC Rouen, jugosłowiańską Vojvodinę oraz portugalski Sporting CP. W latach 1980–1983 prowadził hiszpańską Celtę Vigo. W 1981 awansował z nią z Segunda División B do Segunda División, a w 1982 do Primera División. Potem Pavić był jeszcze szkoleniowcem Espanyolu oraz dwukrotnie Standardu Liège, który był jego ostatnim klubem w karierze.

Źródła

[edytuj | edytuj kod]