NHL (1995/1996)
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Liczba zespołów |
26 | ||
Runda zasadnicza | |||
Termin | |||
Liczba kolejek |
82 | ||
Zwycięzca |
Konferencja Zachodnia: Colorado Avalanche | ||
Najskuteczniejszy zawodnik | |||
Runda finałowa | |||
Liczba meczów |
86 | ||
Bramki |
504 | ||
Zwycięzca | |||
2. miejsce | |||
MVP | |||
Najskuteczniejszy zawodnik |
Sezon NHL 1995/1996 jest 79. sezonem gry National Hockey League, a 80. jej działalności. Pierwszy mecz sezonu odbył się 6 października 1995 roku, kiedy zmierzyły się Detroit Red Wings i Colorado Avalanche. 20 stycznia 1996 roku w Bostonie w hali FleetCenter rozegrany został NHL All-Star Game. Sezon zasadniczy zakończył się 14 kwietnia 1996 roku. Dwa dni później rozegrany został pierwszy mecz playoff. Sezon zakończył się 10 czerwca 1996 roku, kiedy w finałowym spotkaniu drużyna Colorado Avalanche pokonała Florida Panthers.
Po zakończeniu poprzedniego sezonu klub Quebec Nordiques zmienił siedzibę na Denver i postanowiono, że od tego sezonu będzie występował pod nazwą Colorado Avalanche. Swoje mecze rozgrywali w hali poprzedniej drużyny NHL mającą bazę w stanie Kolorado – Colorado Rockies, czyli McNichols Sports Arena. Jednocześnie był to ostatni sezon zespołu Winnipeg Jets, który od sezonu 1996/1997 swoją siedzibę ma w stanie Arizona zmieniając swoją nazwę na Phoenix Coyotes
Wydarzenia przedsezonowe
[edytuj | edytuj kod]NHL Entry Draft 1995
[edytuj | edytuj kod]8 czerwca 1995 roku w znajdującej się w mieście Edmonton, hali Edmonton Coliseum (obecnie Rexall Place) odbył się trzydziesty trzeci w historii draft, którym to drużyny występujące w lidze NHL mogły wybrać młodych, perspektywicznych zawodników. Z numerem pierwszym wybranym został Amerykanin Bryan Berard, pochodzący z klubu Detroit Junior Red Wings, obrońca ten został wybrany przez drużynę Ottawa Senators. Łącznie zostało wybranych 234 graczy z 11 państw: 139 z Kanady, 25 z Rosji, 21 z Czech, 16 ze Stanów Zjednoczonych, 13 z Finlandii, 8 ze Szwecji, 7 ze Słowacji, 2 z Ukrainy i po jednym reprezentancie Niemiec Austrii oraz Kazachstanu.
W pierwszej trójce draftu znaleźli się również: kanadyjski obrońca Wade Redden, który przeszedł do New York Islanders. Trzecim zawodnikiem draftu był fiński obrońca Aki Berg, który przeszedł do Los Angeles Kings.
Sezon zasadniczy
[edytuj | edytuj kod]Drużyna Detroit Red Wings zwyciężyła w sezonie zasadniczym, kończąc go z drugim najwyższym wynikiem zdobytych punktów w historii NHL (131 punktów) i najlepszym od czasu powstania trofeum za to osiągnięcie Presidents’ Trophy. Ustanowili przy tym rekord zwycięstw (62 mecze). Jaromír Jágr ustanowił rekord zdobytych asyst oraz punktów przez skrzydłowego w jednym sezonie. Najskuteczniejszym zawodnikiem został Mario Lemieux dla którego był to ostatni sezon ze zdobytą większą liczbą punktów niż 150. Zdobył ich łącznie 161 (69 bramek, 92 asysty) w 70 meczach. Do sezonu 2007/2008 żaden zawodnik nie zdobył 60 bramek. Zwycięzca poprzedniej edycji Pucharu Stanleya – New Jersey Devils został pierwszą drużyną NHL od sezonu 1969/1970, który nie awansował do fazy play-off w następnym sezonie.
Tabela
[edytuj | edytuj kod]
|
|
- Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, P – porażki, R – remisy, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty, ATL – Dywizja Atlantycka, CEN – Dywizja Centralna, NE – Dywizja Północno-wschodnia, PAC – Dywizja Pacyfiku = lider dywizji, = awans do playoff
Lista najlepszych strzelców
[edytuj | edytuj kod]Zawodnik | Drużyna | Mecze | Gole | Asysty | Pkt |
---|---|---|---|---|---|
Mario Lemieux | Pittsburgh Penguins | 70 | 69 | 92 | 161 |
Jaromír Jágr | Pittsburgh Penguins | 82 | 62 | 87 | 149 |
Joe Sakic | Colorado Avalanche | 82 | 51 | 69 | 120 |
Ron Francis | Pittsburgh Penguins | 77 | 27 | 92 | 119 |
Peter Forsberg | Colorado Avalanche | 82 | 30 | 86 | 116 |
Eric Lindros | Philadelphia Flyers | 73 | 47 | 68 | 115 |
Paul Kariya | Mighty Ducks of Anaheim | 82 | 50 | 58 | 108 |
Teemu Selänne | Winnipeg/Anaheim | 79 | 40 | 68 | 108 |
Siergiej Fiodorow | Detroit Red Wings | 78 | 39 | 68 | 107 |
Aleksandr Mogilny | Vancouver Canucks | 79 | 55 | 52 | 107 |
Playoff
[edytuj | edytuj kod]Rozstawienie
[edytuj | edytuj kod]Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie playoff. Drużyna Detroit Red Wings zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 131 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniają mistrzowie dywizji: Colorado Avalanche, Philadelphia Flyers oraz Pittsburgh Penguins.
Konferencja Wschodnia
[edytuj | edytuj kod]- Philadelphia Flyers – mistrz dywizji atlantyckiej i konferencji wschodniej w sezonie zasadniczym oraz 103 punkty
- Pittsburgh Penguins – mistrz dywizji północno-wschodniej, 102 punkty
- New York Rangers – 96 punktów (41 zwycięstw)
- Florida Panthers – 92 punktów (41 zwycięstw)
- Boston Bruins – 91 punkty (40 zwycięstwa)
- Montreal Canadiens – 90 punkty (40 zwycięstw)
- Washington Capitals – 89 punktów (39 zwycięstw)
- Tampa Bay Lightning – 88 punktów (38 zwycięstw)
Konferencja Zachodnia
[edytuj | edytuj kod]- Detroit Red Wings – mistrz dywizji centralnej oraz mistrz sezonu zasadniczego konferencji zachodniej, zdobywca Presidents’ Trophy oraz 131 punktów
- Colorado Avalanche – mistrz dywizji Pacyfiku, 104 punkty
- Chicago Blackhawks – 94 punkty (40 zwycięstw)
- Toronto Maple Leafs – 80 punktów (34 zwycięstwa)
- St. Louis Blues – 80 punktów (32 zwycięstwa)
- Calgary Flames – 79 punktów (34 zwycięstwa)
- Vancouver Canucks – 79 punktów (32 zwycięstwa)
- Winnipeg Jets – 78 punktów (36 zwycięstw)
Drzewko playoff
[edytuj | edytuj kod]Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy (w tym wypadku Washington Capitals) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.
Ćwierćfinały Konferencji | Półfinały Konferencji | Finały Konferencji | Finał Pucharu Stanleya | |||||||||||||||
1 | Philadelphia Flyers | 4 | ||||||||||||||||
8 | Tampa Bay Lightning | 2 | ||||||||||||||||
1 | Philadelphia Flyers | 2 | ||||||||||||||||
4 | Florida Panthers | 4 | ||||||||||||||||
2 | Pittsburgh Penguins | 4 | ||||||||||||||||
7 | Washington Capitals | 2 | ||||||||||||||||
2 | Pittsburgh Penguins | 3 | ||||||||||||||||
Konferencja Wschodnia | ||||||||||||||||||
4 | Florida Panthers | 4 | ||||||||||||||||
3 | New York Rangers | 4 | ||||||||||||||||
6 | Montreal Canadiens | 2 | ||||||||||||||||
2 | Pittsburgh Penguins | 4 | ||||||||||||||||
3 | New York Rangers | 1 | ||||||||||||||||
4 | Florida Panthers | 4 | ||||||||||||||||
5 | Boston Bruins | 2 | ||||||||||||||||
W | Florida Panthers | 0 | ||||||||||||||||
Z | Colorado Avalanche | 4 | ||||||||||||||||
1 | Detroit Red Wings | 4 | ||||||||||||||||
8 | Winnipeg Jets | 2 | ||||||||||||||||
1 | Detroit Red Wings | 4 | ||||||||||||||||
5 | St. Louis Blues | 3 | ||||||||||||||||
2 | Colorado Avananche | 4 | ||||||||||||||||
7 | Vancouver Canucks | 2 | ||||||||||||||||
1 | Detroit Red Wings | 2 | ||||||||||||||||
Konferencja Zachodnia | ||||||||||||||||||
2 | Colorado Avalanche | 4 | ||||||||||||||||
3 | Chicago Blackhawks | 4 | ||||||||||||||||
6 | Calgary Flames | 0 | ||||||||||||||||
2 | Colorado Avalanche | 4 | ||||||||||||||||
3 | Chicago Blackhawks | 2 | ||||||||||||||||
4 | Toronto Maple Leafs | 2 | ||||||||||||||||
5 | St. Louis Blues | 4 | ||||||||||||||||