Nibylis siwy

Nibylis siwy
	Lycalopex vetulus
	(Lund, 1842)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Podrząd	psokształtne
Rodzina	psowate
Rodzaj	nibylis
Gatunek	nibylis siwy
Synonimy
	Pseudalopex vetulus (Lund, 1842);
	Pseudalopex vetulus (Lund, 1842);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nibylis siwy^[3], lis siwy, lis brazylijski (Lycalopex vetulus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Gatunek niewielkiego psa o krótkim pysku i niewielkich zębach, występujący na terenie sawanny brazylijskiej. Okrywa włosowa szara z odcieniem żółci. Biologia mało znana. Pędzi nocny tryb życia. Poluje głównie na owady takie jak termity, koniki polne czy żuki, ale także na gryzonie i jaszczurki.

Etymologia

Nazwa rodzajowa: gr. λυκος lukos „wilk”; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos „lis”^[4]. Epitet gatunkowy: vetulus „staruszek”, zdrobnienie od vetus, veteris „stary, starożytny”^[5].

Występowanie i środowisko

Lis siwy zamieszkuje wyżynne, trawiasto-drzewiaste obszary południowo-środkowej Brazylii^[6]. Występuje na terenie stanów: Mato Grosso i Minas Gerais. Preferuje wyżynne sawanny typu Llanos i Campos na obszarze Cerrado (ekosystem trawiasty na terenie Brazylii, Boliwii i Paragwaju).

Wygląd

Lis siwy to nieduży psowaty o małych kłach i łamaczach i szerokich zębach trzonowych. Długość ciała dochodzi do 60 cm, ogona 30 cm, masa ciała 2–4 kg. Lis siwy charakteryzuje się krótkim, szpiczastym i czerwonym pyskiem oraz srebrzystą, szaro-białawą sierścią, z żółtymi nogami i czerwonymi nasadami uszu. Wzdłuż grzbietu biegnie ciemniejsza sierść zakończona czarnym ogonem. Górne części ciała szarawe, brzuch kremowy. Obwódka pyska i wewnętrzne części nóg jaśniejsze. Ciało wydłużone z puszystym ogonem. Słabe uzębienie lisa siwego jest przystosowane do spożywania pokarmu złożonego głównie z owadów.

Zagrożenie i ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka) pod nazwą Pseudalopex vetulus^[2].

Przypisy

↑ Lycalopex vetulus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b F.G.F.G. Lemos F.G.F.G. i inni, Lycalopex vetulus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-01-17] (ang.).
↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 149. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 388, 1904. (ang.).
↑ vetula, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Lycalopex vetulus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 22 października 2009]

[itis-1] Lycalopex vetulus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] F.G.F.G. Lemos F.G.F.G. i inni, Lycalopex vetulus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-01-17] (ang.).

[Cichocki&inni-3] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 149. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Palmer-4] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 388, 1904. (ang.).

[Jobling-5] vetula, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).

[6] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Lycalopex vetulus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 22 października 2009]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]