Nic nie boli, tak jak życie
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Budka Suflera | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
luty-kwiecień 1997[3] | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
55:21 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
| Single z albumu Nic nie boli, tak jak życie | ||||
| ||||
Nic nie boli, tak jak życie – jedenasty studyjny album zespołu Budka Suflera, wydany w 1997, będący do tej pory największym komercyjnym sukcesem zespołu.
Album sprzedał się w nakładzie ponad miliona egzemplarzy[5].
Kompozycje są autorstwa Romualda Lipki i Krzysztofa Cugowskiego. Po jednym utworze napisali też Marek Raduli i Mieczysław Jurecki. Autorami tekstów są Tomasz Zeliszewski i Andrzej Mogielnicki.
Historia powstania
[edytuj | edytuj kod]Komercyjna porażka albumu Noc sprawiła, że zespołowi groził rozpad. Jerzy Janiszewski w tej sytuacji zaproponował nagranie albumu z coverami utworów wybitnych polskich artystów. Realizacji doczekał się jednak tylko „Sur le pont d’Avignon” z tekstem Baczyńskiego, wcześniej wykonywany przez Ewę Demarczyk. Pozostałe planowane wtedy utwory trafiły na solowy album Cugowskiego, Integralnie, natomiast Budka Suflera postanowiła nagrać album z nowym materiałem[6].
Pierwszym nagranym utworem był „Jeden raz”, konwencjonalna ballada rockowa z tekstem Zeliszewskiego. Ponieważ zespół nie miał jeszcze gotowych innych kompozycji, a stacje radiowe dość chętnie emitowały „Jeden raz”, wybrano go na utwór promujący nowy album. Powstał teledysk, zrealizowany przez Leszka Mądzika i nakręcony w Egipcie. Na okładce pierwszego wydania albumu znalazł się motyw piramidy i adnotacja, że wydawnictwo zawiera przebój „Jeden raz”[7].
Znacznie większym powodzeniem cieszyło się „Takie tango”, będące melodyjną, pop-rockową kompozycją. Powstała w sposób typowy dla Lipki – w krótkim czasie, przy pomocy domowego pianina. Pomimo utrzymania w metrum 4/4, utwór nie ma nic wspólnego z tangiem. Autorem słów jest Andrzej Mogielnicki, który podjął się współpracy z zespołem po raz trzeci, po nieporozumieniach związanych z Nocą[8].
Pozostałe utwory mają charakter bądź rockowy („Radio taxi”, „Głodny”, „Bez aplauzu”), bądź popowy („Strefa półcienia”, „Szukamy się”). Album zamyka natomiast „Nowa wieża Babel” – pieśń symfoniczna, do której tekst napisał Mogielnicki[9].
Album pierwotnie miał nosić tytuł zaczerpnięty z „Takiego tanga”, jednak Lipko odrzucił ten pomysł, wybierając zamiast tego inny utwór[10]. Planowano również, że oprócz Mogielnickiego teksty utworów napisze Bogdan Olewicz, jednak później odrzucono je, ponieważ – jak wyjaśnił Lipko – wydawały się zbyt poważne i nie pasowały do albumu[11].
Recepcja
[edytuj | edytuj kod]„Takie tango” jako jeden z trzech utworów Budki Suflera osiągnęło 1. miejsce na liście przebojów Programu Trzeciego. W sumie singel utrzymał się na liście przez 31 tygodni i zdobył 447 punktów, co stanowi największy sukces zespołu związany z tą listą. Pozostałe utwory z albumu odnotowane na LP3 to „Strefa półcienia” (10. miejsce, 11 tygodni), „Jeden raz” (22. miejsce, 9 tygodni) i „Nowa wieża Babel” (10. miejsce, 14 tygodni)[12].
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]Źródło[2]
| Nr | Tytuł utworu | Muzyka | Tekst | Długość |
|---|---|---|---|---|
| 1. | „Takie tango” | Romuald Lipko | Andrzej Mogielnicki | 4:38 |
| 2. | „Radio taxi” | R. Lipko i Krzysztof Cugowski | A. Mogielnicki | 4:56 |
| 3. | „Jeden raz” | R. Lipko | Tomasz Zeliszewski | 4:15 |
| 4. | „Gdzie jest ta krew” | R. Lipko i K.Cugowski | T. Zeliszewski | 4:55 |
| 5. | „Strefa półcienia” | R. Lipko | A. Mogielnicki | 4:58 |
| 6. | „Głodny” | R. Lipko i K. Cugowski | A. Mogielnicki | 5:17 |
| 7. | „Nic nie boli, tak jak życie” | R. Lipko i K. Cugowski | A. Mogielnicki | 5:09 |
| 8. | „Szukamy się” | R. Lipko i K. Cugowski | T. Zeliszewski | 4:13 |
| 9. | „Przegrywać czasem to normalna rzecz” | R. Lipko | A. Mogielnicki | 5:22 |
| 10. | „Bez aplauzu” | Marek Raduli | T. Zeliszewski | 4:03 |
| 11. | „Po tej stronie nadziei” | Mieczysław Jurecki | T. Zeliszewski | 3:12 |
| 12. | „Nowa Wieża Babel” | R. Lipko | A. Mogielnicki | 4:23 |
| 55:21 | ||||
Twórcy
[edytuj | edytuj kod]Źródło[2]
Skład podstawowy
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Cugowski – śpiew
- Mieczysław Jurecki – gitara basowa
- Romuald Lipko – instrumenty klawiszowe
- Marek Raduli – gitara
- Tomasz Zeliszewski – perkusja
Skład dodatkowy
[edytuj | edytuj kod]- Ewa Brachun – chórek
- Aleksandra Chludek – chórek
- Zbigniew Fil – instrumenty smyczkowe
- Piotr Pieniak – instrumenty smyczkowe
- Katarzyna Pysiak – chórek
- Elżbieta Stopa – instrumenty smyczkowe
- Krzysztof Stopa – instrumenty smyczkowe
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sawic 2017 ↓, s. 587.
- ↑ a b c d Nic nie boli, tak jak życie. Archiwum Polskiego Rocka. [dostęp 2020-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-10)]. (pol.).
- ↑ Informacja na tylnej okładce albumu [online], discogs.com [dostęp 2022-02-08].
- ↑ a b Sawic 2017 ↓, s. 581.
- ↑ Biografia Budki Suflera (liczba sprzedanych kopii) [online], Onet.pl [dostęp 2015-08-30] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-04] (pol.).
- ↑ Sawic 2017 ↓, s. 549–550.
- ↑ Sawic 2017 ↓, s. 553–554.
- ↑ Sawic 2017 ↓, s. 577–585.
- ↑ Sawic 2017 ↓, s. 581, 613.
- ↑ Sawic 2017 ↓, s. 589.
- ↑ Sawic 2017 ↓, s. 476.
- ↑ Archiwum LP3, dorobek wykonawcy Budka Suflera, Lista Przebojów Programu Trzeciego [online], www.lp3.pl [dostęp 2021-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-28].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jarosław Sawic: Memu miastu na do widzenia. Warszawa: Prószyński Media, 2017. ISBN 978-83-8123-043-8.