Sebastian Coe
Data i miejsce urodzenia |
29 września 1956 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
175 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sebastian Newbold Coe (ur. 29 września 1956 w Chiswick w Londynie[1]) – angielski lekkoatleta, biegacz średniodystansowy. Dwukrotny mistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw Europy. Były rekordzista świata na dystansach: 800 metrów, 1000 metrów, 1500 metrów, mili.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Jego pierwszym sukcesem międzynarodowym był złoty medal w biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián, gdzie wyprzedził Erwina Gohlke z Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Rolfa Gysina ze Szwajcarii[2]. W 1978 zajął 3. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach Europy w Pradze (wyprzedzili go Olaf Beyer z NRD i jego kolega z reprezentacji Wielkiej Brytanii Steve Ovett)[3]. W 1979 Coe ustanowił rekordy świata w biegach na 800 metrów (1:42,33 5 lipca w Oslo), 1500 m (3:32,03 15 sierpnia w Zurychu) i 1 milę (3:48,95 17 lipca w Oslo)[4]. Zwyciężył w biegu na 800 metrów w finale pucharu Europy w Turynie[5].
1 lipca 1980 Coe ustanowił rekord świata na 1000 metrów (2:13,40) i przez 1 godzinę był rekordzistą świata na wszystkich czterech klasycznych dystansach średnich (tego samego dnia Ovett odebrał mu rekord na 1 milę)[6]. Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie Coe był głównym faworytem w biegu na 800 metrów, a Ovett na 1500 metrów; tymczasem zdobyli mistrzostwa w odwrotnej kolejności. Ovett był pierwszy, a Coe drugi w biegu na 800 metrów, zaś Coe wygrał bieg na 1500 metrów (Ovett był trzeci)[1].
Coe ustanowił kolejne rekordy świata w 1981. Jako pierwszy w historii przebiegł dystans 800 metrów poniżej 1:42,00. 10 czerwca we Florencji osiągnął wynik 1:41,73[7], do dziś (lipiec 2024) pięciu zawodników uzyskało lepsze wyniki na tym dystansie[8]. 11 lipca w Oslo przebiegł 1000 metrów w 2:12,18[9] (według stanu na maj 2021 2. wynik w historii[10]). Dwukrotnie poprawiał rekord na 1 milę do czasu 3:47,33 uzyskanego 28 sierpnia w Brukseli (za każdym razem odbierał rekord Ovettowi)[11]. Ponownie zwyciężył w biegu na 800 metrów w finale pucharu Europy w 1981 r w Zagrzebiu[5], a także w zawodach pucharu świata w Rzymie[12]. Zdobył srebrny medal w biegu na 800 metrów na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach (pokonał go Hans-Peter Ferner z RFN)[13]. 30 sierpnia tego roku ustanowił wraz z kolegami rekord świata w sztafecie 4 × 800 metrów wynikiem 7:03,89 (byli to Peter Elliott, Garry Cook i Steve Cram). W 1983 poprawił halowe rekordy świata na 800 m i na 1000 m, lecz potem zmagał się z chorobami (z toksoplazmozą)[14].
Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles Coe ponownie zwyciężył w biegu na 1500 metrów i był drugi w biegu na 800 metrów (za Brazylijczykiem Joaquimem Cruzem)[1]. Zdobył złoty medal na 800 metrów na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie, a na 1500 metrów był drugi (za Cramem)[15]. Awansował do finału biegu na 800 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu, lecz w niem nie wystąpił[16]. Nie znalazł się w reprezentacji na igrzyska olimpijskie w 1988. Zakończył karierę biegacza w 1990, po zajęciu 6. miejsca w biegu na 800 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w Auckland[16].
Działalność po zakończeniu uprawiania sportu
[edytuj | edytuj kod]W latach 1992–1996 zasiadał w Izbie Gmin z ramienia Partii Konserwatywnej. Otrzymał Order Imperium Brytyjskiego w 1982, a od 2006 jest rycerzem komandorem tego orderu. Od 2000 jest baronem Coe.
W roku 2005 Coe został przewodniczącym komitetu organizacyjnego XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie.
W 2012 został członkiem IAAF Hall of Fame[17].
19 sierpnia 2015 został wybrany na przewodniczącego IAAF. Objął to stanowisko 31 sierpnia, po zakończeniu mistrzostw świata w Pekinie[18].
Rekordy życiowe (stadion)
[edytuj | edytuj kod]Dystans | Czas | Rok |
---|---|---|
400 metrów | 46,87 s | 1979 |
800 metrów | 1:41,73 min | 1981 |
1000 metrów | 2:12,18 min | 1981 |
1500 metrów | 3:29,77 min | 1986 |
mila | 3:47:33 min | 1981 |
2000 metrów | 4:58,84 min | 1982 |
3000 metrów | 7:54,4 min | 1980 |
5000 metrów | 14:06,0 min | 1980 |
Aktualne rekordy
[edytuj | edytuj kod]- Sebastian Coe jest aktualnym rekordzistą Europy w biegu na dystansie 1000 metrów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Seb Coe [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 447–448 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 554 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 58 ,65, 71 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ a b European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 62, 71 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 58 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ All time Top lists Senior Outdoor 800 Metres men [online], World Athletics, 16 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-16] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 62 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ All time Top lists Senior Outdoor 1000 Metres men [online], World Athletics, 3 maja 2021 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 71 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ IAAF World Cup in Athletics [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 562 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 148 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 570 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b Sebastian Newbold Coe [online], thecgf.com [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Vice-Presidents and athletics legends Bubka and Coe to be inducted into IAAF Hall of Fame [online], iaaf.org, 25 czerwca 2012 [dostęp 2015-08-19] (ang.).
- ↑ Sebastian Coe elected IAAF president [online], iaaf.org, 19 sierpnia 2015 [dostęp 2015-08-19] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sebastian Coe w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
- Brytyjscy średniodystansowcy
- Brytyjscy medaliści olimpijscy
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1980
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1984
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984
- Rekordziści świata w lekkoatletyce
- Prezydenci IAAF
- Brytyjscy parlamentarzyści 1992–1997
- Politycy Partii Konserwatywnej (Wielka Brytania)
- Odznaczeni Orderem Imperium Brytyjskiego
- Odznaczeni Orderem Towarzyszy Honoru
- Ludzie urodzeni w Londynie
- Urodzeni w 1956