Spalona Przełęcz
Od lewej: Pachoł, Spalona Przełęcz, Spalona. W dole Dolina Smutna | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2055 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
Spalona Przełęcz (słow. Spálené sedlo) – położona na wysokości 2055 m n.p.m. płytka przełęcz w grani głównej słowackich Tatrach Zachodnich pomiędzy Pachołem (2167 m) a Spaloną Kopą (2083 m). Grań pomiędzy tymi szczytami ma kierunek północno-wschodni. Zbocza wschodnie spod przełęczy opadają do górnej części Doliny Spalonej (odgałęzienie Doliny Rohackiej), zaś bardzo strome zbocza zachodnie do dzikiego, wypełnionego skalnym rumowiskiem i zacienionego lodowcowego kotła Głęboki Worek, będącego najwyższym piętrem Doliny Jałowieckiej.
Rejon przełęczy jest skalisty. W ostrym odcinku grani od strony Pachoła znajduje się uskok, który ścieżka turystyczna omija depresją po zachodniej stronie.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]– czerwony, biegnący główną granią z Banikowskiej Przełęczy przez Pachoła, Spaloną Przełęcz i Spaloną Kopę, dalej w kierunku Salatyńskiego Wierchu i Brestowej. Czas przejścia z Banikowskiej Przełęczy na Pośrednią Salatyńską Przełęcz: 2:15 h, z powrotem tyle samo[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.