Przejdź do zawartości

Stan rycerski (I Rzeczpospolita)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stan rycerski (I Rzeczpospolita) (łac Ordo Equestris) – szlachta w I Rzeczypospolitej, nie pełniąca urzędów senatorskich. W jego obrębie wyróżnia podział na dygnitarzy i urzędników.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jolanta Choińska-Mika, Sejmiki mazowieckie w dobie Wazów, Warszawa 1998, s. 56.
  • Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, passim.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stan_rycerski_(I_Rzeczpospolita)&oldid=72948712”