Szwajcarzy

Szwajcarzy

1 rząd: Mikołaj z Flüe • Paracelsus • Francesco Borromini • Leonhard Euler 2 rząd: Jean-Jacques Rousseau • Alfred Escher • Henri Dunant • Carl Gustav Jung 3 rząd: Le Corbusier • Alberto Giacometti • Ursula Andress • Roger Federer
Populacja	8–9 mln
Miejsce zamieszkania	Szwajcaria: ok. 6,4 mln Francja ok. 200 tys. Niemcy ok. 89 tys. Stany Zjednoczone ok. 81 tys. Włochy ok. 47 tys. Kanada ok. 40 tys.
Język	niemiecki, francuski, włoski, romansz
Religia	katolicyzm, protestantyzm
Pokrewne	Niemcy, Austriacy, Francuzi i Włosi

Szwajcarzy – wspólnota państwowa wywodząca się z ludów galijskich, alamanowskich oraz reckich zamieszkujący głównie Szwajcarię, posługujący się czterema językami (uwzględniając odmiany lokalne): niemieckim (65%) francuskim (20%) włoskim (15%) oraz retoromańskim. Poza Szwajcarią mieszkają głównie we Francji, Niemczech, Włoszech, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Szwajcarzy wyznają głównie katolicyzm i protestantyzm.

Populacja i regiony zamieszkania

W latach 1815–2016 ludność Szwajcarów zwiększyła się z 1,7 mln do 7 mln. Ponad 1,5 mln mieszkańców Szwajcarii posiada podwójne obywatelstwo. Około 11% Szwajcarów mieszka za granicą (800 tys., z czego 600 tys. posiada podwójne obywatelstwo). Około 60% Szwajcarów zamieszkałych za granicą mieszka w Unii Europejskiej (460 tys.). Największa grupa osób pochodzenia szwajcarskiego przebywających poza Europą mieszka w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

Mimo tego, że obecne państwo związkowe Szwajcaria powstało w 1848, nie jest ono państwem narodowym, a Szwajcarzy nie są zazwyczaj uznawani za jedną grupę etniczną, a konfederację państw.

Tożsamość narodowa i historia kultury

Szwajcarzy historycznie wywodzą się z ludów galijskich, alamanowskich oraz reckich. Ich historia kulturowa jest zdominowana przez Alpy, a środowisko alpejskie jest często wymieniane jako ważny czynnik w kształtowaniu szwajcarskiego charakteru narodowego.

Obywatelstwo i naturalizacja

O przyznaniu obywatelstwa, w przeciwieństwie do innych krajów jak USA, nie decyduje miejsce urodzenia. Obywatelstwo Szwajcarii mogą uzyskać osoby mające szwajcarskich przodków, mieszkające w Szwajcarii lub które poślubiły obywatela Szwajcarii.

Dzieci urodzone i mieszkające za granicą, których rodzice mają szwajcarskie obywatelstwo muszą do 25 roku życia (do 2017 roku było to 22 lata) zgłosić chęć posiadania obywatelstwa. W przeciwnym razie zgodnie z nowym prawem z 1 stycznia 2018 roku tracą je w dniu 25 urodzin. W przypadku utraty obywatelstwa można je odzyskać jeśli w ciągu 10 lat złoży się wniosek o przywrócenie. Po upływie tego czasu należy mieszkać przynajmniej 3 lata w Szwajcarii.

Naturalizacja

Aby móc złożyć wniosek o naturalizację należy spełnić kilka warunków. Osoba starająca się powinna:

• mieszkać przynajmniej 12 lat w Szwajcarii (z założeniem, że lata pomiędzy 10 a 20 rokiem życia są liczone podwójnie i nie liczy się okres spędzony bez prawa pobytu)
• znać szwajcarskie zwyczaje i tradycje
• przestrzegać prawa (jest wymagane zaświadczenie o niekaralności)