Przejdź do zawartości

Szew okrężny szyjki macicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szew okrężny szyjki macicy – szew zakładany w przypadku przedwczesnego dojrzewania szyjki macicy w ciąży, co grozi porodem przedwczesnym[1].

Jest to metoda leczenia niewydolności cieśniowo-szyjkowej, czyli rozwierania się szyjki macicy bez czynności skurczowej mięśnia macicy przed ukończeniem 28 tygodnia ciąży[2]. Zakłada się go na część pochwową szyjki metodą McDonalda lub Shirodkara, czyli przez pochwę ciężarnej. Rzadko stosuje się zakładanie szwu drogą brzuszną[2]. Obecnie nie ma konkretnego wieku ciążowego odpowiedniego do założenia szwu okrężnego. Odstępuje się od zabiegu założenia go, w przypadku gdy płód urodzony przedwcześnie ma szansę na przeżycie[2].

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]
  • Swobodne wprowadzenie rozszerzadła Hegara o rozmiarze 8 do kanału szyjki[2].
  • Swobodne wprowadzenie cewnika Foleya wypełnionego 2-3 ml wody[2].
  • Zniekształcenie ujścia szyjki.
  • Nieprawidłowa budowa szyjki.
  • Uraz szyjki w wywiadzie.
  • Obecne rozwarcie szyjki macicy w ciąży niedonoszonej.
  • Wpuklanie się błon płodowych do kanału szyjki macicy.

Warunki leczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dobrostan płodu, określany za pomocą badań USG i kardiotokografii[1].
  • Nakaz zmiany stylu życia ciężarnej: nie może się przemęczać, stresować i pracować fizycznie. Zapewnienie wypoczynku i ograniczenie ruchu[1].
  • Określenie flory bakteryjnej pochwy ciężarnej i wykluczenie zakażenia[2].
  • Hospitalizacja, jeżeli jest konieczna.
  • Farmakologiczne leczenie czynności skurczowej macicy w okresie przedoperacyjnym i kontynuowanie terapii, gdy jest to konieczne.

Zdjęcie szwu

[edytuj | edytuj kod]

Zwykle szew zdejmuje się po ukończeniu 37 tygodnia ciąży. Jeżeli czynność skurczowa mięśnia macicy wystąpi wcześniej i niemożliwe jest jej wyciszenie tokolitykami szew należy bezwzględnie zdjąć[2].

Powikłania

[edytuj | edytuj kod]
  • PROM
  • Zakażenie wewnątrzowodniowe
  • Urazy szyjki macicy
  • Spełznięcie szwu[2]

Rokowanie

[edytuj | edytuj kod]

Skuteczność tego zabiegu jest bardzo duża. W zależności od metody wykonania wynosi 73-100%[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c J. W. Dudenhausen, W. Pschyrembel, Położnictwo praktyczne i operacje położnicze, Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 2009, s. 91, ISBN 978-83-200-3993-1.
  2. a b c d e f g h i G. H. Bręborowicz, Położnictwo i ginekologia, Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 2007, Tom I, s. 176-178, ISBN 978-83-200-3540-7