Przejdź do zawartości

Patriarcha Indii Zachodnich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Patriarcha Indii Zachodnich (łac. Patriarchatus Indiarum Occidentalium) – patriarchat mniejszy w Kościele katolickim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o istnieniu godności pochodzą z 11 maja 1524, kiedy to papież Klemens VIII wyraził zgodę na powstanie honorowego tytułu. Władcy hiszpańscy próbowali uzyskać, bez powodzenia, od papieża dla patriarchy uprawnienia jurysdykcyjne nad mieszkańcami kolonii hiszpańskich w Ameryce. W 1762 roku Klemens XIII połączył godność patriarchy z urzędem wikariusza generalnego dla wojsk hiszpańskich.

Dane na temat lat urzędowania pierwszych patriarchów są jednak niepewne. Urząd jest nieobsadzony od śmierci ostatniego patriarchy, tj. od 1963 r.

Patriarchowie Indii Zachodnich

[edytuj | edytuj kod]

1524-1592

[edytuj | edytuj kod]
  • Antonio de Rojas (1524), arcybiskup Granady i biskup Palenci[1]
  • Esteban Gabriel Merino (1524–1530), biskup Jaén[1]
  • Fernando Niño de Guevara (1530–1535), arcybiskup Granady[1]
  • Pedro Moya de Contreras (1592), arcybiskup Meksyku i Przewodniczący Rady Indii (nie objął urzędu)[1]

1602-1708

[edytuj | edytuj kod]

1701-1800

[edytuj | edytuj kod]

1806-1909

[edytuj | edytuj kod]

1909-2000

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Hernández Ruigómez, Manuel: "Patriarcado de Indias", Artola, M. (red.): Enciclopedia de Historia de España, Madrid: Alianza, V, s. 927-928
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p Catholic Hierarchy: Archdiocese of West Indies i Giga-Catholic Information: Titular Patriarchal See of Indias Occidentales, Spain