Patrick Tambay

Patrick Tambay
	; Patrick Tambay (1985)
Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1949 ; Paryż
Data śmierci	4 grudnia 2022
	Sukcesy
	1977: Can-Am (mistrz); 1980: Can-Am (mistrz)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Patrick Tambay (ur. 25 czerwca 1949 w Paryżu, zm. 4 grudnia 2022^[1]) – francuski kierowca Formuły 1.

Kariera

Na początku kariery Tambay ścigał się w Formule 5000, w zespole Carla Haasa^[2]. W roku 1977 wygrał mistrzostwa serii Can-Am^[3].

W Formule 1 zadebiutował w tym samym roku. W zespole Surtees nie zakwalifikował się do Grand Prix Francji, a później, w zespole Theodore Racing w 8 Grand Prix zdobył 5 punktów, dzięki czemu uzyskał 18. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonach 1978–1979 startował w zespole McLaren. Zdobył w tych latach łącznie 8 punktów. W sezonie 1980 nie ścigał się w Formule 1, a w roku 1981 powrócił do zespołu Theodore Racing (1 punkt), ale w dalszej części sezonu ścigał się w zespole Ligier (brak punktów).

W roku 1982 dosyć nieoczekiwanie trafił do zespołu Ferrari, i ścigał się w nim do roku 1983. W jego barwach wywalczył pierwsze podium (trzecie miejsce w Grand Prix Wielkiej Brytanii 1982), zwycięstwo (Grand Prix Niemiec 1982) i pole position (Grand Prix Stanów Zjednoczonych Wschód 1983). W sezonie 1983 był z 40 punktami sklasyfikowany na 4 miejscu w klasyfikacji generalnej.

Bez większych sukcesów ścigał się później w Renault (1984 – 1985) i Haas Lola (1986). Po roku 1986 wycofał się z Formuły 1.

W 1989 roku ścigał się wyścigu 24h Le Mans, gdzie był czwarty. Później ścigał się w Rajdzie Paryż-Dakar, gdzie dwukrotnie był w pierwszej trójce. Brał również udział w wyścigach na lodzie i w Rajdzie Korsyki.

W 1994 roku Tambay był zaangażowany w zespół Larrousse, zakładając spółkę z przyjacielem i wspólnikiem Michaelem Golayem.

Po zrezygnowaniu z wyścigów Tambay był komentatorem dla francuskiej telewizji.

Jest ojcem chrzestnym Jacques'a Villeneuve'a. Jego syn, Adrien, ściga się obecnie w serii Formuła BMW Eurocup.

Podsumowanie kariery w Formule 1

liczba zgłoszeń: 118
liczba wyścigów: 113
liczba ukończonych wyścigów: 57
liczba punktów: 103
liczba zwycięstw: 2
liczba drugich miejsc: 4
liczba trzecich miejsc: 5
liczba pole positions: 5

Podsumowanie sezonów

W nawiasie podano liczbę zgłoszeń do wyścigu.

Sezon	Samochód	Starty	Punkty	Miejsce w klasyfikacji
1977	Surtees Theodore Racing-Ensign	7 (9)	5	18
1978	McLaren-Ford	15 (15)	8	14
1979	McLaren-Ford	13 (15)	0	-
1981	Theodore Racing-Ford Ligier-Matra	14 (15)	1	19
1982	Ferrari	6 (6)	25	7
1983	Ferrari	16 (16)	40	4
1984	Renault	15 (15)	11	11
1985	Renault	15 (15)	11	12
1986	Haas Lola-Hart Haas Lola-Ford	14 (14)	2	15

Przypisy

↑ Patrick Tambay, ancien pilote de F1, est mort. lequipe.fr. [dostęp 2022-12-04]. (fr.).
↑ Shibboleth Authentication Request [online], proquest.umi.com.proxy.foley.gonzaga.edu:2048 [dostęp 2019-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-13] .
↑ Shibboleth Authentication Request [online], proquest.umi.com.proxy.foley.gonzaga.edu:2048 [dostęp 2019-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-13] .

Bibliografia

Patrick Tambay

[1] Patrick Tambay, ancien pilote de F1, est mort. lequipe.fr. [dostęp 2022-12-04]. (fr.).

[2] Shibboleth Authentication Request [online], proquest.umi.com.proxy.foley.gonzaga.edu:2048 [dostęp 2019-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-13] .

[3] Shibboleth Authentication Request [online], proquest.umi.com.proxy.foley.gonzaga.edu:2048 [dostęp 2019-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-13] .

[1]

[2]

[3]