Przejdź do zawartości

Paweł (Ziornow)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł
Piotr Ziornow
Arcybiskup kazański i swijaski
ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

1738/1742
Moskwa

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1815
Kazań

Arcybiskup kazański i swijaski
Okres sprawowania

1803–1815

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

20 lutego 1767

Diakonat

1767

Prezbiterat

1767

Chirotonia biskupia

15 kwietnia 1778

Paweł, imię świeckie Piotr Siergiejewicz Ziornow (ur. 1738 lub 1742 w Moskwie, zm. 2 stycznia?/14 stycznia 1815 w Kazaniu) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny sługi cerkiewnego. Informacje o jego wykształceniu są niepewne. Według niektórych źródeł ukończył Moskiewską Akademię Duchowną, według innych posiadał jedynie średnie wykształcenie teologiczne uzyskane w seminarium duchownym przy Ławrze Troicko-Siergijewskiej. Pewne jest natomiast, że w kwietniu 1763, będąc nadal osobą świecką, był prywatnym nauczycielem śpiewu przy rezydencji namiestnika tejże ławry, archimandryty Laurentego, a w październiku tego samego roku mianowano go bibliotekarzem i tłumaczem w seminarium przy monasterze. Od jesieni następnego roku wykładał w seminarium duchownym. Wieczyste śluby mnisze złożył 20 lutego 1767, w tym samym roku przyjął również święcenia kapłańskie[1].

W 1770 objął urząd namiestnika Ławry Troicko-Siergijewskiej i równocześnie przełożonego monasteru św. Sawy Storożewskiego, został również rektorem seminarium duchownego przy ławrze. W 1775 otrzymał godność archimandryty i przeszedł do służby duchownej w Jarosławiu, gdzie był przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego i rektorem seminarium. Jeszcze w tym samym roku ponownie mianowano go przełożonym monasteru św. Sawy Storożewskiego, zaś w 1776 wymienia się go jako zarządzającego Monasterem Dońskim w Moskwie[1].

15 kwietnia 1778 został wyświęcony na biskupa kostromskiego i halickiego. Na katedrze kostromskiej szczególnie interesował się szkołami duchownymi. Przeniósł seminarium duchowne w Kostromie z dotychczasowej zaniedbanej siedziby do Monasteru Ipatiewskiego, zaś przy soborze katedralnym otworzył pierwszą w guberni bibliotekę publiczną. Wielokrotnie wizytował parafie w całej eparchii. Po dwudziestu dwóch latach został przeniesiony na katedrę twerską, w 1801 otrzymał godność arcybiskupią. Już dwa lata później mianowano go arcybiskupem kazańskim i symbirskim[1].

Opinie współczesnych o jego działalności w Kazaniu były negatywne. Oskarżano go o pijaństwo i urządzanie hucznych przyjęć w swojej rezydencji na jeziorze Kabań pod miastem (dawny dom biskupi na Kremlu kazańskim na pocz. XIX w. był zniszczony). Arcybiskup pozwolił również na rozwój korupcji w podległych mu strukturach konsystorza; problem ten pozostał aktualny także za urzędowania jego następców[1]. Równocześnie Paweł (Ziornow) wsparł finansowo studentów Kazańskiej Akademii Duchownej, zaś w czasie wojny francusko-rosyjskiej organizował zbiórkę funduszy dla rosyjskich wojsk, zezwolił także chętnym studentom seminarium w Kazaniu wstąpić ochotniczo do wojska[1].

Zmarł nagle w 1815 i został pochowany w katedralnym soborze Zwiastowania obok metropolity Tichona (Woinowa)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]