Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Riccardo Annibaldi (ur. ok. 1200 – zm. 4 października 1276) – włoski kardynał. Siostrzeniec papieża Innocentego III był spokrewniony także z papieżami Grzegorzem IX i Aleksandrem IV. Papież Grzegorz IX mianował go kardynałem diakonem Sant'Angelo in Pescheria prawdopodobnie w 1238 roku, gdyż pierwsza sygnowana przez niego bulla jest datowana 25 czerwca 1238. W latach 1239–49 był rektorem (gubernatorem) prowincji Campagna e Marittima. W 1243 został mianowany pierwszym protektorem zakonu augustianów; funkcję tę sprawował aż do śmierci. Wikariusz Rzymu 1251/52. Kardynał-protodiakon od 1254. Od pontyfikatu Aleksandra IV (1254-61) był jedną z najbardziej wpływowych postaci w kurii rzymskiej. Początkowo wspierał angielskiego kandydata na tron sycylijski Edmunda Lancastera, potem (za pontyfikatu Urbana IV) przeszedł do partii andegaweńskiej, by w końcu znaleźć się w obozie przeciwnym dominacji Karola I d'Anjou w Italii. Uczestniczył w pierwszym (1245) i drugim soborze lyońskim (1274), a także w papieskich elekcjach 1241, 1243, 1254, 1261, 1264-65, 1268-71 (był członkiem 6-osobowej komisji, która dokonała wyboru Grzegorza X) oraz w drugim i w trzecim konklawe 1276. Był archiprezbiterem bazyliki watykańskiej od grudnia 1254 roku. Według nekrologu kościoła S. Spirito in Sassia zmarł w dniu 4 października.
Do roku 1378 |
|
---|
Wielka schizma | Obediencja rzymska |
|
---|
Obediencja awiniońska |
|
---|
Obediencja pizańska |
|
---|
|
---|
Od 1415 |
|
---|
Wikariusze przed 1558 |
- Giovanni Marsicano (1106/1107)
- Pietro Senex (1115, 1117–1120)
- Corrado Demetri (1130–1137[A])
- Gregorio Centu (1160)
- Juliusz (1161–1164)
- Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)
- Walter (1167–1168)
- Gerardo (1184–1188)
- Ottaviano di Paoli (1198)
- Pietro Gallocia (1206)
- Pietro Sasso (1217)
- Romano Bonaventura (1236)
- Giacomo Pecoraria (1238)
- Stefano Conti (1245–1251)
- Riccardo Annibaldi (1252)
- Tommaso Fusconi di Berta (1260)
- Giovanni Colonna (1262)
- Tommaso da Lentini (1264)
- Aldobrandino Cavalcanti (1272)
- Latino Malabranca Orsini (1279)
- Bartolomeo di Grosseto (1288)
- Giovanni di Iesi (1290, 1295)
- Salvo di Recanati (1291)
- Lamberto di Veglia (1296)
- Alemanno di Tiro e Oristano (1299)
- Ranuccio di Cagliari (1301)
- Niccolò Alberti (1302)
- Giovanni di Osimo (1303)
- Giacomo di Sutri (1303)
- Guittone Farnese (1307)
- Isnardo Tacconi (1309)
- Ruggero da Casole (1313)
- Giovanni di Nepi (1317)
- Andrea di Terracina (1322, 1325)
- Angelo Tignosi (1324, 1325)
- Giovanni Pagnotta (1334, 1335)
- Nicola Zucci (1341)
- Raimondo di Rieti (1343)
- Ponzio di Orvieto (1348, 1349)
- Giovanni di Orvieto (1361)
- Pietro Boerio (1365)
- Giacomo di Muti (1369)
- Luca Gentili Ridolfucci (1375)
- Stefano Palosi (1380)
- Gabriele Gabrieli (1383)
- Lorenzo Corvini (1389)
- Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)
- Francesco Scaccani (1394, 1399)
- Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)
- Francesco di San Martino (1411)
- Giacomo Isolani (1414–1418)
- Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)
- Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)
- Daniele Gari Scotti (1431)
- Gasparre di Diano (1431)
- Stefano di Volterra (1434)
- Genesio di Cagli (1435)
- Andrea di Osimo (1437)
- Giosuè Mormile (1441)
- Onofrio Francesco (1444)
- Roberto Cavalcanti (1447, 1448)
- Berardo Eroli (1449)
- Francesco de Lignamine (1458, 1459)
- Giovanni Neroni (1461, 1462)
- Nicola Trevisano (1479, 1487)
- Leonardo di Albenga (1485)
- Giacomo Botta (1486, 1489)
- Jaime Serra i Cau (1492, 1494)
- Pietro Gamboa (1501)
- Pietro Accolti (1505)
- Domenico Giacobazzi (1511)
- Andrea Giacobazzi (1520)
- Paolo Capizucchi (1521)
- Bartolomeo Guidiccioni (1539)
- Pomponio Cecci (1540)
- Filippo Archinto (1542)
- Ludovico Beccadelli (1554)
- Pietro di Lucera (1555)
- Virgilio Rosario (1555)
|
---|
Wikariusze od 1558 |
|
---|
- ↑ urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152