Przejdź do zawartości

Ryszard Borowiecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Borowiecki
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1943
Zwoleń

Profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: analiza ekonomiczna, ekonomika i organizacja przedsiębiorstw, finanse przedsiębiorstw, zarządzanie przedsiębiorstwem
Alma Mater

Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Krakowie

Doktorat

1976

Habilitacja

1989

Profesura

24 stycznia 1997

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Ryszard Borowiecki (ur. 7 stycznia 1943 w Zwoleniu) – polski ekonomista specjalizujący się w ekonomice i organizacji przemysłu, profesor nauk ekonomicznych, w latach 2002–2008 rektor Akademii Ekonomicznej w Krakowie i Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1966 ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie. Doktoryzował się na Wydziale Ekonomiki Produkcji Akademii Ekonomicznej w Krakowie w 1976 na podstawie pracy Pomiar i ocena efektywności gospodarowania środkami trwałymi w przedsiębiorstwie przemysłowym. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1989 w tej samej jednostce w oparciu o rozprawę zatytułowaną Efektywność gospodarowania środkami trwałymi w przedsiębiorstwie. W 1997 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.

Od 1967 związany zawodowo z macierzystą uczelnią, na której w 1999 objął stanowisko profesora zwyczajnego. Został także profesorem na Wydziale Zarządzania Politechniki Częstochowskiej. W pracy naukowej zajmował się m.in. organizacją wewnętrzną przedsiębiorstw, ekonomiką i organizacją przemysłowych procesów produkcyjnych, a także zagadnieniami z zakresu gospodarki materiałowej, zdolności produkcyjnych oraz rachunku kosztów.

Był kierownikiem Zakładu Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstwa Przemysłowego i Samodzielnego Zakładu Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw oraz wicedyrektorem Instytutu Ekonomiki Przemysłu. W 1993 objął funkcję kierownika Katedry Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw. W 2002 został powołany na rektora Akademii Ekonomicznej w Krakowie, stanowisko to zajmował do 2008. W trakcie drugiej kadencji w 2007 uczelnia ta przekształciła się w Uniwersytet Ekonomiczny.

Powoływany w skład władz Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa oraz Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, prezydium Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania Polskiej Akademii Nauk, rad redakcyjnych i programowych czasopism branżowych (w tym kwartalnika „Organizacja i Kierowanie”), a także Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Wszedł w skład Komitetu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk[1].

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (1997)[2] i Oficerskim (2004)[3] Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem im. Karola Adamieckiego, odznaką „Zasłużony dla województwa krośnieńskiego” (1983)[4].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Efektywność gospodarowania środkami trwałymi w przedsiębiorstwie (1988, ISBN 83-01-08999-7)
  • Zarządzanie kapitałem trwałym w przedsiębiorstwie (1993, ISBN 83-85483-28-4)
  • Strategia gospodarowania kapitałem w przedsiębiorstwie: zagadnienia wybrane (1997, współautor, ISBN 83-901550-4-4)
  • Prywatyzacja a rynek kapitałowy w Polsce (1999, praca zbiorowa, ISBN 83-01-12752-X)
  • Metody i systemy wyceny przedsiębiorstw (2002, ISBN 83-88904-25-6)
  • Eksploatacja taboru szynowego komunikacji miejskiej: niezawodność, jakość, ekonomika (2004, współautor, ISBN 83-7252-214-6)
  • Katedra Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw Akademii Ekonomicznej w Krakowie: historia i teraźniejszość (2005, wspólnie z Andrzejem Jakim, ISBN 83-85827-94-3)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]