Wojciech Maziarski

Wojciech Maziarski
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1960 ; Chorzów
Zawód, zajęcie	dziennikarz
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Stanowisko	redaktor naczelny tygodnika „Newsweek Polska” (2009–2012)
Rodzice	Jacek Maziarski
	Odznaczenia
	Cytaty w Wikicytatach

Wojciech Szczęsny Maziarski (ur. 24 stycznia 1960 w Chorzowie) – polski dziennikarz i pisarz, działacz opozycji w okresie PRL.

Życiorys

Jest prawnukiem profesora Stanisława Maziarskiego, wnukiem malarki Marii Bujakowej oraz synem Jacka Maziarskiego, polityka i dziennikarza.

Studiował hungarystykę w Budapeszcie, skąd został deportowany w lipcu 1981 za utrzymywanie kontaktów z węgierską opozycją demokratyczną i udział w organizowaniu przez nią kolonii letnich dla dzieci z Polski^[1]. Studia hungarystyczne ukończył na w 1988 Uniwersytecie Warszawskim^[2].

W latach 80. działał w opozycji demokratycznej. Zajmował się wydawaniem i publikowaniem w wydawnictwach drugiego obiegu (m.in. w „Obozie”). W 1988 założył Serwis Informacyjny „Solidarności”, a następnie także Wschodnioeuropejską Agencję Informacyjną^[3]. Działał również w ruchu Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka^[4].

Od 1990 do 1991 był korespondentem polskiej sekcji BBC, następnie do 2001 pracował w „Gazecie Wyborczej”, gdzie specjalizował się w reportażu społecznym i problematyce krajów sąsiednich^[3]. Był również dziennikarzem „Przekroju”. Od 2001 do 2012 związany z tygodnikiem „Newsweek Polska”, gdzie najpierw był szefem działu społecznego, a później działu publicystyki. Od 2007 zajmował stanowisko zastępcy redaktora naczelnego, a następnie od 2009 do 2012 redaktora naczelnego (początkowo jako pełniący obowiązki^[5])^[6]. Został ponownie publicystą „Gazety Wyborczej” i prowadzącym program „Kalkulator polityczny” w Polsat News.

Jest autorem książki Jak feniks z butelki. Rozmowy z alkoholikami (Świat Książki, Warszawa 2000)^[7], sam publicznie ujawnił, że jest niepijącym alkoholikiem^[8]. Napisał ponadto powieść Selekcja (Magam, Warszawa 2015)^[9]. Opublikował także nawiązującą do Opowiadań o Leninie Michaiła Zoszczenki książkę Czytanki o dobrej zmianie. Lektury z ćwiczeniami dla mord zdradzieckich i kanalii (Magam, Warszawa 2017, ISBN 978-83-943272-1-7)^[10]. W 2022 opublikował nowy przekład powieści Ferenca Molnára A Pál utcai fiúk, który zatytułował Chłopaki z ulicy Pawła (powieść wydawano wcześniej w Polsce pt. Chłopcy z Placu Broni)^[11].

Odznaczenia

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)^[12].

Przypisy

↑ Jerzy Celichowski: Węgrzy zorganizowali zrzutkę na kolonie dla polskich dzieci. To był akt odwagi. wyborcza.pl, 18 lipca 2023. [dostęp 2023-07-29].
↑ Tadeusz Ruzikowski: Wojciech Maziarski. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2023-07-30].
↑ ^a ^b Autorzy Antologii. mojabibliotekamazurska.pl. [dostęp 2012-02-27].
↑ Deklaracja Konferencji Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej. wyborcza.pl, 5 maja 2003. [dostęp 2012-02-27].
↑ Kobosko zastąpi Krasowskiego w „Dzienniku” i będzie redaktorem naczelnym „Gazety Prawnej”. gazetaprawna.pl, 3 czerwca 2009. [dostęp 2023-10-30].
↑ Tomasz Lis redaktorem naczelnym „Newsweeka”. newsweek.pl, 27 lutego 2012. [dostęp 2012-02-27].
↑ Jarosław Mikołajewski: Jak feniks z butelki. Rozmowy z alkoholikami, Maziarski, Wojciech. wyborcza.pl, 14 lutego 2001. [dostęp 2012-02-27].
↑ Wojciech Maziarski: Co to znaczy, że partnerzy i dzieci alkoholika są „osobami współuzależnionymi”?. gazeta.pl, 16 grudnia 2007. [dostęp 2012-02-27].
↑ Selekcja. lubimyczytać.pl. [dostęp 2016-11-10].
↑ Michał Ogórek. „Czytanki o dobrej zmianie”. Wojciech Maziarski z szatańską dwuznacznością wychwala PiS, jak niegdyś Zoszczenko Lenina. „Gazeta Wyborcza”, 5 lutego 2018. ISSN 0860-908X. [dostęp 2018-02-09].
↑ Wojciech Maziarski: A gdybym wam powiedział, że tytuł „Chłopcy z Placu Broni” to zwykła ściema?. wiez.pl, 15 października 2022. [dostęp 2023-09-26].
↑ M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624

Bibliografia

Tadeusz Ruzikowski: Wojciech Maziarski. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2023-07-30].

[1] Jerzy Celichowski: Węgrzy zorganizowali zrzutkę na kolonie dla polskich dzieci. To był akt odwagi. wyborcza.pl, 18 lipca 2023. [dostęp 2023-07-29].

[2] Tadeusz Ruzikowski: Wojciech Maziarski. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2023-07-30].

[biblioteka-3] Autorzy Antologii. mojabibliotekamazurska.pl. [dostęp 2012-02-27].

[4] Deklaracja Konferencji Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej. wyborcza.pl, 5 maja 2003. [dostęp 2012-02-27].

[5] Kobosko zastąpi Krasowskiego w „Dzienniku” i będzie redaktorem naczelnym „Gazety Prawnej”. gazetaprawna.pl, 3 czerwca 2009. [dostęp 2023-10-30].

[6] Tomasz Lis redaktorem naczelnym „Newsweeka”. newsweek.pl, 27 lutego 2012. [dostęp 2012-02-27].

[7] Jarosław Mikołajewski: Jak feniks z butelki. Rozmowy z alkoholikami, Maziarski, Wojciech. wyborcza.pl, 14 lutego 2001. [dostęp 2012-02-27].

[8] Wojciech Maziarski: Co to znaczy, że partnerzy i dzieci alkoholika są „osobami współuzależnionymi”?. gazeta.pl, 16 grudnia 2007. [dostęp 2012-02-27].

[9] Selekcja. lubimyczytać.pl. [dostęp 2016-11-10].

[10] Michał Ogórek. „Czytanki o dobrej zmianie”. Wojciech Maziarski z szatańską dwuznacznością wychwala PiS, jak niegdyś Zoszczenko Lenina. „Gazeta Wyborcza”, 5 lutego 2018. ISSN 0860-908X. [dostęp 2018-02-09].

[11] Wojciech Maziarski: A gdybym wam powiedział, że tytuł „Chłopcy z Placu Broni” to zwykła ściema?. wiez.pl, 15 października 2022. [dostęp 2023-09-26].

[12] M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]