Wargacz
Wygląd
Melursus | |||
F.A. Meyer, 1793[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – wargacz leniwy (M. ursinus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Parvordo | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
wargacz | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Melursus lybius F.A. Meyer, 1793 (= Bradypus ursinus G. Shaw, 1791) | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Wargacz[6] (Melursus) – rodzaj ssaka drapieżnego z podrodziny Ursinae w obrębie rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w południowej Azji[7][8].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 140–190 cm, ogona około 8–17 cm; masa ciała 50–190 kg[9].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Melursus: łac. mel, mellis „miód”, od gr. μελι meli, μελίτος melitos „miód”; ursus „niedźwiedź”[10].
- Arceus: gr. Αρκευς Arkeus, przywódca Persów[11]. Gatunek typowy: Arceus niger Goldfuss, 1809 (= Bradypus ursinus Shaw, 1791).
- Prochilus (Prochylus): gr. προχειλος prokheilos „mający wydatne, wystające usta”[12]. Gatunek typowy: Bradypus ursinus Shaw, 1791.
- Chondrorhynchus: gr. χονδρος khondros „szorstki, gruby”; ῥυγχος rhunkhos „pysk, ryj”[13]. Gatunek typowy: Bradypus ursinus Shaw, 1791.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[7][14][6] :
- Melursus ursinus (G. Shaw, 1791) – wargacz leniwy
Opisano również plioceńsko–plejstoceński wymarły gatunek z Indii[15]:
- Melursus theobaldi (Lydekker, 1884)[15]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Prochilus Illiger, 1811.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ F.A.A. Meyer: Systematisch-summarische Uebersicht der neuesten zoologischen Entdeckungen in Neuholland und Afrika: nebst zwey andern zoologischen Abhandlungen. Leipzig: Verlage der Dykischen Buchhandlung, 1793, s. 155. (niem.).
- ↑ G.A. Goldfuss: Vergleichende Naturbeschreibung der Säugethiere. Erlangen: altherschen Kunst- und Buchhandlung, 1809, s. xix, 301. (niem.).
- ↑ J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 109. (łac.).
- ↑ J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata: in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Typis Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. 558. (łac.).
- ↑ H.M.D. de Blainville. Sur le Paresseux à cinq doigts (Bradypus ursinus de Shaw). „Bulletin des Sciences, par la Société philomathique de Paris”. Année 1817, s. 75, 1817. (fr.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 151. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 436. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Melursus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
- ↑ D.L. Garshelis: Family Ursidae (Bears). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. 2009, s. 489. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 408.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 113.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 567.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 187.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Higher Taxonomy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).
- ↑ a b R. Lydekker. Siwalik and Narbada Carnivora. „Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica”. Ser. X. 2 (6), s. 211, 1884. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).