Przejdź do zawartości

Werner Bergengruen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Werner Bergengruen
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września 1892
Ryga

Data i miejsce śmierci

4 września 1964
Baden-Baden

Narodowość

niemiecka

Język

niemiecki

Dziedzina sztuki

powieść, opowiadanie

Ważne dzieła
  • Władca i sąd
  • Znak ognia
  • Trzy sokoły

Werner Bergengruen (ur. 16 września 1892 w Rydze, zm. 4 września 1964 w Baden-Baden) – pisarz niemiecki, przedstawiciel ruchu renouveau catholique.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Werner Bergengruen urodził się w Rydze 16 września 1892 roku. W twórczości podejmował tematy związane z moralnością władzy i dyscypliny społecznej. Zaliczany do ruchu renouveau catholique. Został wykluczony z Izby Piśmiennictwa Rzeszy (niem. Reichsschrifttumskammer), stając się tym samym jednym z tzw. emigrantów wewnętrznych. W 1935 roku wydał powieść Władca i sąd, przetłumaczoną na język polski i wydaną w 1960 roku. W 1949 roku opublikował Znak ognia (wydanie polskie w 1963 roku). Jego zbiór opowiadań Trzy sokoły z 1936 roku ukazał się w Polsce w 1964 roku. Bergengruen pisał również poezję. Zmarł 4 września 1964 w Baden-Baden[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bergengruen Werner, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-02-24].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]