Przejdź do zawartości

Witold Sobociński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Sobociński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1929
Ozorków

Data i miejsce śmierci

19 listopada 2018
Konstancin-Jeziorna

Zawód

operator filmowy

Lata aktywności

1953–2018

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Gwiazda Witolda Sobocińskiego w Alei Gwiazd w Łodzi

Witold Wojciech Sobociński (ur. 15 października 1929 w Ozorkowie, zm. 19 listopada 2018 w Konstancinie-Jeziornie[1]) – polski operator filmowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grób Witolda Sobocińskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

W 1951 zdał egzaminy maturalne w Liceum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi[2]. W latach 50. występował jako muzyk wraz z zespołem jazzowym Melomani, w którym grał na różnych instrumentach, m.in. na perkusji i puzonie. W 1955 ukończył studia na Wydziale Operatorskim PWSTiF w Łodzi (dyplom w 1984). Karierę rozpoczynał jako operator filmów dokumentalnych i oświatowych.

W latach 1956–1960 pracował jako reżyser światła w Ośrodku Telewizji Polskiej w Łodzi, następnie jako operator filmowy w latach 1960–1966 w Wytwórni Filmowej „Czołówka” i od 1966 w Przedsiębiorstwie Realizacji Filmów „Zespoły Filmowe”[3]. Od 1963 pracował przy produkcji filmów fabularnych, początkowo jako kamerzysta (m.in. Szyfry, Faraon) i asystent operatora (przy filmie telewizyjnym Ojciec), a od 1967 jako główny operator. Współpracował m.in. z Andrzejem Wajdą (Smuga cienia, Ziemia obiecana) i Romanem Polańskim (Frantic, Piraci). Od 1980 był profesorem w PWSFTviT w Łodzi.

Zmarł 19 listopada 2018 w Konstancinie-Jeziornie. Został pochowany 27 listopada na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[4] (kwatera A3 tuje-3-13)[5].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ojciec operatora filmowego Piotra Sobocińskiego, dziadek operatorów filmowych Piotra Sobocińskiego jr. i Michała Sobocińskiego oraz aktorki Marii Sobocińskiej.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Wszystko na sprzedaż
Przygody Gerarda (The Adventures of Gerard)
Życie rodzinne
Album polski
Beczka Amontillado
Sanatorium pod Klepsydrą
Zabójstwo w Catamount (Pittsville – Ein Safe voll Blut)
Bielszy niż śnieg
Miłosierdzie płatne z góry (Nachtdienst)
Dom kobiet (Haus der Frauen)
Sam na sam
Zaproszenie do wnętrza
Własna wina
W obronie własnej
Widziadło
O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji

Wybrane nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nie żyje Witold Sobociński, „FilmPolski” [dostęp 2018-11-19] (pol.).
  2. Jan Kamiński (red.), Nasz Wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906-2006. Zarys historyczny. Wspomnienia., 2006, s. 495, ISBN 83-908655-0-5.
  3. Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1993, s. 665. ISBN 83-223-2644-0.
  4. Pogrzeb Witolda Sobocińskiego. Znani na pogrzebie mistrza kamery. se.pl. [dostęp 2018-12-03]. (pol.).
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
  6. M.P. z 1998 r. nr 43, poz. 608 – pkt 13.
  7. Obchody 80. rocznicy odzyskania niepodległości. prezydent.pl, 10 listopada 1998.
  8. Filmowcy otrzymali medale Gloria Artis. wp.pl, 29 października 2008. [dostęp 2012-12-05].
  9. M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 605.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • O kinie Witolda Sobocińskiego. Z Jerzym Wójcikiem rozmawia Janusz Gazda, „Kwartalnik Filmowy” nr 7–8, jesień–zima 1994.
  • Rytm obrazu. Z Witoldem Sobocińskim rozmawia Seweryn Kuśmierczyk. W: Księga Kadru. O zespole filmowym Jerzego Kawalerowicza, red. S. Kuśmierczyk, S. Zawiśliński, Skorpion, Warszawa 2002, s. 128–132. ISBN 83-86466-37-5.
  • Seweryn Kuśmierczyk, Wesele Andrzeja Wajdy jako mandala. W: Seweryn Kuśmierczyk, Wyprawa bohatera w polskim filmie fabularnym, Czuły Barbarzyńca Press, Warszawa 2014, s. 187–314. ISBN 978-83-62676-41-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]