Wikipedysta:Nowy15/Velvet Sky

RoboCop – amerykański fantastycznonaukowy film akcji z 1987 roku w reżyserii Paula Verhoevena, na podstawie scenariusza Edwarda Neumeiera i Michaela Minera. W rolach głównych wystąpili Peter Weller, Nancy Allen, Dan O’Herlihy, Ronny Cox, Kurtwood Smith i Miguel Ferrer. Fabuła RoboCopa skupia się na policjancie Alexie Murphym (Weller), który zostaje zamordowany przez gang przestępców, a następnie wskrzeszony przez korporację Omni Consumer Products (OCP) jako cyborg-stróż prawa RoboCop. Nieświadomy swojego poprzedniego życia RoboCop prowadzi kampanię przeciwko przestępczości, jednocześnie godząc się z pozostałymi fragmentami swojego człowieczeństwa.

Pomysł na film zrodził się w głowie Neumeiera podczas pracy na planie Łowcy androidów (1982), następnie rozwijał go z Minerem. Scenariusz został zakupiony na początku 1985 roku przez producenta Jona Davisona w imieniu Orion Pictures. Znalezienie reżysera okazało się trudne; Verhoeven dwukrotnie odrzucił scenariusz, ponieważ nie rozumiał jego satyrycznej treści, dopóki nie przekonała go o tym żona. Zdjęcia odbyły się między sierpniem a październikiem 1986 roku, głównie w Dallas. Rob Bottin poprowadził zespół specjalistów od efektów specjalnych, tworząc efekty praktyczne, brutalne gore i kostium RoboCopa.

Verhoeven przez cały film kładł nacisk na przemoc, nadając jej tak dziwaczny charakter, że stała się komiczna. Mimo to komisje cenzury uznały, że jest ona zbyt ekstremalna i kilka scen zostało skróconych lub zmodyfikowanych, aby zapewnić akceptowalną ocenę teatralną. RoboCop odniósł sukces finansowy po premierze w lipcu 1987 roku, zarabiając 53,4 miliona dolarów. W recenzjach chwalono go jako sprytny film akcji z głębszym przesłaniem filozoficznym i satyrą, ale krytycy różnie podchodzili do zaprezentowanej przemocy. Film był nominowany do kilku nagród i zdobył Oscara, a także liczne nagrody Saturn.

Od czasu premiery RoboCop doczekał się ponownej oceny krytycznej i został okrzyknięty jednym z najlepszych filmów lat 80. oraz jednym z najwspanialszych filmów science fiction i akcji, jakie kiedykolwiek powstały. Film był chwalony za przedstawienie robota przeżywającego utratę człowieczeństwa, w przeciwieństwie do stoickich i pozbawionych emocji robotycznych postaci z tamtej epoki. RoboCop był w dalszym ciągu analizowany pod kątem takich zagadnień, jak natura człowieczeństwa, tożsamość osobista, chciwość korporacji i korupcja, i jest postrzegany jako nagana wobec polityki Reaganomiki tamtej epoki. Sukces produkcji zaowocował franczyzą obejmującą sequele – RoboCop 2 (1990) i RoboCop 3 (1993), serial animowany dla dzieci, wiele programów telewizyjnych na żywo, gry wideo, komiksy, zabawki, ubrania i inne towary. W 2014 roku ukazał się remake o tym samym tytule.

Obsada

• Peter Weller jako Alex Murphy / RoboCop, policjant z Detroit zamordowany na służbie i wskrzeszony jako cyborg.
• Nancy Allen jako Anne Lewis, twarda i lojalna policjantka.
• Dan O’Herlihy jako „stary mężczyzna”, dyrektor naczelny OCP.
• Ronny Cox jako Dick Jones, starszy prezes OCP.
• Kurtwood Smith jako Clarence Boddicker, szef gangu w zmowie z Dickiem Jonesem.
• Miguel Ferrer jako Bob Morton, ambitny młodszy dyrektor OCP odpowiedzialny za projekt „RoboCop”.

Oprócz głównej obsady w RoboCopie wystąpili Paul McCrane jako Emil Antonowsky, Ray Wise jako Leon Nash, Jesse D. Goins jako Joe Cox i Calvin Jung jako Steve Minh, którzy byli członkami gangu Boddickera. W obsadzie znaleźli się także Robert DoQui jako sierżant Warren Reed, Michael Gregory jako porucznik Hedgecock, Felton Perry jako pracownik OCP Donald Johnson, Kevin Page jako młodszy dyrektor OCP, pan Kinney – który zostaje zastrzelony przez ED-209 — i Lee de Broux jako Sal, właściciel magazynu kokainy.

Mario Machado i Leeza Gibbons wcielili się odpowiednio w gospodarzy wiadomości Casey’ego Wonga i Jess Perkins, a gospodarza programu telewizyjnego Bixby Snyder zagrał S. D. Nemeth. Angie Bolling i Jason Levine pojawili się odpowiednio jako żona i syn Murphy’ego. Reżyser RoboCopa Paul Verhoeven pojawił się w roli cameo jako Dancing Nightclub Patron, producent Jon Davison podkładał głos ED-209, a reżyser John Landis pojawił się w reklamie filmowej. Partnerka Smitha, Joan Pirkle, wcieliła się w sekretarkę Dicka Jonesa.

Peter Waller
(Alex Murphy / RoboCop)

Nancy Allen
(Anne Lewis)

Dan O’Herlihy
(stary mężczyzna)

Ronny Cox
(Dick Jones)

Kurtwood Smith
(Clarence Boddicker)

Miguel Ferrer
(Bob Morton)

Produkcja

Pomysł i scenariusz

RoboCop został wymyślony na początku lat 80. przez młodszego dyrektora naczelnego Universal Pictures i aspirującego scenarzystę Edwarda Neumeiera. Jako fan filmów science fiction z motywami robotów, Gwiezdnych Wojen i filmów akcji, Neumeier zainteresował się dojrzałymi komiksami, badając je pod kątem potencjalnej adaptacji. Film science fiction Łowca androidów z 1982 roku był kręcony na terenie Warner Bros. za biurem Neumeiera, a on nieoficjalnie dołączył do produkcji, aby uczyć się sztuki kręceniu filmów. Praca tam podsunęła mu pomysł na RoboCopa; powiedział: „Miałem taką wizję odległego świata w stylu Łowcy androidów, w którym był całkowicie mechaniczny policjant, który doszedł do poczucia prawdziwej ludzkiej inteligencji”. Następne kilka nocy spędził na pisaniu 40-stronicowego konspektu.

Zbierając opowiadania nadesłane do Universal, Neumeier natknął się na film studencki autorstwa aspirującego reżysera Michaela Minera. Spotkali się i omówili podobne koncepcje: RoboCop Neumeiera i rockowy teledysk Minera z motywem robota. W wywiadzie z 2014 roku Miner powiedział, że miał również pomysł o nazwie SuperCop. Obaj nawiązali współpracę roboczą i spędzili około dwóch miesięcy na omawianiu pomysłu, a także dwa do trzech miesięcy na pisaniu razem wieczorami i w weekendy, poza swoją zwykłą pracą. Ich współpraca była początkowo trudna, ponieważ nie znali się dobrze i musieli nauczyć się konstruktywnie krytykować siebie nawzajem.

Neumeier był pod wpływem psychologicznego horroru Psychoza (1960), którego bohaterka została zabita w pierwszym akcie. Zainspirowany komiksami i osobistymi doświadczeniami z kulturą korporacyjną Neumeier chciał satyryzować kulturę biznesową lat 80., zwracając uwagę na rosnącą agresję amerykańskich usług finansowych w odpowiedzi na rosnące wpływy Japonii oraz na fakt, że popularną książką na Wall Street była „Księga pięciu kręgów”, XVII-wieczny tekst omawiający skuteczniejsze zabijanie. Uważał również, że upadek przemysłu samochodowego w Detroit był spowodowany zwiększoną biurokracją. Awaria ED-209 w sali konferencyjnej OCP wynikała z marzeń biura Neumeiera o robocie wpadającym na spotkanie i zabijającym wszystkich. Miner określił film jako „komiks na cyniczne czasy” za prezydentury Ronalda Reagana, kiedy ekonomista „Milton Friedman i Chicago Boys splądrowali świat dzięki wsparciu Reagana i Centralnej Agencji Wywiadowczej. Kiedy więc masz policjanta, który pracuje dla korporacji, która upiera się, że „jesteś moją własnością”, a on nadal postępuje słusznie – to sedno filmu”. Neumeier i Miner wymyślili wiadomości i reklamy ze wszechświata, zwane „Media Breaks”, które pojawiają się w całym RoboCopie. Skrypt specyfikacji został ukończony w grudniu 1984 roku.