Wydawnictwo Kle
| Skrót |
Kle |
|---|---|
| Status prawny |
jednoosobowa własność prywatna |
| Adres |
Warszawa |
| Data założenia |
2 czerwca 1994 |
| Dyrektor |
Piotr Kopszak |
| Redaktor naczelny |
Ewa Walasek |
| Prefiks wydawcy (ISBN): 926389 | |
| Strona internetowa | |
Wydawnictwo Kle – polskie wydawnictwo książkowe z siedzibą w Warszawie, prowadzone przez Ewę Walasek i Piotra Kopszaka. Wydaje głównie książki poświęcone muzyce poważnej i historii sztuki[1].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Sztuka i literatura
[edytuj | edytuj kod]Katalog rycin Heinricha Aldegrevera był jedną z pierwszych publikacji polskich kolekcji sztuki w formie multimedialnej. Kontynuacją tej działalności jest tworzenie humanistycznych baz danych opartych na modelu Topic Maps i udział wydawnictwa w projektach badawczych „Poezje na marginesie cywilizacji. Degradacja i odrodzenie twórczości poetyckiej w latach 1864–1894 (podstawa bibliograficzno-materiałowa)”, „Adam Mickiewicz – bibliografia podmiotowa”, „Obraz modyfikowany: recepcja grafiki w Królestwie Polskim od schyłku XV po początek XVII wieku” i „Polscy artyści w Wiedniu: edukacja i udział w wystawach w latach 1726–1938. (Akademie der bildenden Künste, Kunstgewerbeschule, Künstlerhaus, Wiener Secession, Hagenbund, Galerie Miethke i Galerie Pisko)”.
Muzyka
[edytuj | edytuj kod]Najważniejszą i najobszerniejszą dotychczasową publikacją wydawnictwa są „Lekcje muzyki” Piotra Orawskiego w 6 tomach. Oparte są na cyklu audycji poświęconych historii muzyki, autorstwa wybitnego znawcy muzyki dawnej, nadawanym w II Programie Polskiego Radia[2].
Lekcje muzyki cieszyły się wielkim uznaniem słuchaczy, a ich rozbudzona programem wiedza stała się filarem innego popularnego programu II PR – „Turnieju Dwójki”[3].
Estetyka sztuki
[edytuj | edytuj kod]Kilka pozycji w katalogu wydawnictwa reprezentuje nurt estetyki sztuki, muzyki i literatury, zwłaszcza okresu XVI i XVII w. Autorem dwóch z nich jest francuski pisarz i muzykolog Philippe Beaussant. Powiązania obrazów Caravaggia z muzyką Monteverdiego oraz poezją Tassa są przedmiotem rozważań książki „Przejścia. Z Renesansu do Baroku” a intymne związki sztuki kucharskiej z muzyką, z cytowanymi przepisami żony słynnego klawesynisty Francois Couperina śledzić można w książce „Barokowa melokuchnia nie tuczy”[4].
Powieść kryminalna
[edytuj | edytuj kod]Gatunek powieści kryminalnej reprezentuje książka Anny Manickiej, pisarki pracującej jako historyk sztuki w Muzeum Narodowym. Łączy ona wiedzę o obrazach z lekko podanym wątkiem kryminalnym[5]. Autorem ilustracji jest Daniel de Latour.
Autorzy
[edytuj | edytuj kod]Autorzy polscy
- Piotr Orawski
- Anna Manicka
Autorzy zagraniczni
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Waldemar Deluga, Piotr Kopszak, Heinrich Aldegrever: Prints from collection of Muzeum Narodowe w Warszawie, 1999. CD-ROM ISBN 83-7100-132-0
- Philippe Beaussant, Barokowa melokuchnia nie tuczy[6]
- Piotr Orawski, Lekcje muzyki
- Średniowiecze i Renesans[7]
- Rozkwit Baroku[8]
- Barok · Sacrum i Profanum[9]
- Klasycyzm · Prolog i rozwój[10]
- Dojrzały klasycyzm · Muzyka sakralna · Opera klasyczna + CD[11]
- Romantyczny przewrót · Weber · Schubert · Mendelssohn[12]
- Anna Manicka, Czuła trucizna[13]
- Giles Waterfield, Długie popołudnie[14]
- Philippe Beaussant, Przejścia. Z Renesansu do Baroku[15]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kle Warsztat graficzny. Instytut książki. [dostęp 2017-06-04]. (pol.).
- ↑ "Maciej Chiżyński, „Lekcji muzyki” Piotra Orawskiego ciąg dalszy"
- ↑ Książka Lekcje muzyki – Średniowiecze i renesans. Serwis o literaturze Granice.pl. [dostęp 2017-05-25]. (pol.).
- ↑ Philippe Beaussant Barokowa melokuchnia nie tuczy – recenzje. Cameradifoto. [dostęp 2017-05-25]. (pol.).
- ↑ Anna manicka – "Czuła trucizna" – recenzja. Osemkowy Klub Recenzenta. [dostęp 2017-05-25].
- ↑ strona książki Philippe’a Beaussanta "Barokowa melokuchnia nie tuczy"
- ↑ strona książki Piotra Orawskiego "Średniowiecze i Renesans"
- ↑ strona książki Piotra Orawskiego "Rozkwit Baroku"
- ↑ strona książki Piotra Orawskiego "Barok · Sacrum i Profanum"
- ↑ strona książki Piotra Orawskiego "Klasycyzm · Prolog i rozwój"
- ↑ strona książki Piotra Orawskiego "Dojrzały klasycyzm · Muzyka sakralna · Opera klasyczna"
- ↑ strona książki Piotra Orawskiego "Romantyczny przewrót · Weber · Schubert · Mendelssohn"
- ↑ strona książki Anny Manickiej, "Czuła trucizna"
- ↑ strona książki Gilesa Waterfielda "Długie popołudnie"
- ↑ strona książki Philippe’a Beaussanta "Przejścia. Z Renesansu do Baroku"
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona Wydawnictwa Kle. okle.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-09)].