Tabaru (lud)
Populacja |
20 tys. |
---|---|
Miejsce zamieszkania |
Indonezja (wyspa Halmahera, Moluki Północne) |
Język | |
Religia | |
Grupa | |
Pokrewne |
Tabaru, także Tobaru – indonezyjska grupa etniczna z prowincji Moluki Północne, zamieszkująca północno-zachodnią część wyspy Halmahera[1]. Według Wielkiej Encyklopedii Rosyjskiej ich populacja wynosi 20 tys. osób[2]. Należą do grupy ludów północnohalmaherskich[2][3], są jednym z najliczniejszych ludów Halmahery[4].
Posługują się własnym językiem tabaru, który nie należy do rodziny austronezyjskiej[1], a także indonezyjskim i lokalnym malajskim[5]. Pod względem językowym są bliscy innym ludom Halmahery, takim jak Galela i Tobelo[6]. W niektórych źródłach byli wręcz nieściśle utożsamiani z ludem Ibu[7]. Według lokalnej tradycji pochodzą jednak z wysp Sangir[8][9], czyli z obszaru języków filipińskich[10]. Sama nazwa „Tobaru” ma znaczyć tyle, co „nowi (nowo przybyli) ludzie”[11][12].
Za ojczyznę Tabaru uważa się dorzecze górnej rzeki Ibu, lecz skupiska tego ludu występują w różnych zakątkach północnej Halmahery[4]. Dzielą się na dwie grupy terytorialne: Tobaru Nyeku i Tobaru Adu[9]. Podział ten odpowiada pewnym różnicom dialektalnym[13][14]. Odmiana języka tabaru z rejonu wsi Tuada (na południe od Jailolo) zdążyła wykształcić własne cechy[4]. Formy „Tabaru” i „Tobaru” mają charakter wymienny, przy czym tą drugą posługują się inne grupy etniczne[15].
W większości wyznają chrześcijaństwo[16]. Niektórzy przyjęli islam pod wpływem ludu Tidore, z którym utrzymują bliższe kontakty[17]. Jeszcze na pocz. XX w. część grup Tabaru wiodła nomadyczny tryb życia[18]. W tym samym okresie działalność w regionie prowadził misjonarz i językoznawca J. Fortgens[13][19].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b M. Junus Melalatoa: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid L–Z. Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1995, s. 862. OCLC 1027453789. [dostęp 2023-07-18]. (indonez.).
- ↑ a b Michaił Anatoljewicz Czlenow: Siewierochalmachierskije narody. Bolszaja rossijskaja encykłopiedija. [dostęp 2023-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-20)]. (ros.).
- ↑ Michaił Anatoljewicz Czlenow: Siewierochalmachierskije narody. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 474. ISBN 5-85270-155-6. OCLC 40821169. [dostęp 2024-07-14]. (ros.).
- ↑ a b c van Fraassen 1980 ↓, s. 110.
- ↑ M. Paul Lewis , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Tabaru, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2016-10-11] (ang.).
- ↑ Voorhoeve 1988 ↓, s. 186.
- ↑ van Fraassen 1980 ↓, s. 109.
- ↑ Voorhoeve 1983 ↓, s. 8.
- ↑ a b Jäger 2018 ↓, s. 63.
- ↑ Voorhoeve 1994 ↓, s. 652.
- ↑ Voorhoeve 1983 ↓, s. 9.
- ↑ Jäger 2018 ↓, s. 64.
- ↑ a b Voorhoeve 1988 ↓, s. 189.
- ↑ Grimes i Grimes 1994 ↓, s. 53.
- ↑ Kotynski 1988 ↓, s. 146.
- ↑ Lucardie 1985 ↓, s. 85.
- ↑ Lany Probojo: Tradition und Moderne in Tidore, Indonesien: die Instrumentalisierung islamischer Rituale und ihre politische Relevanz. Münster: Lit, 1998, s. 81. ISBN 3-8258-3633-9. OCLC 845035525. (niem.).
- ↑ Visser i Voorhoeve 1987 ↓, przyp. 6, s. 74.
- ↑ Visser i Voorhoeve 1987 ↓, s. 8.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Christiaan F. van Fraassen: Types of sociopolitical structure in North Halmaheran history. W: E.K.M. Masinambow (red.): Halmahera dan Raja Ampat: konsep dan strategi penelitian. Jakarta: Lembaga Ekonomi dan Kemasyarakatan Nasional, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LEKNAS-LIPI), 1980, s. 87–150. OCLC 7407482. (ang.).
- Charles E. Grimes, Barbara D. Grimes: Languages of the North Moluccas: a preliminary lexicostatistic classification. W: E.K.M. Masinambow (red.): Maluku dan Irian Jaya. Jakarta: Lembaga Ekonomi dan Kemasyarakatan Nasional, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LEKNAS-LIPI), 1994, s. 35–63, seria: Buletin LEKNAS III (1). OCLC 54222413. (ang.).
- Edward A. Kotynski. Tabaru phonology and morphology. „Work Papers of the Summer Institute of Linguistics, University of North Dakota Session”. 32 (1), s. 143–216, 1988. DOI: 10.31356/silwp.vol32.06. ISSN 0361-4700. [dostęp 2023-07-18]. (ang.).
- Kirsten Jäger: Das Sultanat Jailolo: Die Revitalisierung von “traditionellen” politischen Gemeinwesen in Indonesien. Berlin: LIT Verlag, 2018, seria: Comparative Anthropological Studies in Society, Cosmology and Politics 11. ISBN 978-3-643-13325-0. OCLC 1029023314. (niem.).
- Ronald Lucardie. Spontaneous and Planned Movement Among the Makianese of Eastern Indonesia. „Pacific Viewpoint”. 26 (1), s. 63–78, 1985. DOI: 10.1111/apv.261004. ISSN 0030-8978. OCLC 7903981110. [dostęp 2023-07-18]. (ang.).
- Leontine E. Visser, Clemens L. Voorhoeve: Sahu-Indonesian-English dictionary and Sahu grammar sketch. Dordrecht: Foris Publications, 1987, seria: Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 126. DOI: 10.1163/9789004487574. ISBN 978-90-04-48757-4. ISBN 90-6765-222-9. OCLC 17209362. (ang.).
- Clemens L. Voorhoeve: Some Observations on North-Moluccan Malay. W: James T. Collins (red.): Studies in Malay Dialects. Cz. II. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri NUSA, 1983, s. 1–13, seria: NUSA Monograph Series 17. [dostęp 2023-07-18]. (ang.).
- Clemens L. Voorhoeve: The languages of the North Halmaheran stock. W: Papers in New Guinea linguistics. No. 26. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1988, s. 181–209, seria: Pacific Linguistics A-76. DOI: 10.15144/PL-A76.181. ISBN 0-85883-370-0. OCLC 220535054. (ang.).
- Clemens L. Voorhoeve: Contact-induced change in the non-Austronesian languages in the north Moluccas, Indonesia. W: Tom Dutton, Darrell T. Tryon (red.): Language Contact and Change in the Austronesian World. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 1994, s. 649–674, seria: Trends in Linguistics: Studies and Monographs 77. DOI: 10.1515/9783110883091.649. ISBN 978-3-11-088309-1. ISBN 3-11-012786-5. OCLC 853258768. (ang.).