Przejdź do zawartości

Tarczonos kusy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tarczonos kusy
Paradigalla brevicauda
Rothschild & E. Hartert, 1911
Ilustracja
Ilustracja z czasopisma „Ibis” (1912)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

cudowronki

Rodzaj

Paradigalla

Gatunek

tarczonos kusy

Synonimy
  • Paradigalla carunculata brevicauda Rothschild & E. Hartert, 1911[1][2]
  • Paradigalla intermedia Ogilvie-Grant, 1913[1]
  • Astrapia brevicauda (Rothschild & E. Hartert, 1911)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Tarczonos kusy[4] (Paradigalla brevicauda) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny cudowronek (Paradisaeidae). Występuje w lasach Gór Centralnych na Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisali w 1911 roku Walter Rothschild i Ernst Hartert, nadając mu nazwę Paradigalla brevicauda[1][5]. Nazwa ta jest obecnie podtrzymywana przez Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC)[6]. Nie wyróżnia się podgatunków[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Wygląd
Upierzenie aksamitnie czarne, ptak z żółtym grzebieniem na czole, cienkim, prostym dziobem i krótkim, szczątkowym ogonem[7].
Rozmiary
  • Długość ciała wynosi 23 cm.

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Tarczonosy kuse występują w Górach Centralnych Nowej Gwinei na wysokościach 1600–2600 m n.p.m.[7]

Status zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje tarczonosa kusego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako zazwyczaj rzadki. Trend liczebności populacji oceniany jest jako spadkowy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d D. Lepage: Short-tailed Paradigalla Paradigalla brevicauda. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  2. Paradigalla brevicauda, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2023-05-21] (ang.).
  3. a b Paradigalla brevicauda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradisaeidae Vigors, 1825 - cudowronki - Birds of paradise (wersja: 2024-10-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-11-03].
  5. LW Rothschild, EJO Hartert, Preliminary descriptions of some new birds from Central New Guinea, „Novitates zoologicae : a journal of zoology in connection with the Tring Museum”, 18, 1911, s. 159–160 (ang.).
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  7. a b Birds of New Guinea 1986 ↓, s. 226.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bruce M. Beehler, Thane K. Pratt, Dale A. Zimmerman: Birds of New Guinea. Princeton: Princeton University Press, 1986. ISBN 0-691-02394-8. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]